Liber

 1  I |         tuarum tacuero, tu tibi forsan ex mea taciturnitate complaceas,
 2  I |         palpitando dixisti: me, forsan tui nominis invidia tactum,
 3  I |    eidem illi scribere, si sibi forsan aromatico illo tuo ac medicinali
 4  I |       mechanice liberalem? Nisi forsan illa te cogitatio has in
 5  I |  effectus? queso te. Nisi illud forsan inter miraculosa connumeras,
 6 II |    luctator, alienam—quod michi forsan credis incognitum—in tuis
 7 II |    artificii corruptores lingua forsan liberiore percusserim, quorum
 8 III|      Sed sub meo nomine notasti forsan invidiam poetarum. Eo enim
 9 III|        non potui, ne ipse tecum forsan in aliqua cloaca—id enim
10 III|   contingere, quamvis, si michi forsan ultro contigerit, non respuam,
11 III|     ergo poetas hodie non lego, forsan interroges quid agam. Solet
12 III|        arbitramur? Ancillabitur forsan astrologia, que celestium
13 III|        artis ope, si potest? An forsan apothecariis persuadere
14 IV | excusatio sit inventa. Sin vera forsan evaserit—fieri enim non
15 IV |        rogas, quod in his paulo forsan exercitatior sum, tria tibi
16 IV |   repeto et exaggero? Magnifice forsan et de me altius loqui videor,