abiit-ingra | inhab-taber | tabul-xerxi
bold = Main text
Interl. grey = Comment text
501 So | qua quisque ratione corpus inhabitant aetatem peregerit. Nec mentiendi
502 So | radiis illustratus. Hic etiam initiatis est dignatio quaedam et
503 So | inferos priscus est sermo hic initiatos fuisse et fiduciam quo illuc
504 So | exhibebit? Quod si non ab initio, Axioche, per imprudentiam
505 So | Aspiciens autem illum, quid hoc, inquam, rei, Axioche? Ubi nobis
506 So | Vocant hunc campum veritatis, inque eo iudices sedent, ecognoscentes
507 So | Atheniensium, quandoquidem res inquiro, alicuius quoque me scientiam
508 So | honestum mihi videbatur ut insanienti populo dominationis particeps
509 So | Post ista ubi in Ephebos inscriptus est, prior iam metus Lyceum,
510 So | athleta, cum in gymnasio insignem te praebueris, ad certamen
511 Ax | colluvie turbae et stultis insolentibus collectus. Huic autem qui
512 So | quod vivendi potissimum instituat iter: praeque sequentibus
513 So | commemorando alios, rem contra qua institui longius ducam: Quod autem
514 So | Quod autem vitae quisquam institutum, quamve artem deliget, ut
515 So | musicique concentus. Ad haec instructa diligenter convivia et ipsa
516 So | Delum, quo eam tueretur insulam, in qua bina sunt numina
517 Ax | nobis, id est multitudini, intelligentia praestes? ~
518 So | rubiginem, nunc vel aestum intempestivum, vel frigum conquerens?
519 So | membrorum ulcera, morbi interni. Quibus necessario (quoniam
520 So | Nascens fleat, qui tanta vitae intrat mala:~quid tibi videtur?
521 So | apud Amazoniam columnam. Invenimus ergo eum assumptis rursum
522 Ax | est, morosus, crudelis, invidus, imperitus: ut qui sit ex
523 So | regia nihilo minor quam aula Iovis. Terra etenim mundi medium
524 | ipsa
525 | ipsi
526 So | fuisse et fiduciam quo illuc irent, ab Eleusina conceptam esse.
527 So | subvertis, timens amissum iri animam, aliamque animam
528 So | retulit mihi Gobryas Magus. Is dicebat secundum Xerxis
529 | istis
530 | istud
531 So | vivendi potissimum instituat iter: praeque sequentibus incommodis
532 | iterum
533 So | deflenda per omnia durent~Iterumque ~Et cunctis hominum generi
534 So | quae circa murum est, ad Itonas portas, ivimus. In proximo
535 So | De illo quoque qui ita iubet: ~Nascens fleat, qui tanta
536 So | hilaritas, ratioque vitae iucundissima. Non enim frigus illis,
537 So | campum veritatis, inque eo iudices sedent, ecognoscentes eorum
538 So | vero de eis erit, Axioche, iudicium. Illud namque ratione adductus
539 So | referret, cum enim cunctarentur iumenta, succedentes ipsi vehiculo
540 So | ut gratiam eis aliquam Iuno pietatis illorum referret,
541 So | deinde surrexerunt. Sic etiam Iunonis Argivae sacerdotes, precante
542 So | Amphiarao vero quid dicit? ~Iupiter hunc titus animis, hunc
543 So | magnus Apollo ~Diligit et iusti metas non attigit avi.~De
544 So | murum est, ad Itonas portas, ivimus. In proximo namque habitabat
545 So | ex nocte in noctem usque laborantes et vix tolerantes vitae
546 So | fructuum ubertate, fontes puris labuntur aquis, variis prata omnimoda
547 So | omnemque vigiliam suam maerore lacrimisque complentes. At nautam diacmus,
548 So | in eo dolor, quod nullam laedentium notitiam exhibebit? Quod
549 So | bona amittit, contraria laedunt quae pariter mala. At qui
