abdit-calig | calli-da | damna-eschi | escul-horta | horum-iubes | iucun-natum | natur-philo | phorm-repor | reppe-super | suppe-viva | vivam-zona
Liber
4511 I | solito iocari; medicine suppeditare rethoricam non poterit:
4512 III| medicine imperitiam, non dicam supplere, sed tegere putas eloquentia,
4513 II | superbe, quasi affusus supplicem. Rideo potius ineptias tuas:
4514 IV | Ephesii providerunt indicto supplitio, siquis eum historicus nominasset.
4515 I | irridere non dubito, sed supplitium times. Quam ob rem feram
4516 II | omnium atque gravissimo, supremam manum imposuerat, virtutis
4517 III| dicitur. Cesar Augustus, cum supremo vite tempore statua eius
4518 I | quid colores ceco, quid surdo sonos ingero? Mechanice
4519 IV | altius loquendum adversus surdos? Alte locutus sum: sic oportuit
4520 IV | tue sint! Et miraris si te surdum cecumque, aut si saxeum
4521 III| convitiis tuis cogentibus, suscepi, prima iam levis armature
4522 I | Nescio an, priusquam ad finem suscepti sermonis venio, libeat mutare
4523 I | profugerat; a quo letissime susceptus, eo quod Romanorum odiis
4524 III| gratanter reverenterque suscipi debere quis nesciat? Sive
4525 III| nullus est, qui curam tui suscipiat; puto sis omnibus odiosus,
4526 IV | ac Seneca cum veneratione suscipiunt. Quanto ergo magnificentius
4527 III| tu nunc falso gloriaris, suscitabantur infirmi. Hinc, arbitror,
4528 I | videri vultis illum a mortuis suscitasse, et nunc tandem, transacto
4529 III| philosophi, et apostoli, ac suscitatores corporum dici vultis; et
4530 III| Hipolytum ab Esculapio suscitatum: quod eum ab extremis efficax
4531 II | Impune occidis, ergo, cum suscites. Sed omissis prophanis et
4532 III| scolarem aut preceptorem tuum suspicer, et ait: "Ergo ignobilis
4533 II | philosophis nullam earum valde suspicere. Equidem, ut eas didicisse
4534 I | me mutasse vel addidisse suspiceris, apposui: "A summis" inquit "
4535 II | audienda, si vivimus. Iam—ut suspicor—ad finem seculi propinquamus. "
4536 IV | elatoque rugoso supercilio, suspirans examines quid ea nocte quis
4537 IV | esse lugeo, aut ad virtutem suspirantis, qualem me, si permiseris,
4538 III| adhuc, fateor, ab eo quo suspirat animus longe absum. Queris
4539 III| transferre culpam, suscitare suspitiones: oratorum propria sunt hec;
4540 III| artificum erit agricola; sutor quoque et pistor et tu,
4541 III| molestes, sed memineris quid sutori terminos suos excedenti
4542 I | Ephesum ad Antiochum, regem Syrie, profugerat; a quo letissime
4543 II | Sciebas te incognitum, nisi tabellionum more de te ipso aliquid
4544 IV | centum qui latrinis aut tabernis ac lupanaribus obversentur.
4545 III| dentibus tuis fremas, et tabescas, et michi fortassis anceps
4546 I | quotiens croceum hominem aut tabescentem videris. "Parum ne" hic "
4547 II | philosophicos locos, ut ego sentio, tabificos iocos scribis. Sed ut libri
4548 II | vidimus te; iamque si milies taceas, videmus. Voluisti apparere,
4549 II | saltem tuam silentio velares. Tacendo enim latere poteras, loquendo
4550 IV | iactantiam; res loquentur tacentibus nobis"? Ex diverso autem,
4551 II | Multum distuli, et libentius tacerem; sed materia verum nomen
4552 II | peroranti populus obstreperet, "Tacete" inquit "melius ego unus
4553 III| Solebant medici veteres taciti curare: vos perorantes,
4554 I | sis ausurus, cui Averroim, tacito licet iudicio, pretulisti?
4555 I | tacuero, tu tibi forsan ex mea taciturnitate complaceas, petita non a
4556 III| ipso iam in precedentibus tacta sunt, quantum ve inter illam
4557 I | forsan tui nominis invidia tactum, illud scripsisse, quo tibi
4558 II | obstupescimus mule partum, tactumque de celo templum Iovis, aut
4559 I | invitatus Hanibal, dum fama viri tactus annuisset, seniculus non
4560 II | est: "Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur; et
4561 I | contemptum rerum tuarum tacuero, tu tibi forsan ex mea taciturnitate
4562 II | ignare, multo consultius tacuisses, non ut ideo philosophum
4563 II | libroSapientie, siqua tibi talium cura esset, hanc sententiam
4564 IV | amore literarum tam bene tamque predulciter michi est, ut
4565 I | ridiculosior sim, si asino lyram tangam. Respondebis: "Audio, sed
4566 III| indignitas. Quantum enim ego tangebar, quicquid in poetas invectus
4567 I | epystola. Profundissime tangebaris, tam graviter exclamasti. ~
4568 III| hodierne lectionis mee studium tangebatur. Poteram, ut aiunt, de calumnia
4569 II | vos, si glorie cupiditate tangimini, in vento et aqua scribite,
4570 IV | tuo retrahor: sic facete tantaque arte me detines, ut abire
