Liber

 1  I |  auribus tuis nobilitare velle poetarum nomen, quod tibi ignobile
 2  I |        quid Lactantius, vir et poetarum et philosophorum notitia
 3  I |      persuadeas velim: esse te poetarum maximum, cuius prope plura
 4 II |       impune, quod nemo unquam poetarum fecit, imo vero nemo mortalium?".
 5 III|        pene mansurum opus sine poetarum calce construitur, cum contra
 6 III|    esse non arbitrantur, tamen poetarum clarissimi unum omnipotentem,
 7 III|        grecus homo, mutationem poetarum forte suorum aliquam reprehendebat,
 8 III|    ipsum quocunque libet: Muse poetarum sunt; quod nemo quidem dubitat.
 9 III|       sequar, in ultimo agmine poetarum quidam sunt quos scenicos
10 III|        ut philosophorum sic et poetarum in cogitationibus evanuisse?
11 III|       fuisse raritatem, quanta poetarum excellentium fuit, preter
12 III|        notasti forsan invidiam poetarum. Eo enim spectat quod de
13 III| tantundem. Non capit hic locus poetarum vitas. Quanta Virgilii integritas!
14 III|       fuerunt? Quenam preterea poetarum culpa, rem veram, si intelligatur,
15 III|   aiunt, de calumnia iurare me poetarum libros ante hoc septennium