Liber

 1  I |      ille doctissimus quique vel ingenio vel experientia, non dicam
 2  I |      atque arte es indoctus, sed ingenio etiam prorsus indocilis.
 3  I |    artificio acta est. Quo autem ingenio sis, michi incognitum esse
 4 II |           medicos veros novi, et ingenio et ea que in omnium artium
 5 II |        penuria prestabit, ut tuo ingenio locus fiat. Frustra te contentionibus
 6 II |      dicito: "Quis resistet illi ingenio? Quis nudam veritatem teget
 7 III|    literis capere nequivisti, et ingenio fatigato nonnunquam diverticula
 8 III|        posset? Certe Augustinus, ingenio illo suo, quo se et multarum
 9 III|          igitur stilum reprobare ingenio pervium, memorie habilem
10 III|         humano perveniri poterat ingenio, ut—secundum illud Apostoli
11 III|          alio tempore atque alio ingenio et ampliori gratia, poetam
12 III|          hoc tanto et tam capaci ingenio, ut philosophum et medicum,
13 IV | posuisses—de ordine enim tuo, de ingenio, de stilo quid sentiam audivisti—
14 IV |       post Aristotilem, tempore, ingenio etiam, primum et cum additamento
15 IV |         voluptatem ex libris, ex ingenio, ex animi agitatione percipiunt.
16 IV |     repetere visum est, ut, quod ingenio non potes, crebra saltem
17 IV |          nunc illud uni et eidem ingenio videatur—si ergo vel de