abdit-calig | calli-da | damna-eschi | escul-horta | horum-iubes | iucun-natum | natur-philo | phorm-repor | reppe-super | suppe-viva | vivam-zona
Liber
4010 IV | orta erat—vite sue finem repperit, te iuvante. Hoc quenquam
4011 II | philosophe, reprehendis, et me reprehende; secum enim sentio, nec
4012 III| poetarum forte suorum aliquam reprehendebat, qualia multa hodie videmus
4013 III| in hac lingue libertate reprehendere, vel deorum invidiam excusare—
4014 III| falere. Tibi sane ne hinc reprehendi posses, abunde provisum
4015 II | sit". Si hunc, philosophe, reprehendis, et me reprehende; secum
4016 III| principibus multa videam reprehensa iustissime, hec sane non
4017 III| tamen nichil in his ipsis reprehensibile dixerim, quippe cum et in
4018 III| quenam aristotelica illa reprehensio? Si tamen ita est; neque
4019 IV | Neque enim disputari sine reprehensione, nec cum iracundia aut pertinacia
4020 IV | Dissentientium" inquit "inter se reprehensiones etiam non sunt vituperande;
4021 III| esse, sed ab Aristotile reprehensum. Ego quidem, ut pro me ipse
4022 II | potius quam philosophum representat. Male tutus esses inter
4023 III| damno. Noli igitur stilum reprobare ingenio pervium, memorie
4024 III| philosophiam a philosopho reprobari? Laudatur philosophia, sed
4025 III| Plato ipse declaravit in sua Republica, quando eos censuit urbe
4026 III| recipis? Si eos etiam inde repuleris, durus eris. Verum, ut omittam
4027 III| deterrentur. Unde fit ut hic repulsi, alias vias teneant, presertim
4028 II | quoque si tacuerit, sapiens reputabitur; et si compresserit labia
4029 III| lingue a te nunc notitiam requirebat, cum proprie sis ignarus?
4030 IV | excusat horum presentiam requirentis; habitant ibi aliquo gravi
4031 III| sequitur quod tu putas. Locus requirere videtur, ut repetam eam
4032 II | colorque—ut ita dicam—animi requiritur. Tu de philosopho preter
4033 II | felicitatis gradu situm reris, quotiens unum forte fragilem
4034 I | si sanus esses, non michi rescribere, qui tibi nichil scripseram,
4035 IV | maledictorum tuorum ad ultimum reservavi, non quia tu quoque ultimam
4036 IV | aliquid in diem proximum reservemus. ~Tibi autem, lector, quisquis,
4037 I | cetera in tempus aliud reservo. Nolo enim putes me lacessiti
4038 II | omnes soletis—dicito: "Quis resistet illi ingenio? Quis nudam
4039 III| Superest ut illi calumnie respondeam, qua obscuris delectari
4040 III| impetis: quid ad me? Poete respondeant, vel—quod est rectius—contemnant.
4041 IV | mutus, ut illi ioco non respondeat, quo desponsasse me dicis
4042 II | viro catholici simplices respondebunt, qui, si ad contentionem
4043 III| inamena forte, nec inutilis respondendi materia. Poteram, si non
4044 III| omnino depuduit, qui in respondendo hereat. Noli ergo contemnere
4045 IV | Deum testor: non libens ad respondendum olim veni, sed multo nunc
4046 III| trahere vis invitum, non respondeo. Pudet enim me tui: nimis
4047 III| tuis, sed et cogitatibus responderem. Quedam sponte preterii.
4048 III| preterisset, ita certe respondet, ut appareat eum non oblivione
4049 II | notus. Idem apud Homerum respondisse novimus Ulixem. Ad hoc responsum
4050 I | medicos increpanti tam ventosa respondisses epystola. Profundissime
4051 II | non video". Elegans plane responsio. Quid enim ad philosophiam
4052 IV | dolus. Iam quod sequitur responsione non eget. Sancta rusticitas
4053 III| sine meo et multorum risu responsionem supervacuam diffinisti. ~
4054 IV | quia scilicet id, ut dicis, responsionis mee principium preferebat?
4055 II | credis incognitum—in tuis responsiunculis opem queris; piget hinc
4056 I | inepte dicis, ut quisquis ea responso digna duxerit, ipse merito
4057 IV | nichil dicturi, modicum responsuri. Sed transeo, ne te nimis
4058 III| doctissime, oro te, et quid sis responsurus examina. An poeta talis,
4059 III| forsan ultro contigerit, non respuam, et ad id me olim iuveniliter
4060 II | monstrabitur locus tuus. Tu tamen respuis, et philosophus vis videri;
4061 III| dictum est, diceturque quod restat. ~Superest ut illi calumnie
4062 IV | michi dies eripuit quos nemo restituet, et a meis tramitibus abductum,
4063 I | Sed michi crede: nequiquam rete iacitur ante oculos pennatorum.
4064 IV | upupam tuam, philosophie rethoriceque dominus, laudando, tuam
4065 III| et cum nulla gens magis rethoricis floribus nuda sit, nulla
4066 IV | videamus, tamen dignitatem retinere, iracundiam pellere". Et
4067 III| nimium rudis, stili maiestas retinetur ac dignitas, nec capere
4068 IV | amicorum precibus ad urbem retrahar, sepe etiam sponte mea vager,