4571 II | rethoricam tot voluminibus tantoque studio tractasset, si futuram
4572 II | dogmata peperere, non ipse tantorum princeps hostium, Maometus
4573 III| aut in tam altos animos tantorumque nominum splendorem, iners
4574 IV | duplex cepto arcuisse legitur tantos reges. Solus et esuriens
4575 I | quid hic rei est. Argue tardos philosophos, punge inertes
4576 IV | Quam doctrinam ab Archita tarentino, magno in primis et preclaro
4577 II | fretus multos ante diem in Tartarum premisisti, qui si redeant
4578 III| excludendam. O ydiota, omnium tediosissime quos unquam audierim, quid
4579 I | sed—si es ille quem puto—tediosissimus etiam adulator, non modo
4580 III| non dicam supplere, sed tegere putas eloquentia, et, cum
4581 II | ingenio? Quis nudam veritatem teget inter tot armata mendacia?
4582 IV | poetica meruit? Sim poeta: telum illud veritatis quod, ut
4583 III| primum quero, cum lingua illa temeraria et pigra et viscosa et farmacis
4584 IV | superbus, invidus, preceps, temerarius et ignorans—ut brevi eum
4585 III| ei qui philosophiam tam temere violavit, cur non liceat
4586 III| temptare certamina, prerupte temeritatis homullule, non timeres.
4587 IV | enim, libidine dominante, temperantie locum esse, neque omnino
4588 I | secta perypatheticum, qui ea tempestate literarum scientia clarus
4589 II | populo, Capitolium et deorum templa triumphantis in morem circuivit,
4590 II | ante vel multo minus post temporalem Cristi originem, de Cristo
4591 IV | traxit. Quidni igitur turber, temporisque iacturam querar nec michi
4592 III| poeticum, sed humanum fuerit, temporumque crimen vel ingenii, non
4593 III| posses, quamvis imparia, temptare certamina, prerupte temeritatis
4594 III| sensu et ratione carentibus, temptate hic etiam, si libet, vestre
4595 III| quos queat anus quelibet temulenta confringere; quicquid vero
4596 IV | Ceterum hos ludos hasque tendiculas puerorum ridendo preterire
4597 III| medicinam ethice permisces? Tene te loco, neque fines tuos
4598 III| hic repulsi, alias vias teneant, presertim postquam numerare
4599 IV | stupor; nocte vigilat, inter tenebras videt, dormientibus cuntis
4600 II | pulsante, nescio cur movisti, tenebricosam fedamque pectoris tui domum
4601 IV | interdum, velut in altissimis tenebris, rapidissimo coruscamine
4602 IV | arripuissem tenerem, occideremque tenendo, ut ait Flaccus, non missura
4603 III| memorie sed etatis est. Tener admodum illos edidici, expertusque
4604 IV | et quem semel arripuissem tenerem, occideremque tenendo, ut
4605 I | nunc fierem quod ab annis tenerioribus nunquam fui? Percontare
4606 III| preclarissimus atque optimus, teneris ebibitus annis, non facile
4607 II | proverbio—auribus lupum tenes. ~Unum hoc loco preterire
4608 III| doctores Ecclesie locum tenet. Quinet ex illustrioribus
4609 II | et, puto, doctos frustra tentabis; ceterorum strages minime
4610 III| iners et nubilosus livor tentet ascendere? Quod si forte
4611 II | arte conficitis, quique tenues in membranas cesorum animalium
4612 IV | discerneremur. Ita michi nescio quid terapenticum insibilas, quod e rostris
4613 IV | atque aromata transmarina terentium, quos, vobis exceptis, nescio
4614 II | membranas cesorum animalium terga convertitis: etruscis expiandum
4615 II | pudet inde desinere: ita tergiversaris et incertus heres, atque—
4616 II | putas. Sed perveneris, sed a tergo liqueris Crisippum. Quid
4617 I | conflictationibus tempus teris, his, quos pecunia pariter
4618 IV | se, vel de unius scientie terminis, vel de re qualibet dissensio
4619 II | portus. Tibi nobiliorem terminum non habenti, terminus est
4620 I | cretico, de farmacis! Celum ac terram dissonis clamoribus implessetis,
4621 II | reddant, sunt qui circa terras exulare cogant, sunt qui
4622 II | ingenium. Si comunia illa terrene philosophie aut siquid eorum
4623 III| celestium corporum notitia terrenis aliquam corpusculis opem
4624 III| memorie habilem ignoriantieque terribilem. Nam et sanctum canibus
4625 III| necessariam probat sillogismo terribili. Pudet inserere: nichil
4626 I | finem, multo irarum attritu terrifice concalescens, neque tamen
4627 II | animus, difficultate non territus sed accensus, ad ipsum nomen
4628 III| non superbie fuit—se se tertio nominasset, admonitus ubi
4629 III| locum illum aristotelicum—tertioRethorice—unde male tornatum sillogismum
4630 II | dicis ac medicum; addis et tertium: rethorice dominum. Quartum
4631 III| imbuta recens servabit odorem~testa diu". ~Accedit quod in eisdem
4632 III| et philosophorum maximi testantur, et sanctorum confirmat
