Liber

 1  I |       ipse mortalis—si ergo tunc nature debitum persolvisset, quanta
 2  I |    beneficium et complexionis ac nature sue laudem usurpantes, videri
 3  I |  experientiam nichil debes; mors nature aut egroti vitium, vita
 4 II |         debenti non medicis, sed nature? Utcunque se res habeat,
 5 II |          tibi, omnes qui pereunt nature, ut semper habeas unde glorieris
 6 III|       pueriliter loquimini: quod nature vestre et moribus et studio
 7 III|       egroti, sed astantium, sed nature; si, preterea, in morte
 8 IV |      natura, accessit consuetudo nature emula, accessit studium
 9 IV |    nescis melius, dic ita: "Quod nature adversatur malum sit necesse
10 IV |           solitarie autem vivens nature adversatur, secundum quam
11 IV |       hic parumper insistam. ~An nature semper obsequendum, an vero
12 IV | philosopho pretermissum? Sed sit nature obsequendum, sitque homo
13 IV |          mendice medice, qui te, nature conscium, philosophum vocas,