4069 II | peniteat, sed tumor animi retrahere pedem vetat. Anxius itaque
4070 IV | ac pregnanti eloquio tuo retrahor: sic facete tantaque arte
4071 II | in senectute mirabiles retroacti temporis fructus legunt;
4072 III| acumen in medio conamine retundatur, atque ita vel necessaria
4073 IV | ait Cicero "confitentem reum"; neque confitentem modo,
4074 II | non minus gloriosus civium reus quam fuerat hostium triumphator.
4075 III| est; cuius dona gratanter reverenterque suscipi debere quis nesciat?
4076 II | de Cristo nisi summa cum reverentia loqui seu scribere aliquid
4077 III| Tacitus credo hec propter reverentiam Aristotelis passus sis.
4078 II | hoc falso falsius. Nemo me reverentior senectutis, nemo qui etatis
4079 IV | Augustino, lenius quanquam reverentiusque habitas, duras tamen atque
4080 IV | inveniens quod querebat, revertatur ad proprias febres; tu lacessito
4081 III| medicus et velut a morte media revocasset. Nunc quanta mutatio! Sillogizantibus
4082 II | imploravit, sed cum forte, revolutis annis, dies esset quo ipse
4083 III| immerito propheta idem et rex clamet ad Dominum: "De necessitatibus
4084 III| permiscens, iterum cogis ut rideam. Ante omnia quidem possem
4085 IV | qui aliud in te, nisi te, rideat. Explica lingue nodum, fac
4086 IV | hasque tendiculas puerorum ridendo preterire magnificum, puerile
4087 III| nolle. Rethores esse vultis, ridente Tullio, indignante Demosthene,
4088 IV | inquit "leo sed noctua". Ridete omnes, plaudite, fabula
4089 II | opinionem tuam propriam ac ridiculam nichil habes. Non famam
4090 II | aliud quod inter inanes ridiculasque iactantias effudisti: "vestra
4091 II | violare cognomine? Sophista ridicule, equitator arguitur, equum
4092 I | distractus, multumque huic tue ridiculose eloquentie intentus, in
4093 I | hec narrem? Nescio an te ridiculosior sim, si asino lyram tangam.
4094 I | Proximis tuis literis expecto, ridiculosissime rerum censor, ut lanificio
4095 II | pedem vetat. Anxius itaque ridiculusque luctator, alienam—quod michi
4096 II | upupa, fac quod soles: rimare tumulos—cetera sileo —;
4097 II | pallida, undantes pelves rimaris, egrotantium urinas aspicis,
4098 IV | dum manus tua miserorum rimatur atque explicat purgamenta,
4099 I | ego te rideo, quam illum risit Hanibal. Ille enim de rebus
4100 I | itaque, literis tuis lectis, risum me cohibere nequisse noveris.
4101 III| defendere videor, offendo? Risus et silentium et contemptus
4102 IV | molestum est. Non audeo te rogare, ut mea legas opuscula.
4103 IV | nominum multa varietas. Si me rogas, quod in his paulo forsan
4104 II | hoc populus faciat, si me roges: facit hoc prudenter ut
4105 III| nescie, sed lectori. Romulus, Romane Urbis conditor, Quirinus
4106 I | sententiam meam, esses in Romani Pontificis consilium evocandus.
4107 I | bellicosissimus, bello victus a Romanis, Ephesum ad Antiochum, regem
4108 III| putas male vixisse olim Rome tot milia virorum fortium,
4109 IV | Labeo describit Herculem, Romulum, et de philosophis Platonem.
4110 III| cervicose nescie, sed lectori. Romulus, Romane Urbis conditor,
4111 II | etiam libros arat. Quis non Roscio deinceps artis histrionice
4112 IV | terapenticum insibilas, quod e rostris perorantem Tullium facile
4113 IV | silere. Nunc, enim, me noctue rostro vides quam leviter vellicasti!
4114 IV | potuit pervenire. Non me rubicunda perusti zona poli, non epularum
4115 II | precor, erubesceres, nisi ruborem tuus ille letheus et immedicabilis
4116 III| farmacis delibuta multa ructaveris in poetas, quasi vere fidei
4117 III| eas non tam loquendo quam rudendo minueres, subito furore
4118 III| poetas, igitur, o nimium rudis, stili maiestas retinetur
4119 III| vulgaribus verbis, ydiota rudissime, Priscianum in auxilium
4120 I | similitudinem latura sit—nisi quia ruditatem illam tuam et caligantis
4121 II | asinus philosophabitur, celum ruet. Quid vis dicam? Iam philosophie
4122 IV | contentiones non audivit cum Rufino aquilegiensi? Quasdam quoque
4123 II | gloriosum habet aliquid preter rugas. In libroSapientie, siqua
4124 II | ut te ipsum, vel gravi rugitu expergefactus, agnosceres.
4125 IV | pallido labello elatoque rugoso supercilio, suspirans examines
4126 III| exercitus—velut de musarum ruina et sacrorum studiorum excidio
4127 III| criminum, ac reipublice ruinam illis opponit. Tu defunctum
4128 III| quia latere expedit, de quo ruinosum et undique fatiscentem sillogismum
4129 IV | Ecce nunc tu per vicos ruis ac plateas, et quasi ad
4130 III| quo philosophus noster ruit? Poesim non necessariam
4131 I | audire. Sile parumper et rumina, et tibi ipsi da veniam,