4633 I | adversus medicinam—quod sepe testatus sum—neque adversus excellentes
4634 II | capiti lauream imposuit, testatusque eo die litibus ac iurgiis
4635 I | sit, et quasi non multi testes, licet minime patritii sint,
4636 I | vulgare est —, sed ne maximis testibus veritas vos ipsa confundat.
4637 III| nitidam suem, et volucrem testudinem, et candidum corvum dicat.
4638 III| a te non tragedias, non tetrametra, non iambicos exigunt, sed
4639 III| sit tragedia, aut quid de tetrametris in iambicos transisse, cum
4640 IV | autem tibi texui, ne a te texti farmacum oleant stomacumque
4641 II | vertigine tota insomni nocte texueris. Tunc in corde tuo dicis,
4642 IV | Sillogismos autem tibi texui, ne a te texti farmacum
4643 I | saturitatem, tu faleratus in thalamis voce tua publicam destruas
4644 IV | quibus porticus civitatum ac theatra flammescunt, parum ne tibi
4645 IV | confusisque clamoribus, non theatrico strepitu, non vulgo inter
4646 III| mechanicos: nullum sub te nisi theatricum videbis nec tamen ideo,
4647 III| fortasse Statius Pampinius, qui Thebaydi sue imperat ut virgilianamEneydem
4648 III| ipsa quoque philosophia et theologia, scientiarum omnium regina,
4649 III| qualia multa hodie videmus in theologis nostris. Hec autem apud
4650 III| rerum est. ~Primos nempe theologos apud gentes fuisse poetas
4651 I | posset, neque tam hirsutam tigridem lenire; quas tu atque omnes
4652 III| licuisset, "opinor", ut Timei platonici verbis utar, "
4653 IV | animus, qui nec pauperiem timent nec divitias venerantur,
4654 III| temeritatis homullule, non timeres. Abstinebat ille igitur
4655 I | non dubito, sed supplitium times. Quam ob rem feram equo
4656 IV | in solitudine solus est, timetque otium quisquis in otio nil
4657 IV | humano odium indixerat, aut Timonis nesciocuius—obscurum enim
4658 III| Augustino respondere: quod utrum timore an aliqua cognitione temporum
4659 III| meum. Ego tamen, etsi sola timoris causa fuerit, non mirabor,
4660 IV | Dic, age, dic secure, nil timueris: tuam auream eloquentiam
4661 III| infusionem, ipsos etiam apostolos timuisse. Enimvero quod a te de invidia
4662 II | amanti ~et illud alterius: ~Tinctus viola pallor amantium. ~
4663 II | Quartum licet addere, postquam titulis gaudes: cloaca es magna
4664 IV | tibi servit, et—quod omnes titulos tuos transcendit—summus
4665 IV | cultorque utinam! Bestie vero titulum nemo, te vivente, merebitur. ~
4666 II | remanente, mutandus libri titulus, nequeDe Viris Illustribus
4667 III| adsuesce melioribus. Apud Titum Livium Hanibal ipse, vir
4668 III| audiret, que nec in hominibus tolerabilia iudicaret? Cui preterea
4669 III| quidem sed tamen aliquanto tolerabilius delirante. Ille enim, stili
4670 II | est, semel in his scriptum tolerabitur. Ab obiectis inquam stercoribus
4671 IV | non os tuum", et alius "Tollite inanem iactantiam; res loquentur
4672 III| tertioRethorice—unde male tornatum sillogismum elicis; neque
4673 I | mordendi avidum, sed ignorantia torpentem, algentis more aspidis,
4674 II | que stultitia maior quam totos dies inter puerilia volutari
4675 IV | circumscriptores, mimi, fures, totumque id genus; ibi postremo habitant
4676 | totus
4677 III| habentur infames, ut Epycurus totusque epycureus ille grex: Aristippum,
4678 II | voluminibus tantoque studio tractasset, si futuram talis ingenii
4679 II | licet ab auctoribus non tractatam. Nec cuiquam dubium esse
4680 III| frustra tibi aperire moliar, tractaverunt. Nec tamen nichil in his
4681 IV | emuli, quem in alio terrarum tractu atque alia etate perpessus
4682 I | omnibus seculis lacerandum tradere, nisi quia indignus visus
4683 I | se totum vestro consilio tradiderit, sanus esse nunquam poterit.
4684 IV | contemptor, totum se vobis tradidit. Ubi—quod sepe accidit—melior
4685 I | huiusce rei arbitrium fortune traditum videbis. Faciet illa Nerones
4686 IV | Atheniensibus lapidatus traditur. Non hanc solitudinem loquimur,
4687 I | cum decore aliquo conversa traducat; totum autem quod referas
4688 III| decem cathegoriis philosophi tradunt, sine magistro percepisse
4689 III| dicam: nescire te quid sit tragedia, aut quid de tetrametris
4690 III| poetis dicta ad mechanicos traham. Habent igitur et mechanici
4691 I | speciem hanc tyrannidis trahendam ac propagandam putes. Sed
4692 III| nugas, ad quas Aristotilem trahere vis invitum, non respondeo.
4693 II | aliquos qui ad superbiam traherent fuisse, a vulgi moribus
4694 III| servitutem aut amicitiam nunquam trahes. Quid autem probes et qualiter
4695 II | ignorantium infamiam ad te trahis, cum tibi doctissimus videaris.