550 So | circumdedit natura, cuius laeta quidem abstrusa sunt et
551 So | proficisceris, ubi requieta laetaque omnia et nulla fatiscentia
552 So | afflicti cruciatu, tormentis laniantur immensis. Ista quidem ex
553 So | magnifica verba, continentesque laudes virtutum et maius quam ut
554 So | igitur, Axioche, hanc quae liberalis maxim abominandam putas,
555 So | perages vitam, ab omnibus liberam incommodis et serena placidam
556 So | deorum? Herculem namque Liberumque patrem descendentes ad inferos
557 So | anima quaecumque ex hoc loco transfertur et prorsus expers
558 So | rapiuntur, ubi impiorum est locus, inexplebilesque Danai filiarum
559 So | rem contra qua institui longius ducam: Quod autem vitae
560 So | ergo nocte decesserunt. Longum foret autem poetarum dicta
561 So | urgetur. Antea quoque quam loqui possit, quanta patitur?
562 Ax | multipliciter discerpens, si hac luce, hisque privabor bonis et
563 So | custodes, gymnasicae, magistri ludi, iam adolescenti, critici,
564 So | plaudaturque, populi scilicet ludicrum iactatus, exibilatus, damnatus,
565 So | revolutiones, cursusque solis et lunae, ortus item et occasus:
566 So | inscriptus est, prior iam metus Lyceum, Academia, gymnasiarchia,
567 So | omnemque vigiliam suam maerore lacrimisque complentes.
568 So | rogaveris frustra, quanto nunc magis, cum ad haec me voces pietatis
569 So | constitutos praeficientes magistratus, ut indemnati necarentur
570 So | iam custodes, gymnasicae, magistri ludi, iam adolescenti, critici,
571 So | Axioche? Ubi nobis illa pridem magnifica verba, continentesque laudes
572 So | hunc titus animis, hunc magnus Apollo ~Diligit et iusti
573 So | quam retulit mihi Gobryas Magus. Is dicebat secundum Xerxis
574 So | continentesque laudes virtutum et maius quam ut dici posset in te
575 So | autem tabernaculum non sine malo nobis circumdedit natura,
576 Ax | Ax. Cum malum ergo, Socrates, vitam putes,
577 So | illud in ore habere "Manus manum fricat; da aliquid et aliquid
578 So | Epicharmi illud in ore habere "Manus manum fricat; da aliquid
579 So | suspiriaque cum lacrimis atque manuum crepitu cientem. Aspiciens
580 So | ambigui generis, ipse in mare sese proiecit: totusque
581 So | Argivae sacerdotes, precante matre eorum, ut gratiam eis aliquam
582 So | succedentes ipsi vehiculo matrem ad templum usque pertraxerant.
583 So | Axioche, hanc quae liberalis maxim abominandam putas, quid
584 So | supra terram spirantque meantque~de Amphiarao vero quid dicit? ~
585 So | necessario (quoniam per corporis meatus sparsa est) condolens anima
586 So | Iovis. Terra etenim mundi medium tenente, ambitum eius esse
587 So | Quibuscumque autem in vita melior aspiraverit daemon, ii sedes
588 Ax | etiam vitam, ut qui sim in melius domicilium transiturum recensebo.
589 So | Valetudines nempe, sentientium membrorum ulcera, morbi interni. Quibus
590 So | memoratu dignissimi sat habeo meminisse: qui inquit ~Quam superi
591 So | deploret illam. Uniusque solum memoratu dignissimi sat habeo meminisse:
592 Ax | Non enim errabunda iam mens ducitur apte cohaerentibus
593 So | nullaque prorsus malorum mensura. Omne adeo adolescentis
594 So | traderet: nisi divinus quidam mentibus nostris spiritus inesset:
595 So | inhabitant aetatem peregerit. Nec mentiendi illic ulla facultas. Quibuscumque