4132 IV | sed humilem solivagumque ruricolam, non hinc nobilitabitur;
4133 IV | sit, sed ut scias multos ruris amatores etiam in urbibus
4134 IV | Ieronimo. Inutilis ergo rustica solitudo". Vides ut periculosum
4135 I | inquit "laboriosa opera et rusticationem ab Altissimo creatam". Quid
4136 IV | cognosci. Hinc—ne me omnino rusticum putes, quia rure habito—
4137 III| Percurre nunc Tusciam ac Sabinam, quere ostiatim quid estesar,
4138 III| in preliis utebatur, que Sabinorum linguaquiris dicitur. Cesar
4139 I | Boetium Severinum adversus sacras Pyerides testem citas atque,
4140 II | ratus ingenium, si in illud sacratissimum atque adorandum regibus
4141 III| maius aliud, quia Scripture Sacre intelligentia, que si in
4142 III| eorundem rursus platonicorum sacrificia detestatur, "quoniam cognoscentes
4143 I | rethoricam medicine subicias, sacrilegio inaudito, ancille dominam,
4144 II | non audetis, hostem eius sacrilegum ac blasphemum paulominus
4145 III| velut de musarum ruina et sacrorum studiorum excidio triumphares. "
4146 III| clarissimo Cristi vitam vel sacrum aliud vel prophanum etiam,
4147 IV | diabolus leo est. O insulsi sales, auctorique suo simillimi!
4148 III| veram, si intelligatur, salubremque narrantium? Aut quenam aristotelica
4149 IV | vel honesto colloquio vel salubri soliloquio detinetur; dum
4150 IV | id conferre aliquid loca salubria et quieta non dubito. "Cur"
4151 I | et longior Ciceronis quam Salustii invectiva. ~Hactenus hec;
4152 IV | quidem optabilius est solum salvari, quam perire cum multis. ~
4153 I | esse non possim; ceterum, salvis omnibus, errasse maluerim,
4154 I | salus hominum sita est, salvum illum, ignorantibus omnibus
4155 IV | expedies rationem? Dices te sanare rempublicam, quam egram,
4156 IV | quam egram, fateor, a te sanari posse nego, nisi quantum
4157 III| nomen infame meditatus, quod sanctissimis tamen atque doctissimis
4158 III| philosophorum maximi testantur, et sanctorum confirmat autoritas, et
4159 IV | immodica—ut fertur—senilis sanguinis rapina, illum, si sineretur
4160 IV | magnus medicus animorum, sani hominis eam censet. Quamobrem
4161 III| doctiorem vel saltem corpore saniorem effecisset, dolerem me eas
4162 III| arte quesita vel servata sanitas munera Dei sunt. Itaque
4163 I | quos pecunia pariter ac sanitate spolias, magni periculi
4164 I | creduli, te sequuntur, quibus, sanitatis fructum pollicitus, nil
4165 II | pestilentis, sed passim sanos in morbum, egros in mortem
4166 I | detegis nichil esse, nichil sapere, nichil nosse. ~Computa
4167 I | studiose abditus, allegoricus sapidissimus ac iucundissimus sensus
4168 IV | comprehendi; vix saltem sapientibus viris, cum se vigore animi,
4169 I | quicquid scimus, quicquid sapimus, quid nisi divina inventio
4170 III| atterant ipsa rerum facie, si sapiunt, a limine deterrentur. Unde
4171 II | colorem et odorem traxeris et saporem. ~
4172 III| si non tibi, saltem vero satisfacere, et pauca tibi, non ut intelligeres,
4173 I | fame sua publicam pariat saturitatem, tu faleratus in thalamis
4174 I | miror. Sciebam verum esse satyricum illud: ~Accusator erit qui
4175 IV | surdum cecumque, aut si saxeum vocem! Quid tecum amplius
4176 IV | vel agricola non stiva sed saxo feriat, Hesiodum carperes
4177 IV | turpium voluptatum illecebras scaturire. Piget nunc, pudetque conclusiunculas
4178 IV | notus esset, qui, ne per scelus assequi videretur quod optabat,
4179 III| posses ab alio que de hac scenica parte poetice dicuntur a
4180 I | disputas didicisses, scires scenicam illam quam Boetius notat,
4181 II | mercennarium mechanicum sciam? Repeto libenter hoc nomen,
4182 II | sis. Iam id ipsum caute. Sciebas te incognitum, nisi tabellionum
4183 III| potius et mirare non tam scientificos aut scientiam ipsam, quam
4184 IV | videatur—si ergo vel de scientiis inter se, vel de unius scientie
4185 I | pene metus: profecto, ut sciolus videaris, esse voles hereticus. ~
4186 II | generose fidutie ascribunt. Scipio, ille vir maximus, qui famosum
4187 II | sero domum redeas, nichil scire; atque has ineptias non
4188 II | futuram talis ingenii servam sciret? Quam vero, non dicam servam,
4189 II | legent ista vel audient. Sciscitare aliquem qui naturas rerum
4190 IV | causam audisti. O, si te nunc scisciter, vice versa, quid tu latrinas
4191 IV | ibi mundo utilis fuerit sciunt omnes. Sed quia non possunt
4192 III| illum prorsus ex verbis aut scolarem aut preceptorem tuum suspicer,
4193 III| excuset ignorantia? O semper scolastice literator, nunquam literatus
4194 IV | amplius quam cum aliquo ex his scopulis Sorgie impendentibus loqui