4696 II | per omnes cloacas miserum trahit, et talem facit, ut tu te
4697 IV | primis molestissima, per vim trahor. Quid enim—lector, oro te—
4698 II | alterius vite spes et amor tuto tramite dirigit ad felicem metam.
4699 IV | nemo restituet, et a meis tramitibus abductum, ad durum et insolitum
4700 IV | solitudinem loquimur, sed tranquillam, et mitem, et ab hominum
4701 IV | iurgiorum campum ex arce tranquilli silentii detraxisset, ut
4702 II | tecum colloqui, quamque tranquillum, vide. Stantibus enim scriptis
4703 I | suscitasse, et nunc tandem, transacto periculo, concordatis—non
4704 IV | quod omnes titulos tuos transcendit—summus es medicus. Confice
4705 IV | modicum responsuri. Sed transeo, ne te nimis affligam. Hec
4706 III| factum, avertere infamiam, transferre culpam, suscitare suspitiones:
4707 II | non potes, ad philosophos transfers, quasi consorte vitium levaturus.
4708 I | universam poesim letali iaculo transfixisti. Certe siquid eorum de quibus
4709 III| poteram—ut dixi—dissimulando transire. Nam nec michi poete nomen
4710 III| tetrametris in iambicos transisse, cum tamen turpe sit docto
4711 III| navigationem, alter ad medicinam transit. Nam quid exempli causa
4712 IV | acie coquorum atque aromata transmarina terentium, quos, vobis exceptis,
4713 IV | non ad te sed ad alterum transmisso. Neque enim de te, sed de
4714 III| exposuisset, aut Cicero transtulisset, aut clari quidam scriptores
4715 I | ciceroniana facundia et—quod cunta trascendit—catholica religione clarissimus,
4716 II | stercoribus et colorem et odorem traxeris et saporem. ~
4717 III| medicus, sive herbarum conscia tremula anus accesserit, et ars
4718 II | dicam ad reliqua? Multas tremulas sententias in me vibras,
4719 IV | obscurus. Incipe, aude, noli trepidare! Logicus es, philosophia
4720 IV | forsan exercitatior sum, tria tibi deorum nomina, utriusque
4721 II | mordendi materiam loquendo tribuerem, circumspexi. Crebro igitur
4722 II | verius: omnes qui evadunt tribuis tibi, omnes qui pereunt
4723 II | Et quos?" inquies. Ad tribunal pretoris urbani res agatur:
4724 IV | circumstrepat, interpellet. Tu pro tribunali, stricto pallido labello
4725 II | affectum boni nichil michi tribuo, quibus qui caret sibi et
4726 IV | accensam, coactum, similiter tribus aut quattuor epystolis contudisse.
4727 II | natum partu. Qui minus illi tribuunt, prophetam dicunt, preter
4728 II | tuis nunquam desit unde tristentur et lugeant. ~Quid nunc dicam
4729 IV | Quantum vero habet unde tristetur qui, ut gaudeat, turbam
4730 IV | tuis inclusus aer et aure tristioris flatus ingeritur, meas florum
4731 II | prodis inditio, tam late tristis male coagulati eloqui fumus
4732 II | Capitolium et deorum templa triumphantis in morem circuivit, non
4733 III| sacrorum studiorum excidio triumphares. "Ne respondeas stulto iuxta
4734 II | reus quam fuerat hostium triumphator. Rem notissimam narro, tuis
4735 IV | melior pars numero victa est, tuaque et ceterorum ignorantium
4736 III| crepitus et raucas pelves—hee tube tue sunt, hic plaudentis
4737 IV | alia solitudine, ut sors tulerit, sive in urbibus vivam,
4738 IV | preterea—quod molestius tuli—quot quantisque mendaciis
4739 III| supervacuum videtur. Legi eos dum tulit etas; et ita michi medullitus
4740 III| Rethores esse vultis, ridente Tullio, indignante Demosthene,
4741 IV | multiloquio misceatur—exultes ac tumeas, ipsumque te putes Apollinem
4742 I | inanem, sed ampullosam et tumidam plenamque convitiis epystolam
4743 II | debet. Que si tu, qui te tumido vocas ore philosophum vel
4744 II | hodie puto peniteat, sed tumor animi retrahere pedem vetat.
4745 II | fac quod soles: rimare tumulos—cetera sileo —; philosophiam
4746 II | qualis tibi repentinus ac tumultuarius stilus esset si lucubratus
4747 III| medicine: ars nobilissima tuque preclarus medicus. Illa,
4748 IV | decet. Ubi enim nisi inter turbas credulas fatuorum ingenioli
4749 IV | necquicquam insanierit. Sin turbasse otium, et silentium meum
4750 II | si forte doctos aliquot turbe miscueris, et idcirco dicas
4751 IV | iter traxit. Quidni igitur turber, temporisque iacturam querar
4752 IV | didicisti? Certe non opus est turbis confusisque clamoribus,
4753 III| iambicos transisse, cum tamen turpe sit docto viro proferre
4754 III| debet esse; eoque magis, quo turpior damnosiorque, multo est
4755 III| est. Bene tibi accidit; turpioris rei servum te facere meditabar;
4756 II | igitur michi, nil stulto turpique sene molestius, cui et stultitia
4757 III| diceretur. Percurre nunc Tusciam ac Sabinam, quere ostiatim
