Liber

 1  I |         ratione defendere. Iniquum, fateor, inter nos certamen instituitur:
 2 II |            superbus. Nunquam michi, fateor, cum populo convenit; tanta
 3 II |          ille meo detrahit; non suo—fateor—nec tuo, sed meo, et omnium
 4 II |            te putabo. Inest quidem, fateor, sepe etiam stultorum animis
 5 III| inaccessibilis et ignota est. Quod, fateor, in lucro ponimus, non in
 6 III|          quamvis gravis, tantum me, fateor, accendit, quantum hinc
 7 III|   contigerit, felix ero; sed adhuc, fateor, ab eo quo suspirat animus
 8 III|          medico vixerunt. Vixerunt, fateor, male; non quia medicus
 9 III|     oratorum et rethorici opus est, fateor. Accusare, excusare, consolari,
10 IV |      voluntate. Libenter crimen hoc fateor: sum solitudinis amicus;
11 IV |             tenent. Solitarius sum, fateor, imo profiteor, et solitarium
12 IV |          his eisdem in locis parva, fateor, seu verius nulla copia.
13 IV |        odisse mechanici est. Facis, fateor, quod te decet. Ubi enim
14 IV |            atque confringere volui, fateor; fecissemque, si michi creditum
15 IV |            rempublicam, quam egram, fateor, a te sanari posse nego,
16 IV |        effatus sum. Magnificentius, fateor, fuisset utrunque contemnere;