4195 IV | plateam. Quid multa? Doctos ut scopulum cave, habita inter stultos.
4196 II | Cur enim inter culinas non scribatur? Inter latrinas scribitur:
4197 II | que si tibi non placet, scribe aliam, summe philosophorum,
4198 II | studiosi, quicunque usquam scribendis libris operam datis, accurrite;
4199 II | ipsi boves, ipsique lapides scribent; nilotica biblus non sufficiet.
4200 II | aliud quam te unum, dum id scriberem, cogitasse. Qualis enim
4201 II | visum qui in meis opusculis scribereris. Vide autem, queso, ne inter
4202 II | loquereris, atque ita qua scriberes autoritate constaret. "Qui
4203 III| quis enim literatus ita scriberet?—lege philosophorum libros,
4204 II | tangimini, in vento et aqua scribite, ut ad posteros fama citius
4205 II | Multa quidem a multis et scribuntur et scripta sunt nec ullus
4206 III| reipublice octavo hec ad literam scripsisset: "Deinde" inquit "ne quis
4207 III| dextram suam oderit, qua illa scripsit que, paucis intellecta,
4208 II | debeas. Ecce iam prosam scriptitas: cito facies carmina; iam
4209 I | cupiditate vel glorie. ~Id non scripto sed cachinno refellendum
4210 III| transtulisset, aut clari quidam scriptores magnis illum philosophis
4211 III| Lactantio ceterisque catholicis scriptoribus sentias; apud quos nullum
4212 II | non ego, non unus aliquis scriptorum veterum, sed res ipsa vobis
4213 I | fere omnis Sacrarum etiam Scripturarum textus abundat; quas te
4214 III| adhuc maius aliud, quia Scripture Sacre intelligentia, que
4215 III| dissensio est, nonne alius scrupulus premit occultior? Equidem
4216 IV | denique importune sit et scurriliter debacchatus audieris, et
4217 III| invidia, altioris cuiusdam secretiorisque misterii est, quam putas;
4218 IV | urinam suam, multi et magni secretum animi familiariter ostenderunt,
4219 III| ponam—"velut inextimabilem secrevisse". De qua re multa dici possent;
4220 I | Phormionem quendam nomine, secta perypatheticum, qui ea tempestate
4221 II | clarissimam philosophorum sectam, veteres perypatheticos,
4222 II | colitis, hunc amatis, hunc sectamini, non aliam ob causam nisi
4223 III| enim omnium studia ista sectari, sed eorum tantum, quibus
4224 IV | solitarie clarus sit vel sectator obscurus. Incipe, aude,
4225 II | Iam—ut suspicor—ad finem seculi propinquamus. "Erunt signa
4226 | Secunda
4227 III| Ypocras et Aristotiles secunde, aut in hoc certamine, quod
4228 IV | tui plorant. Dic, age, dic secure, nil timueris: tuam auream
4229 II | convenit; tanta tamen animi securitas est, ut iudicem populum
4230 IV | profectum quoque, si possit, securius sit abesse. Accedit quod
4231 I | periculo es; ire potes toto securus orbe terrarum: quod ad fame
4232 III| mediocritas admittatur, in hac una secus est, quoniam, ut eleganter
4233 III| potius quam suum iudicium secutos fecisse credendum est, quod
4234 I | servanda, copiose disseruisset, secutusque esset plausus omnium, quesitumque
4235 II | nequeDe Viris Illustribus sedDe Insigni Fatuo inscribendum
4236 II | esto qui iuxta Platonem sedeas, Aristotilem doceas, Socratem
4237 III| relationis tue terminos sedet: nulla ibi est relatio,
4238 III| falsum, quo nequis nos forte seduceret, fidelissimus ac previdentissimus
4239 III| per philosophiam et inanem seductionem, secundum elementa mundi".
4240 I | quam vos, quorum vel turpi segnitie vel ingeniorum hebetudine
4241 IV | me coegit. Gloriari et de seipso predicare vanum ac superbum,
4242 IV | te moribundum, marcidum, semianimem in urbibus captum tenent.
4243 II | semper ex Iudeis est; adest semibarbarus sospitator. Et me superbum
4244 II | laturum, quod tuo detraham semideo. Fer autem equo animo: Deo
4245 IV | speculator, non sum deus, nec semideus quidem, qualem Lucanus Pompeium,
4246 IV | vitiis non ab humanitate semotam. Ecce nunc tu per vicos
4247 II | dum senectutem operosam semperque aliquid agentem dixisset,
4248 III| intellecta conspiciuntur: sempiterna quoque virtus eius ac divinitas".
4249 II | fabulam putas, mundus, iam senescens et ad extremum vergens,
4250 II | ad extremum vergens, more senescentis hominis piger ac frigidus,
4251 II | laudabile, sic in eisdem senescere puerile est. Via sunt nempe,
4252 III| Victorino, pagano homini iam seni, Deo per illas alloquente,
4253 I | fama viri tactus annuisset, seniculus non indoctus et, ut homo
4254 IV | deerat iniurie: ut a sene iam senior soluta oratione lacesserer,
4255 I | dictum credidit, quasi et senium ei et stultitiam exprobrassem;
4256 I | previdet, discordare vos senserit, precipites ancipitis vie
4257 IV | colloqui. Ecce iam ipse ludens sensim ad ineptias tuas labor,