596 Ax | privabor bonis et expers mentis sensuumque iacebo ubicumque
597 So | praeferentibus offendatur? Opifices mercenariasque recenseamus artes: ex nocte
598 Ax | transiturum recensebo. Tu vero meridie fac adsis mihi, Socrates. ~
599 So | Apollo ~Diligit et iusti metas non attigit avi.~De illo
600 So | morte componeres, nequaquam metueres eam. Nunc ipse te subvertis,
601 So | critici, geometrae, rei militaris praeceptores: ingens plane
602 So | resistebas illis solus e triginta millibus in contionem coactis. ~
603 So | repulsas vero acerbas et millies morte peiores. Quis enim
604 So | re publica versaris, ubi Miltiades, ubi Themistocles, ubi Ephialtes
605 So | ubi quis traiecerit, ad Minoem et Rhadamanthum est accedere
606 So | Plutonis sit regia nihilo minor quam aula Iovis. Terra etenim
607 So | damnatus, mortuus et tum miserandus vivus. Ubi namque, Axioche,
608 Ax | qui assentatur, multo ipse miserior est. ~
609 So | qui inquit ~Quam superi miserum stamen mortalibus avi nevere, ~
610 So | avum suum sibi cognomine missum esse in Delum, quo eam tueretur
611 So | temperatus aer funditus mitibus solis radiis illustratus.
612 So | Omne adeo adolescentis sub moderatoribus est tempus: qui ex Areopagi
613 So | So. Nullam me, Clinia, moderatum et honestam rem rogaveris
614 | modum
615 - | prope est exitum vitae, molesteque fert adesse sibi finem,
616 So | Quae tandem non premit cum molestia? Semper enim vel penuria,
617 So | sed ab omnibus prorsus molestiis purgatas. Illuc enim ex
618 So | accedere necessitatem: tam molliter vero habere se tamque aegre,
619 So | ad ea quae nullius sunt momenti, assumpserim vitam. Ex eoque
620 So | sentientium membrorum ulcera, morbi interni. Quibus necessario (
621 So | eum, excruciat et artuum morbo afficit. Alii itaque multa
622 So | habere se tamque aegre, pueri more divelli, nequaquam prudentiae
623 Ax | Socrates, ingratus est, morosus, crudelis, invidus, imperitus:
624 So | quicquam neque ad viventes mors, neque ad defunctos pertineret. ~
625 So | Quam superi miserum stamen mortalibus avi nevere, ~Ut vivi deflenda
626 So | immortalitate rationes. Neque enim mortalis natura in tam varias res
627 Ax | me, sed desiderium tenet mortis. Utque ego rhetores imitatus
628 So | quemadmodum Bias ait, neque inter mortuos est neque inter vivos. Terrestris
629 So | vir neminem docet, estque mos ei semper Epicharmi illud
630 So | comprehensurum putas. Ad haec multae sunt perpulchrae de animi
631 Ax | autem metus quidam, mente multipliciter discerpens, si hac luce,
632 Ax | indagator et nobis, id est multitudini, intelligentia praestes? ~
633 So | ingens plane dominorum multitudo. Post ista ubi in Ephebos
634 Ax | Huic autem qui assentatur, multo ipse miserior est. ~
635 So | dehinc expleverit annum multosque labores exhauserit: iam
636 Ax | splendoremque orationis parata multum absunt a veritate. At animi
637 So | immortale, mortali inclusum munimento. Hoc autem tabernaculum
638 So | perveniremus, ea quae circa murum est, ad Itonas portas, ivimus.
639 - | filio. Horum alter quidem musicam docebat, alter ex familiaritate
640 So | poetarum, exultantium coronae musicique concentus. Ad haec instructa
641 - | Callirhoën currentem cum Damone musico, Charmideque Glauconis filio.
