Liber

 1  I |           sane mentis hoc audeat? Scio artem esse non inutilem,
 2  I |        tibi nescio cui—imo quidem scio, sed dissimulo—dolorem peperit
 3  I |           qua etate sis non satis scio; nisi quod delirare sepius
 4 II |        eam dehonestas ac polluis. Scio, ut dixi, non inutile artificium,
 5 II |    verbose altercationis occasio. Scio quid nunc cogitas: popellus
 6 II |      stulte, non hac careo: verum scio quid ei, quid ceteris liberalibus
 7 III|          auguror, non vidisti, ut scio, non intellexisti, nec intelligere
 8 III|        quamvis humilibus insulto. Scio enim necessitates hominum
 9 III|           poete nomen arrogo—quod scio quibusdam magnis viris multo
10 IV | additamento logice perypatheticum scio, concedam, ne de hoc ipso
11 IV |          libertatemque perveniam. Scio tamen eas non in locis sed
12 IV |           dum legetur: quod certe scio, gratum michi dum scribitur;