4258 III| constet non de omnibus eum sensisse, sed de scenicis tantum,
4259 III| eloquiorum Dei, quia exercet sensum, ut fatigatione dilatetur
4260 IV | de ingenio, de stilo quid sentiam audivisti—sed ut, prioribus
4261 II | venerabilis est". Tecum sentiebat, nisi addidisset: "non diuturna
4262 IV | civitatem libidinum esse sentinam, omniumque ibi turpium voluptatum
4263 III| videtur; nisi forte aliud sentitis in rebus vita sensu et ratione
4264 III| tecum sentio, ipsique tecum sentiunt poete. Quid enim aliud vult
4265 I | est, ut, cum inter vitia senuerint nullique pares sint, sola
4266 II | penuria; qui autem inter vitia senuerunt, quo ad metam propius accedunt,
4267 II | ergo, male nate homuncio, senuisti, nec pudet vivere nichil
4268 IV | lucra despiciam, et, ut sepessime stomaceris, dum tu, captus
4269 III| poetarum libros ante hoc septennium clausisse, ita ut eos inde
4270 IV | mors est, et vivi hominis sepultura", et profecto solitarius
4271 III| imperat ut virgilianamEneydem sequatur et vestigia semper adoret?
4272 II | gloriose paucitatis assurgere, seque in partem rare laudis accitum
4273 III| cecidisset, remanentibus quattuor sequentibus, consuluit aruspices quid
4274 IV | probat. Ergo, si poetas non sequerer, deus essem. Tu, igitur,
4275 IV | laboribus eventum unius iudicii sequeretur. Non infame negotium, ut
4276 IV | amantis contrariam sponte sequi. Non est igitur aut virtutem
4277 II | non potes. Lingua animi sera est; hanc tu, nullo ad ostium
4278 III| servam. Sed egros oculos lux serena prestringit, delectat videri
4279 IV | ferit aspectus, meos grata serenitas et agrorum ac nemorum letissimus
4280 II | libri illius quem michi serio, ut asseris, remisisti,
4281 II | stilus esset si lucubratus ac serius talis est. Pessimum quidem
4282 I | ingressus, in plures horas sermonem continuum protraxit. Denique
4283 III| profectus. Et ad hos quidem sermones, non fame proprie periculum,
4284 III| volucrum et quadrupedum et serpentum". Quorsum hec? Ut videas
4285 III| semel est imbuta recens servabit odorem~testa diu". ~Accedit
4286 I | que ve post prelium sint servanda, copiose disseruisset, secutusque
4287 III| quesivimus, accuratiusque servantur, et non capacibus providetur,
4288 III| ars et arte quesita vel servata sanitas munera Dei sunt.
4289 III| aliud est inventum, illi serviat oportet, ut tu vis. Medicina
4290 III| subiecisses, si cogebas eam servire mechanice. Quem locum non
4291 III| corpus inventis; ille autem serviunt. Constat autem liberales
4292 IV | iuxta illud philosophicum Severini: "Omnis beatus deus. Natura
4293 I | ubi, scilicet, Boetium Severinum adversus sacras Pyerides
4294 III| habitat et inter mechanicas sexta est, sed ipsum philosophie
4295 IV | deorum nomina, utriusque sexus, excerpsi: esto vel Pallor
4296 I | neque tamen tam morsu quam sibilo metuendus, in me calcaneotenus
4297 IV | quod aures tuas leserit, sicubi gloriosus de me, deque illo
4298 III| cum quodam dyaletico sene siculo similem questionem, gravissime
4299 III| ea fex est?" clamabis ad sidera. Dicam tamen: tu es fex
4300 II | seculi propinquamus. "Erunt signa in sole et luna et stellis";
4301 III| numerum referendum: id enim significare quod remanserat, quoniam
4302 III| amplius: quod ea litera significaretur quam fulmen excusserat;
4303 III| dignior vero nulla". Locum non signo: nam et famosissimus locus
4304 I | quod tu meritus audire. Sile parumper et rumina, et tibi
4305 III| loqui posset apertius, ut sileam reliquos, atque ante omnes
4306 IV | campum ex arce tranquilli silentii detraxisset, ut quem delectet,
4307 II | ignorantiam saltem tuam silentio velares. Tacendo enim latere
4308 IV | mordere profundius, vel silere. Nunc, enim, me noctue rostro
4309 I | Orphei citara tam duram silicem movere posset, neque tam
4310 II | qua te longe precellere sillogismi tui ostendunt, michi subtrahis
4311 III| Poesim non necessariam probat sillogismo terribili. Pudet inserere:
4312 III| vis ingens sillogistica: sillogismus nunquam aut perraro; quippe,
4313 III| verbis illorum vis ingens sillogistica: sillogismus nunquam aut
4314 III| salutem, quam si haberent—puto—sillogizando corrumperes. Quis enim sine
4315 III| revocasset. Nunc quanta mutatio! Sillogizantibus vobis, pereunt qui sine
4316 III| inter maximos incomparabilem siluisse, et Africanum "e grege"
4317 IV | ut vespertilio aquilam, simia leonem—elegantissime sub
4318 II | simile est?". Nil profecto similius. Volucris galeata est, cristatique
4319 IV | insulsi sales, auctorique suo simillimi! Quid ais? Non potes iocum
4320 II | medicus tantum, sed Deo simillimus evasisti. De quo scriptum
