Liber

 1 II |            Quod, ut animose, sic vere dictum, aliquos qui ad superbiam
 2 II |        Sed hec turpiter, quamvis vere, proprio ex ore sonuerunt".
 3 II |         responsum habes: tunc id vere diceres, quando nulla iusta
 4 II |  cultoremque virtutum, studiosum vere laudis, pecunie negligentem,
 5 III|      ructaveris in poetas, quasi vere fidei adversos vitandosque
 6 III|         a quolibet contra poetas vere dicitur; et hi quidem ipsos
 7 III|        interdum corda concussit. Vere autem plures deos tanta
 8 III|    cristiano homini, non possunt vere fidei firmitatem et opera
 9 IV | numeratis. Verum his carere apud vere realiterque philosophantes
10 IV |          graviter acceptum, quam vere dixerim puto sentias, nisi
11 IV |        nichil sum, et siquid vel vere essem vel viderer michi—
12 IV |        es necessario; detraxisti vere. Primum excuso, secundum