4758 III| remanserat, quoniam lingua Tuscorum,esar deus diceretur. Percurre
4759 I | privilegio. Optime enim tutissimeque arti cerebrum addixisti:
4760 II | alterius vite spes et amor tuto tramite dirigit ad felicem
4761 II | hic exigit: quam certe sit tutum de veritate tecum colloqui,
4762 IV | insueto odore confunderem, tuumque ad limen cogerem, ubi se
4763 I | artes quoque speciem hanc tyrannidis trahendam ac propagandam
4764 IV | arbitror, tempus erat; sed ubere ac pregnanti eloquio tuo
4765 IV | philosophum vocas, sic ubinam sit vera felicitas didicisti?
4766 I | oratione cum sis lesus, iram ulcisceris in poetas, quasi poeticum
4767 III| unum nec loqui valentem nec ulcisci, cur non fidenter accuses,
4768 II | potestis, vel superbe dictum ab Ulixe atque ab Enea, vel turpiter
4769 II | Homerum respondisse novimus Ulixem. Ad hoc responsum num tu
4770 IV | solitarium esse iuvat, vixque ullam vite dulcedinem urbano in
4771 IV | in spatio terrarum sine ullis vinculis vinctus est. Unde
4772 I | nunquam denique minimam partem ullius publici muneris attigisset,
4773 IV | Non ego te carmine aut ullo poetico mucrone confixeram,
4774 II | nescio tamen an rationis ullum vestigium habenti; et dicam
4775 II | scribuntur et scripta sunt nec ullus erit finis. Scribendi enim,
4776 IV | reservavi, non quia tu quoque ultimam posuisses—de ordine enim
4777 II | quod in me arguis, Cato ultime, gravissime morum censor.
4778 | ultimo
4779 IV | partem maledictorum tuorum ad ultimum reservavi, non quia tu quoque
4780 III| magnos viros ac feroces, ad ultionemque promptissimos—et molem multorum
4781 II | sunt qui negent, sunt qui unamquanque per se, sunt qui simul omnes
4782 IV | quibus placet fornix et uncta popina, ut ait Flaccus;
4783 III| aliis quidem pluribus et unctioribus verbis, sed hac plane sententia,
4784 II | livida, fetida, pallida, undantes pelves rimaris, egrotantium
4785 III| idem libroDe Civitate Dei undecimo: "Divini" inquit "sermonis
4786 III| necessitatibus meis erue me". Et undecunque necessitatibus nostris veniens,
4787 III| fallere. Non sunt vates unguentarii: mulcere et fallere vestrum
4788 III| philosophie totius partem unicam laudari, eamque non integram,
4789 III| Consolatur ille se se in morte unice carissimeque filie: tu in
4790 II | sola artium evenire, ut unicuique se medicum profitenti statim
4791 IV | cum hec pestis inter pares unique studio intentos oriri soleat,
4792 II | dicere auderet, siquidem unitatem intellectus attulit dux
4793 I | virtutem ac bonam famam, universa contemnere? Quid autem me
4794 III| licet. An autem solidum et universalem sillogismum recipis unius
4795 I | Vive, bellator egregie: universam poesim letali iaculo transfixisti.
4796 II | Quid michi" inquis "atque upupe simile est?". Nil profecto
4797 II | inquies. Ad tribunal pretoris urbani res agatur: quis me ad hoc
4798 IV | vestris bonis et aliis careat urbanis malis. "Et quenam ista sunt?"
4799 III| vilissime servum rei. Quod urbanius possum dicam: si quod alio
4800 IV | vixque ullam vite dulcedinem urbano in strepitu ac fragore percipio.
4801 III| Republica, quando eos censuit urbe pellendos. Ut enim constet
4802 IV | vellem amicorum precibus ad urbem retrahar, sepe etiam sponte
4803 III| lectori. Romulus, Romane Urbis conditor, Quirinus dictus
4804 III| Iam non castigandus sed urendus es, nec verbis sed verberibus
4805 II | quia novi quod nullo magis ureris convitio; non casu, sed
4806 IV | consequentiam vides. At ne nimis urgeam, excusare nunc etiam iudicium
4807 IV | ignorantie sibi conscia, linguam urgebat, quid poete meriti, quorum
4808 II | dicende cause die, dum acrius urgeretur, non modo sordidam et obsoletam
4809 III| et tamen loqui oportet. Urget enim veritas calamum reluctantem,
4810 IV | medice, videtur? Quid de hac urina iudicas Platonis? certe
4811 IV | aliter ac tu, ubi nemo michi urinam suam, multi et magni secretum
4812 III| vel medicorum unus, qui de urinis semper, non superficietenus
4813 III| nullo poetico artificio usi sint —, quis putas id melius
4814 IV | deficiens de plateis eius usura, et dolus. Iam quod sequitur
4815 II | passurus ut philosophi nomen usurpando commacules. Persuasisti
4816 I | complexionis ac nature sue laudem usurpantes, videri vultis illum a mortuis
4817 III| ut Timei platonici verbis utar, "non minorem Hesiodo vel
4818 II | non medicis, sed nature? Utcunque se res habeat, nichil ego
4819 III| Cur? Quia hasta in preliis utebatur, que Sabinorum linguaquiris
4820 I | generis cecitate permittitur. Utere funesto privilegio. Optime