4321 II | autem tanto viro catholici simplices respondebunt, qui, si ad
4322 IV | manu et verbis puris atque simplicibus missum erat. Philosophe
4323 IV | nulla arte, nullo studio, simulare possem usqueadeo stilum
4324 | simus
4325 IV | obtunderem, nullum dormire sinerem, cuntis liminibus insultarem,
4326 II | illa te venalem esse non sineret. Nunc nec ipsa te honestat,
4327 IV | sanguinis rapina, illum, si sineretur adhuc forte victurum, pontificali
4328 I | ne tibi de mechanice tue singulari ceu laude complaceas, audi
4329 III| dedit numero, his autem singularitate precellere. Gloriare, si
4330 II | hac insectatione publica singulariter es lesus, veniam merui,
4331 II | dicent; ego enim non si singulas lineas methodis multis infarcias,
4332 III| constantia Iuvenalis! Longum est singulos attingere, nec oportet.
4333 III| verba proicere; sed non sinis, et, more lymphatici festinans,
4334 IV | sparsum, quod te quiescere non sinit. Cum enim pontificem maximum
4335 II | rugas. In libroSapientie, siqua tibi talium cura esset,
4336 IV | acutum convitium. Proinde, sique iacula primus ille contorserit
4337 I | cuius manu salus hominum sita est, salvum illum, ignorantibus
4338 IV | sit nature obsequendum, sitque homo naturaliter animal
4339 II | summo te felicitatis gradu situm reris, quotiens unum forte
4340 II | sedeas, Aristotilem doceas, Socratem celebres, cum Xenophonte
4341 III| temporalis imperii solio sol vidit. Hic michi quisquam
4342 II | specimen barbarismi, sed eam solam, in qua te longe precellere
4343 IV | compellerer insanire. Unum me solatur: utrobique lacessitus sum.
4344 II | propinquamus. "Erunt signa in sole et luna et stellis"; hoc
4345 II | spumanti ore, contra ipsum solem iustitie latrat, summam
4346 II | virtutem et bonam famam solere contemnere arroganter tibi
4347 II | innitere, et—quod omnes soletis—dicito: "Quis resistet illi
4348 IV | forte victurum, pontificali solicitudine liberastis. Ita brevi tempore
4349 III| expedit, nec licet. An autem solidum et universalem sillogismum
4350 IV | honesto colloquio vel salubri soliloquio detinetur; dum manus tua
4351 III| clarius in temporalis imperii solio sol vidit. Hic michi quisquam
4352 IV | quantisque bonis careat solitaria vita, quisquis vera bona
4353 IV | cupidus literarum, qui michi solitariam vitam velut probrum aliquod
4354 IV | quod bonis urbium carere solitarii videntur, nolo questionem
4355 I | faciet, quotiens volet more solito iocari; medicine suppeditare
4356 IV | Libenter crimen hoc fateor: sum solitudinis amicus; talem me genuit
4357 I | autem non quod ego loqui solitus, sed quod tu meritus audire.
4358 IV | templum violavit, sed humilem solivagumque ruricolam, non hinc nobilitabitur;
4359 III| tanto studio dictasset, aut Solon ille, princeps Grecie sapientum,
4360 III| excellentium fuit, preter oratores solos qui ex omnibus seculis paucissimi
4361 IV | confixeram, sed pedestri solutoque sermone leseram, quodque
4362 I | bone, que deliramenta! Que somnia! Insultas poetice cuius
4363 II | putabas. ~Quid autem in somniis philosophando non audeas,
4364 II | potes, ut dicis. Quid enim sonat aliud quod inter inanes
4365 I | colores ceco, quid surdo sonos ingero? Mechanice res tuas
4366 II | quamvis vere, proprio ex ore sonuerunt". Iam responsum habes: tunc
4367 II | effusa laudatio turpiter sonuisset, nisi eam natura rerum et
4368 II | nec videri. Proinde omnium sophismatum et totius logice auxilium
4369 II | logice nobilis, parce, si te sophistam voco: res ipsa me cogit;
4370 I | qui iacentem calamum et sopitum—ut ita dixerim—leonem importunis
4371 II | Nunquid in proprio laus ore sordebat? Audi: "Dicebantur" inquit "
4372 II | et si densiores in imum sordes suo more descendunt. Propter
4373 II | acrius urgeretur, non modo sordidam et obsoletam vestem reorum
4374 IV | sive in alia solitudine, ut sors tulerit, sive in urbibus
4375 III| Dei qualemcunque notitiam sortirentur; atque ita deinceps omnibus
4376 IV | tantam diversitatem nostre sortis agnoscens. Dum certe oculos
4377 II | est; adest semibarbarus sospitator. Et me superbum vocitas!
4378 II | suum corpus, sunt qui eam spargant in corporibus animantum,
4379 IV | funiculumque detegere, quinetiam spargere atque confringere volui,
4380 IV | venenum visceribus tuis sparsum, quod te quiescere non sinit.
4381 IV | venerantur, sed utrinque paribus spatiis delectantur absistere, qui
4382 IV | secum sit, quantolibet in spatio terrarum sine ullis vinculis
4383 IV | annum, sed ad iusti temporis spatium in aciem redis. Absit, enim,
4384 I | pauperum latrinas, vilissimi spe lucelli, ego florentes silvas
