Liber

 1  I |         et incognitum bonum est, omnia recusasse. Desine itaque
 2  I |       vel experientia, non dicam omnia, ut tu adulator, sed multa
 3  I |          aliud dicere libuisset. Omnia enim tibi licere arbitror,
 4  I |     propagandam putes. Sed prius omnia, quam huiusce rei arbitrium
 5 II |          esse philosophum. At ne omnia unam in partem congeram,
 6 II | latratibus excitatum dixi, si me omnia preter virtutem et bonam
 7 II |     glorior, sed in illo ad quem omnia refero preter defectus erroresque
 8 II |          ignoranti me, ignoranti omnia? Equidem si vel te vel me
 9 II |          est per quem facta sunt omnia, sicut divina autoritas
10 III|     iterum cogis ut rideam. Ante omnia quidem possem calumniam
11 III|    clarissimi unum omnipotentem, omnia creantem, omnia regentem,
12 III|    omnipotentem, omnia creantem, omnia regentem, opificem rerum
13 III|    ardentis ingenii et complecti omnia cupientem, de eloquentia,
14 III|          Manifestum est quod non omnia, quecunque de elocutione
15 III|      animum quesita". Non sequor omnia que ab illo et ab aliis
16 III|       est, tuum esse conceditur. Omnia hec, igitur, tua sunt, et