4821 I | illum omnes fere, quibus uteris, medicos precessisse. Quanquam,
4822 III| artis obsequio uti, et cuius utile obsequium fuerit, illa confestim
4823 I | brevem—sed, nisi fallor, utilem sibi, tibi forte non ita —,
4824 III| servas facis, eo ipso quod utiles aut necessarie proposito
4825 IV | tamen laqueos mox reversus, utilisque consilii vel immemor vel
4826 III| poetas redeo. Que sit poetice utilitas et quis finis interrogas.
4827 III| Ezechielem: "Magne" inquit "utilitatis est ipsa obscuritas eloquiorum
4828 | utique
4829 I | mechanicarum servas facere—quod utrarunque prohibebaris nomine—voluisti,
4830 IV | divitias venerantur, sed utrinque paribus spatiis delectantur
4831 III| intersit, et de his que utrique vitanda sunt, et utriusque
4832 | utrum
4833 III| comitum iocos, priusquam cuius uxor esset Eneas apud Virgilium
4834 II | presertim studiis longe aliis vacanti, et sanitatem corporis debenti
4835 III| executus. Cui studio si vacare quantum instituerat in illa
4836 III| sillogismos tuos: inanes et vacuos invenies. Non probant quod
4837 I | concordatis—non ineleganti vafritie —, ne, si pater ille doctissimus
4838 II | amator Dei". Tu igitur, amens vage, intra cubiculum tuum redi;
4839 IV | retrahar, sepe etiam sponte mea vager, vitans locorum alternatione
4840 II | terminus, nisi errantibus ac vagis quibus nullus est vite portus.
4841 III| defunctum unum nec loqui valentem nec ulcisci, cur non fidenter
4842 I | constare; poetam natura ipsa valere, et mentis viribus excitari,
4843 III| poeticam ingressus in aream, valido verbi flabro grana discrevit
4844 I | te poetis, quos ignoras, vanitate notissima insultantem, idque
4845 III| dissimulem, aut quid illi faciam vanitati, qua probare niteris cuius
4846 I | videbis, omni vera laude vanitatibus obsitos obrutosque mendaciis. ~
4847 IV | Gloriari et de seipso predicare vanum ac superbum, alteri detrahere
4848 II | visas faces? Quid ethneis vaporibus ardens equor et cruentos
4849 III| que Pacuvii gravitas! quis Vari candor! que Flacci discretio!
4850 III| nominibus que pro tempore variantur; hinc infers consortio scientiarum
4851 II | traxit obiectu virgarum variarum, quid novi accidit si tu
4852 IV | deorum copia et nominum multa varietas. Si me rogas, quod in his
4853 II | peiores fiunt. Itaque mille varietates et morum infinita distantia,
4854 I | hominum milia, qui discordi et vario et prorsus incerto medicorum
4855 I | evomuisti. Non legeras apud Varronem, Romanorum doctissimum,
4856 IV | Dabo tibi consilium: lege Varronis vel, quia illos non habes,
4857 III| mulcendo fallere. Non sunt vates unguentarii: mulcere et
4858 I | veritatem rerum pulcris velaminibus adornare, ut vulgus insulsum,
4859 II | ignorantiam saltem tuam silentio velares. Tacendo enim latere poteras,
4860 III| odiosus, teque perditum velint omnes. Medicine, inquam,
4861 I | auribus tuis nobilitare velle poetarum nomen, quod tibi
4862 IV | relegatus sum, quin sepius quam vellem amicorum precibus ad urbem
4863 IV | rostro vides quam leviter vellicasti! Veneni multum, virium nichil
4864 III| egestatem? Nichil enim hic venale, nullus fraudibus locus.
4865 II | simile sibi fingat vilis ac venalis animus: qualem se novit,
4866 IV | cave, habita inter stultos. Venator nemora; piscator aquas;
4867 II | facere non potes. Quis enim vendit quod non habet? Si eam haberes,
4868 II | parva pecunia tam turpiter venditares. Philosophi enim, si nescis,
4869 IV | quam leviter vellicasti! Veneni multum, virium nichil habes,
4870 II | supra memini, qui, accepto veneno, asinum factum se, ut ait
4871 IV | quia rure habito—hinc illud venenum visceribus tuis sparsum,
4872 II | horumque est illa quam dicis venerabilem senectutem. Reliqui vero,
4873 II | tibi, sive—ut cepto heream—venerandum nocturnisque contractum
4874 IV | pauperiem timent nec divitias venerantur, sed utrinque paribus spatiis
4875 III| impudentie mos est, sed venerare potius et mirare non tam
4876 III| amens adulteros aut fallaces veneraretur deos? Aut quis penitus crederet
4877 IV | quem Tullius ac Seneca cum veneratione suscipiunt. Quanto ergo
4878 IV | libens ad respondendum olim veni, sed multo nunc magis invitus
4879 I | petita non a te sed a lectore venia siquid contra morem meum
4880 IV | probaret, an statim ad iurgia veniendum et, quasi pugnando veritas
4881 III| undecunque necessitatibus nostris veniens, auxilium a Deo est; cuius
4882 IV | viros in hanc solitudinem venisse, et propter me unum hic
4883 IV | discendique gratia in Italiam venisset. Ille enim, ut apud Ciceronem