4385 I | ut que vera sunt in alia specie obliquis figurationibus
4386 III| Itaque et philosophie quedam species et philosophi quidam vulgo
4387 II | tuo posses, summum totius specimen barbarismi, sed eam solam,
4388 IV | exonerent impleantque letitia speculationes ille tue pulcerrime? Quarum
4389 IV | Itaque, profundissime speculator, non sum deus, nec semideus
4390 I | legeres, et te ipsum in eo speculo intuens, vel deformitatem
4391 II | nec oculi nobis sunt, nec speculum tibi. Deinde, si pallor
4392 II | intuemur, adeo blanda est sperandi pro se cuique dulcedo".
4393 III| consuluit aruspices quid sperandum sibi. Illi autem dixerunt,
4394 II | optantibus inconsulteque sperantibus salus queritur, ubi mors
4395 I | nisi de tuis manibus non speraret, contra autem me studiisque
4396 II | irremeabilis est regio. Nolo tamen speres latere superstites: notus
4397 I | ancipitis vie duces abiciat, spernat atque oderit. Sed michi
4398 IV | id quod omnem amicitiam sperneret nullumque diligeret ab Atheniensibus
4399 III| contentus, acies insanorum sperno. Et si votive successerit
4400 II | enim, si nescis, pecunias spernunt: philosophiam venalem facere
4401 III| Unde autem hoc, nisi forte spiritum ipsum sanctum invidisse
4402 III| animos tantorumque nominum splendorem, iners et nubilosus livor
4403 I | pecunia pariter ac sanitate spolias, magni periculi causa sim.
4404 IV | insuper criminum coacervatione spontanea deferentem. Sed expecta,
4405 II | ambierim, et non potius spreverim oblatos? Quid michi unquam
4406 IV | subnectere. Tu, qui logicam spuis, facile consequentiam vides.
4407 II | vulgo dicitur, sed rabido ac spumanti ore, contra ipsum solem
4408 II | quamque tranquillum, vide. Stantibus enim scriptis obstrepere
4409 III| Virgilii integritas! quenam Statii urbanitas! que facetie Nasonis!
4410 III| descivit, nisi fortasse Statius Pampinius, qui Thebaydi
4411 II | indicavit, aut finxit", in eo statu philosophatum se iocando
4412 III| cum supremo vite tempore statua eius fulmine disiecta esset,
4413 III| sententia, finem poetice statuens valde mirabilem: mulcendo
4414 II | tibi metam, dyaleticam, statuisti, ad quam tamen mira viatoris
4415 IV | predulciter michi est, ut si statum animi mei nosses, putem
4416 II | signa in sole et luna et stellis"; hoc signum in Evangelio
4417 II | tolerabitur. Ab obiectis inquam stercoribus et colorem et odorem traxeris
4418 III| est, sed intentioris animi stimulus, et exercitii nobilioris
4419 IV | An si te vel agricola non stiva sed saxo feriat, Hesiodum
4420 IV | inter perypatheticos ac stoicos multis iam seculis fuit,
4421 II | fuisses garrire ista tam stolide, etsi in animo habuisses:
4422 IV | Febris. Hec te cito utinam, o stolidum caput, arripiat, ut et strepere
4423 III| calamum reluctantem, nec stomacari conveniet, si de philosophis
4424 IV | te texti farmacum oleant stomacumque subvertant. Ceterum hos
4425 II | frustra tentabis; ceterorum strages minime flenda est. Quod
4426 III| vero aliud quam puerile stramen redoluerit adversaris. ~
4427 IV | hunc velut pulvereum ac strepentem iurgiorum campum ex arce
4428 IV | stolidum caput, arripiat, ut et strepere desinas et tuo periculo
4429 IV | volucrum cantus et dulcis aque strepitus delectat; dum naribus tuis
4430 IV | interpellet. Tu pro tribunali, stricto pallido labello elatoque
4431 III| Si hec ergo te movent, stude in oratorum libris. Velis
4432 III| tibi ne unquam rethorice studeas, ut tandem medicus esse
4433 III| nec ille rethorice quidem studet, sed usu experientiam querit,
4434 III| cognitio veri Dei, non humani studii, sed celestis est gratie.
4435 I | speraret, contra autem me studiisque meis deditos, nocuum atque
4436 IV | rusticitas sibi soli prodest: studiosa autem solitudo prodesse
4437 I | quibus, tibi tuique similibus studiose abditus, allegoricus sapidissimus
4438 II | accurrite poete, accurrite studiosi, quicunque usquam scribendis
4439 I | lateat, ingeniosis autem studiosisque lectoribus et quesitu difficilior
4440 III| Laudandus tamen animus studiosissimorum hominum, qui certe quibus
4441 IV | iniuste agis, quod inter studiosos literarum ac mechanicos
4442 III| enim se esse sapientes, stulti facti sunt, et immutaverunt
4443 III| diverticula huiuscemodi et cum stultis quoque colloquia grata sunt,
4444 II | experiendique studio certare, in quo stultissime gloriaris, sed sola semper
4445 II | declinandum, quibus est stultitie mixta calliditas. Quia vero
4446 I | medicorum non tantum miri sed stupendi etiam effectus, medicorum
4447 I | mendacem potiusquam poetam". Stupes, belua: nunquam, puto, istud