642 So | illo quoque qui ita iubet: ~Nascens fleat, qui tanta vitae intrat
643 So | eandem in qua prius quam nascereris fuisti. Ut enim cum Draco
644 So | est infirmum fragileque naturae. Quod nisi ocius quis vitam
645 So | principio plorat, ut primum natus est infans? Vitamque a lacrimis
646 So | lacrimisque complentes. At nautam diacmus, per tanta penetrantem
647 | Nec
648 So | magistratus, ut indemnati necarentur homines effecerunt: tuque
649 So | nihil te mali habebat (necdum enim coeperas esse ut male
650 So | ulcera, morbi interni. Quibus necessario (quoniam per corporis meatus
651 So | et vix tolerantes vitae necessarios sumptus. Complorantes seipsos,
652 So | Rhadamanthum est accedere necesse. Vocant hunc campum veritatis,
653 - | ut volens eo, quo ducit necessitas, sequatur utque ille mihi
654 So | canentes, ad postremam accedere necessitatem: tam molliter vero habere
655 Ax | occulte subtolerant atque negliguntur. Oboritur autem metus quidam,
656 Ax | quidem illis qui in ipso sunt negotio versati. Tu namque dicis
657 So | redempta. Gratis enim hic vir neminem docet, estque mos ei semper
658 | nemo
659 | nempe
660 Ax | mihi dicere videris: verum nescio quo pacto ubi propius accessit
661 So | So. Quoniam neue circa viventes est: hi vero
662 So | miserum stamen mortalibus avi nevere, ~Ut vivi deflenda per omnia
663 So | in quo Plutonis sit regia nihilo minor quam aula Iovis. Terra
664 So | recenseamus artes: ex nocte in noctem usque laborantes et vix
665 | nondum
666 | Nonne
667 | nostram
668 | nostris
669 So | hoc ipsum (ut quibus est notissimae sint res humanae) quos plurimi
670 So | quod nullam laedentium notitiam exhibebit? Quod si non ab
671 So | spiritus inesset: quo compexum notitiamque tantarum attingeret rerum.
672 So | optaverim etiam vulgata me ista novisse. Sunt autem ista quae dico
673 Ax | me: sumque iterum quasi novus effectus. ~
674 | nulla
675 So | gymnasiarchia, virgae, nullaque prorsus malorum mensura.
676 So | vitam, ut ego ad ea quae nullius sunt momenti, assumpserim
677 | Nullus
678 So | insulam, in qua bina sunt numina prognata. Ibi illum ex aeneis
679 | numquam
680 | ob
681 So | quod optimum esset, cum obdormivissent, numquam deinde surrexerunt.
682 So | viventes est: hi vero qui obierunt, non sunt amplius. Itaque
683 So | apud te est: nondum enim obiisti, neque si quid tibi accidat,
684 So | doles amissionemque vitae oblectamentorum, veluti morte sis in aliam
685 So | malorum substitutis sensum, oblitus quod tunc mortuus sis futurus.
686 So | tradita, alia quidem duobus obolis, alia duabus, alia quattuor
687 Ax | subtolerant atque negliguntur. Oboritur autem metus quidam, mente
688 So | tanta aetate et rationi obsequens, utque nihil aliud, Atheniensis?
689 So | et lunae, ortus item et occasus: defectus, celeritatem,
690 Ax | fortia illa grandiaque verba occulte subtolerant atque negliguntur.
691 So | fragileque naturae. Quod nisi ocius quis vitam velut aes alienum
692 - | ergo mihi recta deflectenti ocurrere eis, ut quam primum conveniremus.