4884 II | sed animi vitia curaturum. Venite huc qui egrotatis: salus
4885 IV | aliquo tuorum voluminum ventilasti. Quem enim philosophie locum
4886 I | gubernaculo carinam pelago ventisque committere. ~Quod ad me
4887 II | cupiditate tangimini, in vento et aqua scribite, ut ad
4888 I | nescios medicos increpanti tam ventosa respondisses epystola. Profundissime
4889 II | dehonestas. Audis me, sophista ventose—parce, queso, logice nobilis,
4890 II | confragosis anfractibus delectare, venturus ad finem impietati debitum,
4891 III| sed non omnis: laudatur verax, fallax carpitur. "Illa
4892 IV | despumas in poetas, aerem verberas, in ventum furis. Neque
4893 III| urendus es, nec verbis sed verberibus coercendus. Nimis insanis,
4894 III| ingressus in aream, valido verbi flabro grana discrevit a
4895 II | ingerenda, sic subtrahenda est verbose altercationis occasio. Scio
4896 I | ut homo grecus, audax et verbosus Phormio, credo, extimans
4897 II | licitum sed debitum rebar? Verecunde se solius rethorice magistrum
4898 III| igitur scriptis: hoc saltem verecundie inerat; multa tamen ad unius
4899 II | senescens et ad extremum vergens, more senescentis hominis
4900 I | errasse maluerim, quam, me veridico, periclitari tot hominum
4901 III| poetis antiquis opinabile verisimillimumque protulerim: qui, si unum
4902 II | facto autem probas esse verissimum. Itaque deum testor me nichil
4903 II | sicut divina autoritas veritasque monstravit, verus philosophus
4904 III| Accusat ille Clodium ac Verrem et inInvectivis Catilinam,
4905 IV | te nunc scisciter, vice versa, quid tu latrinas omnes
4906 II | laudas: extra propositum versaris. Sed nullum excipio? imo
4907 III| linguam illam, insulso vix ore versatilem, qua superbis. Tum demum
4908 I | cui et illud in proverbium versum est, ut apertissime mentienti
4909 II | ut libri formam habeant, versutus opifex, distinguis in partes;
4910 IV | dominus, laudando, tuam vertes in gloriam. Disce iam, iurgator,
4911 II | galeata est, cristatique verticis, et que pueris aliquid videatur;
4912 II | concludentem, multa cerebri vertigine tota insomni nocte texueris.
4913 IV | immortales. Tu michi ergo, vesane et omnis boni expers, inter
4914 III| cur non potius palam vulgi vesaniam increparent, possum cum
4915 IV | Virgilio—quem tu spernis ut vespertilio aquilam, simia leonem—elegantissime
4916 II | modo sordidam et obsoletam vestem reorum more non induit aut
4917 III| in omnibus, fere, quod in vestibuloCivitatis Dei, de Virgilio loquens,
4918 III| virgilianamEneydem sequatur et vestigia semper adoret? Lege, miser,
4919 II | tamen an rationis ullum vestigium habenti; et dicam quod,
4920 I | noscerem, cum—ut postea didici—vestrorum quoque doctissimi egrum
4921 | vestrum
4922 IV | habitas, cum mollioribus non veteris?". Si reddenda nunc etiam
4923 III| prophanum etiam, modo non vetitum, celebraret—quod nostrorum
4924 II | eisdem senescere puerile est. Via sunt nempe, non terminus,
4925 I | cantabis vacuus coram latrone viator. Erit qui forte nares amputet,
4926 II | statuisti, ad quam tamen mira viatoris insania, cum nunquam propinquaveris,
4927 II | tremulas sententias in me vibras, multa levium verborum tela
4928 I | sed, licet immortalis Dei vicarius, est tamen ipse mortalis—
4929 IV | O, si te nunc scisciter, vice versa, quid tu latrinas
4930 III| Idem in Psalmo centesimo vicesimo sexto: "Ideo enim" inquit "
4931 II | non intelliges, quoniam vicinarum rerum nedum ydiotis, sed
4932 III| libidines apud poetas sunt. Vicisti, cavillator acutissime:
4933 IV | semotam. Ecce nunc tu per vicos ruis ac plateas, et quasi
4934 IV | accidit—melior pars numero victa est, tuaque et ceterorum
4935 IV | quasi victori accederet victi nomen, et fama multis quesita
4936 IV | primum nomen auspicari, quasi victori accederet victi nomen, et
4937 III| Literis delector. Que si Victorino, pagano homini iam seni,
4938 III| Ieronimo, quid de Cypriano, Victorinoque martire, quid de Lactantio
4939 II | conscientie fidutia evectus, victricem capiti lauream imposuit,
4940 III| admonitus ubi Africanum, a quo victum eum esse constabat, preterisset,
4941 II | vera impurissima est avis, victusque fedissimi. Nolo aliquid
4942 IV | etiam si nobis indigna esse videamus, tamen dignitatem retinere,
4943 I | munere commendati nobis esse videantur. Sit ergo, iudices, sanctum
4944 IV | gloriari tibi importune nimium videar, dicam quod multis est notum:
4945 I | usquam consultor tam ydoneus videbatur, in summo honore apud illum
4946 | videlicet
4947 IV | urbium carere solitarii videntur, nolo questionem antiquissimam
