Liber

 1  I |        nisi ita esse crederem, frustra suasissem unum de multis
 2 II |        tuo ingenio locus fiat. Frustra te contentionibus implicas,
 3 II |       contentionibus implicas, frustra te ingeris duello non tuo,
 4 II |      et consilii semper inops, frustra tot malis admonitus ad te
 5 II |      vero que a talibus fiunt, frustra ratio inquiritur. Si penitus
 6 II |       publice et, puto, doctos frustra tentabis; ceterorum strages
 7 III| penitus diversa sententia est. Frustra te digito occultas: male
 8 III|         stilo mirabili et quem frustra tibi aperire moliar, tractaverunt.
 9 III|   capacibus providetur, dum ne frustra se atterant ipsa rerum facie,
10 III|  secundum coegit, ut loquerer; frustra quidem, ut puto. Si enim
11 IV |    fideliter sed—ut res docuit—frustra premonui. Licet enim tunc
12 IV |        Quotiens tibi iam dixi: frustra despumas in poetas, aerem