Liber

 1  I |          his quibus virtutum atque animi cura est. Eleganter de hoc
 2 II |         loquendo non potes. Lingua animi sera est; hanc tu, nullo
 3 II |            non tantum corporis sed animi vitia curaturum. Venite
 4 II |       populo convenit; tanta tamen animi securitas est, ut iudicem
 5 II |           puto peniteat, sed tumor animi retrahere pedem vetat. Anxius
 6 II | insanabilis egritudo est, et velut animi febris quedam ossibus insidens;
 7 II |      Habitus colorque—ut ita dicam—animi requiritur. Tu de philosopho
 8 III|       invidia est, sed intentioris animi stimulus, et exercitii nobilioris
 9 III|           hic quidem oblectationem animi, claritatem nominis lucri
10 IV |          et iugis cura. Magno nisu animi semper incubui, ut quantum
11 IV |            michi est, ut si statum animi mei nosses, putem te horam,
12 IV |          ex libris, ex ingenio, ex animi agitatione percipiunt. Tu
13 IV |        noverim, ad tranquillitatem animi libertatemque perveniam.
14 IV |   sapientibus viris, cum se vigore animi, quantum licuit, a corpore
15 IV |            multi et magni secretum animi familiariter ostenderunt,
16 IV |      quantum studioso homini, modo animi crimen absit, et data sit