4948 III| sed que tibi barbarica viderentur, ideoque illa non inserui?
4949 IV | siquid vel vere essem vel viderer michi—quorum alterum cupio,
4950 II | lepus aut cervus quam fatuus videreris. Postremo, eorum qui certius
4951 III| servam facis: de medicina viderimus. Certe ipse rethoricam in
4952 IV | vigilat, inter tenebras videt, dormientibus cuntis volat.
4953 I | stultos delirosque senes vidi; nullum tamen quo magis
4954 II | verbis. Ecce, locutus es: vidimus te; iamque si milies taceas,
4955 III| temporalis imperii solio sol vidit. Hic michi quisquam nominare
4956 I | senserit, precipites ancipitis vie duces abiciat, spernat atque
4957 IV | et volucrum stupor; nocte vigilat, inter tenebras videt, dormientibus
4958 II | magnum opus multarumque vigiliarum et, si non ab auctore, certe
4959 III| ante omnium philosophorum vigilias ac labores eminentissime
4960 I | hebetudine sui labores ac vigilie perierunt, quique quotidie
4961 IV | sapientibus viris, cum se vigore animi, quantum licuit, a
4962 III| qui certe quibus poterant viis ad optatam veri celsitudinem
4963 II | posset ostendit. O infelix! Vilem tibi metam, dyaleticam,
4964 III| quam necessarii sunt, quam viles! Citius philosophie scolis
4965 III| si in cuntis esset aperta vilesceret, in quibusdam locis obscurioribus
4966 IV | alios. Quis est enim tam vili deditus negotio, qui circa
4967 III| servus domesticus sepe quo vilior eo magis necessarius? Clibanarius
4968 III| parem mittere, quo probem te vilissime servum rei. Quod urbanius
4969 I | sed et pauperum latrinas, vilissimi spe lucelli, ego florentes
4970 IV | primis molestissima, per vim trahor. Quid enim—lector,
4971 I | qui sine gravi periculo vinci possunt, optanda rebellio
4972 IV | terrarum sine ullis vinculis vinctus est. Unde non miror id tibi
4973 IV | spatio terrarum sine ullis vinculis vinctus est. Unde non miror
4974 III| Nec enim negaverim, ut in vino fex et in oleo amurca, sic
4975 II | illud alterius: ~Tinctus viola pallor amantium. ~Sed vester
4976 I | ex parte tibi incognitum, violabis plus quam barbarica feritate.
4977 II | te cum tuis falso illam violare cognomine? Sophista ridicule,
4978 II | defendi, qui eam et exercendo violas, et opprimis defendendo.
4979 I | ut modo dicebam—barbarie violatum atque omni ex parte tibi
4980 IV | que michi detractor iste violentus extorsit, neque sermo tam
4981 II | patriarche colorem traxit obiectu virgarum variarum, quid novi accidit
4982 III| Thebaydi sue imperat ut virgilianamEneydem sequatur et vestigia semper
4983 II | ineffabilem, incomparabilem, virgineo natum partu. Qui minus illi
4984 III| melius, vel nisi male vivebat virgo illa mirabilis, que carnalem
4985 I | natura ipsa valere, et mentis viribus excitari, et quasi divino
4986 IV | vellicasti! Veneni multum, virium nichil habes, quando michi,
4987 IV | agrorum ac nemorum letissimus viror lenit; dum auribus tuis
4988 III| vixisse olim Rome tot milia virorum fortium, per quos orbis
4989 II | Propter eandem causam, qui in virtute per omnem vitam delectati
4990 I | algentis more aspidis, coactum virus non posse diffundere, nisi
4991 I | consecratam, tam magna res visa est, ut humana non putaretur
4992 II | templum Iovis, aut sub nubibus visas faces? Quid ethneis vaporibus
4993 IV | habito—hinc illud venenum visceribus tuis sparsum, quod te quiescere
4994 II | Et vis videre quid in imo viscerum ac fibrarum lateat? Quod
4995 III| illa temeraria et pigra et viscosa et farmacis delibuta multa
4996 IV | illum pithagoreosque alios visendi discendique gratia in Italiam
4997 IV | multis est notum: tales ad me visendum viros in hanc solitudinem
4998 IV | ultro illos adeas, egre visuri sint, nichil dicturi, modicum
4999 I | tradere, nisi quia indignus visus es, qui per me posteris
5000 III| intersit, et de his que utrique vitanda sunt, et utriusque vitiis
5001 III| quasi vere fidei adversos vitandosque fidelibus et ab Ecclesia
5002 IV | fieri vetat summo studio vitandum, et virtutem in proprio
5003 IV | etiam sponte mea vager, vitans locorum alternatione fastidium.
5004 III| capit hic locus poetarum vitas. Quanta Virgilii integritas!
5005 IV | tantum ut vivatur innocue, vitentur incentiva libidinum, quibus
5006 IV | quam dum, amotis obstaculis viteque compedibus, in Deum atque
5007 IV | et insigni tales facile vitet insidias. ~Finis iam huius
5008 IV | reprehensiones etiam non sunt vituperande; maledicta, contumelie,
5009 IV | demens igitur et excors? Quos vituperare vis laudas! Non miror, quia
5010 III| audebant, eo quod nondum viva veritas terris illuxerat—
|