4448 IV | Occulta est avis, et volucrum stupor; nocte vigilat, inter tenebras
4449 I | aromatico illo tuo ac medicinali suadere posses eloquio, ut tibi
4450 III| veritas terris illuxerat—clam suaderent falsos deos esse, quos illusa
4451 I | religione clarissimus, primo suarumInstitutionum libro ait: "Nesciunt qui
4452 I | ita esse crederem, frustra suasissem unum de multis eligendum—
4453 IV | ventris murmur intonat, meas suavis volucrum cantus et dulcis
4454 IV | est, necdum manum ferule subduximus. Dicam de multis unam causam
4455 I | censor, ut lanificio iubeas subesse grammaticam, dyaleticam
4456 I | illi cui mercatura omnis subiacet, in peragrando orbe lustrandisque
4457 I | qui rethoricam medicine subicias, sacrilegio inaudito, ancille
4458 III| potius navigationi rethoricam subiecisses, si cogebas eam servire
4459 II | non ab auctore, certe a subiecta materia nominandum. Nichil
4460 III| loquendo quam rudendo minueres, subito furore correptus, sine ulla
4461 IV | parcere poteras: odii causa sublata est. Hactenus enim ludum
4462 II | ignorantia superborum, humilium sublevanda. Si in hac insectatione
4463 II | reorum more non induit aut submisse iudicum misericordiam imploravit,
4464 IV | conclusiunculas infantiles tuo more subnectere. Tu, qui logicam spuis,
4465 III| fugis, relativorumque ope subniteris. Quod ita ridiculum est,
4466 II | radix. Sed procede; noli subsistere; lege quod sequitur: "Non
4467 IV | Illa me, ut video, vel subterraneis latitantem cavernis inveniet.
4468 III| quam inaniter ostentata subtilitas. Sed et hic excusator, licet
4469 II | ut veritas ingerenda, sic subtrahenda est verbose altercationis
4470 II | sillogismi tui ostendunt, michi subtrahis dyaleticam, quam logicam
4471 I | quia universali macule nemo subtrahitur? Nolo id quidem opinari:
4472 IV | michi credis, illic tibi non suburbium elige, sed plateam. Quid
4473 IV | farmacum oleant stomacumque subvertant. Ceterum hos ludos hasque
4474 IV | votum cogitatio sibi ulla succedat. Inventus est qui solius
4475 III| insanorum sperno. Et si votive successerit quod ago, bene est; alioquin
4476 I | loquacium abundantissimus successorum. ~Que autem ista dementia?
4477 IV | et, facti victor, in iure succubuit. Probas, me fatente ac favente,
4478 I | mactare, sed egris animis succurrere didicerunt. De quibus si
4479 II | curare. Utrunque enim magnis sudoribus excusas. Sed ubi, precor,
4480 III| dixerit, idem et nitidam suem, et volucrem testudinem,
4481 IV | tibi quidem in presens hec suffectura crediderim, ut aliquid in
4482 III| poterant adversus tua tela sufficere: nullis opus erat verbis.
4483 III| quod unum dementie tue sufficiens argumentum erat, quando,
4484 III| necessariarum vel fortuna sufficientiam dederit, vel contemptum
4485 III| milies dixi et, ut video, non sufficit. Siquid autem contra medicos
4486 II | non placet, scribe aliam, summe philosophorum, quam in marmoribus
4487 I | gubernantur. Nempe, quod in summi pontificis nuper cura dicis
4488 I | suspiceris, apposui: "A summis" inquit "hominibus eruditissimisque
4489 II | in primis hominum genus, summoque studio declinandum, quibus
4490 IV | titulos tuos transcendit—summus es medicus. Confice ridiculum
4491 III| linguamque precideret, sumpto forcipe de altari, linguam
4492 | suorum
4493 III| cedendum; illi vos utroque superant. Nolo autem indigneris quod
4494 IV | mortales—ut gloria invidiam superarent. Illud contra facillimum
4495 II | superbo libertas omnis superbia videtur; sapiens vero inter
4496 II | preterire noluerim quod inter superbias meas ponis: indignum te
4497 IV | contemptu et ignobilitate superbiat, ego tamen, ut tibi verum
4498 I | corrigeres, vel desineres superbire. Sed—crede michi—grecum
4499 III| vix ore versatilem, qua superbis. Tum demum curare cogitares:
4500 II | Calcanda est enim ignorantia superborum, humilium sublevanda. Si
4501 IV | labello elatoque rugoso supercilio, suspirans examines quid
4502 III| qui de urinis semper, non superficietenus ut tu, sed profundissime
4503 I | qui—quod ridiculum omne supergreditur—medicine nomine mortem michi
4504 II | quale cuiusque studium in superiore vita fuit". Et iterum: "
4505 III| illam, qui eam usque ad superos extulerunt. Qua in re, morem
4506 I | quibus, si qui usquam hodie supersunt, poete gloriantur ac fidunt,
4507 III| ut, dum penetrare volunt supervacua, nimium illud acumen in
4508 III| multorum risu responsionem supervacuam diffinisti. ~
4509 IV | honestum nomen; si infame, supervacue. Quod si forte de literis,
4510 III| sed quia legere iam quasi supervacuum videtur. Legi eos dum tulit
|