693 So | ea atque praeferentibus offendatur? Opifices mercenariasque
694 So | ad haec me voces pietatis officia. Acceleremus igitur. Si
695 So | claustris atque clavibus offirmata. Aperientem illa fluvius
696 | Omne
697 | omnem
698 So | sumptus. Complorantes seipsos, omnemque vigiliam suam maerore lacrimisque
699 | omnes
700 So | ubi omnes horae scatent omnigena fructuum ubertate, fontes
701 So | labuntur aquis, variis prata omnimoda floribus vernant, conventus
702 So | vitam transiturus, neque in omnimodam abiturus sensuum abolitionem
703 | omnis
704 | omnium
705 So | praeferentibus offendatur? Opifices mercenariasque recenseamus
706 So | attulissent ab Hyperboreis Opis et Hecaergus, didicisse
707 So | reconditiora sciam, ut voto optaverim etiam vulgata me ista novisse.
708 So | orantes dari sibi quod optimum esset, cum obdormivissent,
709 So | ita res se habt, festinato opus est. ~
710 So | pertinent nostram, velut ex oraculo decantant, quemadmodum deploret
711 So | Apollinis aedificassent templum: orantes dari sibi quod optimum esset,
712 Ax | persusasit quasi coelestis oratio. Contemno etiam vitam, ut
713 Ax | contrarium me, Socrates, hac oratione distulisti. Non enim metus
714 Ax | modo dixisti, crepueris orationem. Non enim errabunda iam
715 Ax | ostentationem splendoremque orationis parata multum absunt a veritate.
716 So | imperitiam, cum sensuum orbitate sensum, tibique ipse contraria
717 So | semper Epicharmi illud in ore habere "Manus manum fricat;
718 So | cursusque solis et lunae, ortus item et occasus: defectus,
719 - | semper de te sapientiam ostendas. Pater enim ex aliquo iam
720 Ax | contingunt mentem ista: sed in ostentationem splendoremque orationis
721 Ax | videris: verum nescio quo pacto ubi propius accessit periculum,
722 So | alacriter et tantum non paeana canentes, ad postremam accedere
723 So | istis exolutus, iam curae palam emergunt, reputatioque quod
724 Ax | splendoremque orationis parata multum absunt a veritate.
725 So | quod aiunt, ulcus, semper paratam doloris habens causam, nunc
726 So | contraria laedunt quae pariter mala. At qui non est, nihil
727 So | veniet in mentem. Quae enim pars, inquit, aetatis calamitatibus
728 So | insanienti populo dominationis particeps fierem). Theramenes autem
729 - | te sapientiam ostendas. Pater enim ex aliquo iam tempore
730 So | quam loqui possit, quanta patitur? Flens scilicet, hancque
731 So | Herculem namque Liberumque patrem descendentes ad inferos
732 So | acerbas et millies morte peiores. Quis enim beatus esse possit
733 So | nautam diacmus, per tanta penetrantem pericula, quique, quemadmodum
734 Ax | valeant ad mentem usque penetrare. ~
735 So | molestia? Semper enim vel penuria, vel frigore, vel calore,
736 So | per scelera vita fuerit peracta, per Tartarum a Furiis ad
737 So | senecta: tranquillamque illic perages vitam, ab omnibus liberam
738 So | vita est, quodque oportet peragrantes eam alacriter et tantum
739 So | religiosa ibidem quoque peragunt sacra. Quomodo ergo non
740 So | sed in sinceriorem eorum perceptionem, neque ad voluptates mortali
741 So | corpus inhabitant aetatem peregerit. Nec mentiendi illic ulla
742 So | et ab omnibus iactatum, peregrinatio quaedam vita est, quodque
743 - | quam primum conveniremus. Perfusus autem lacrimis Clinias:
744 - | exprimentes, comiterque derideret. Perge ergo, proque tua consuetudine
745 So | diacmus, per tanta penetrantem pericula, quique, quemadmodum Bias
746 So | expeditiones enim et vulnera, perpetuique certaminum labores. Hinc
747 So | putas. Ad haec multae sunt perpulchrae de animi immortalitate rationes.
748 So | visum, auditum ab alio, persaepe utrumque. At si quis diutius
749 Ax | vitam putes, quid ita vivere perseveras, cum rerum sis indagator
750 - | Dialogi personae: Socrates, Clinias, Axiochus.~
751 Ax | acerbius republica visum est. Perspicuum id quidem illis qui in ipso
752 Ax | adeo et haec mihi et illa persusasit quasi coelestis oratio.
753 So | sunt autem, nemo est qui pertimescat. ~
754 So | poematis ea quae ad vitam pertinent nostram, velut ex oraculo
755 So | mors, neque ad defunctos pertineret. ~
756 So | matrem ad templum usque pertraxerant. Post preces ergo nocte
757 So | So. Quo citius autem perveniremus, ea quae circa murum est,
758 So | cunctis hominum generi sors pessima vita ~Stat, quaecumque supra
759 So | contemplans naturam: atque philosophiae non ad turbam, neque in
760 So | vernant, conventus sunt philosophorum, theatra poetarum, exultantium
761 - | ad reliqua hoc ipso etiam pie colatur. ~
762 So | beatus sis oportet, qui probe pieque vixisti. ~
763 So | daemon, ii sedes incolunt piorum: ubi omnes horae scatent
764 So | liberam incommodis et serena placidam quiete, rerum contemplans
765 So | militaris praeceptores: ingens plane dominorum multitudo. Post
766 So | arbitrio? Tametsi faveatur ei plaudaturque, populi scilicet ludicrum
767 So | et duplices conversiones, Pleiadum etiam et hiemis atque aestatis
768 So | Non ne statim a principio plorat, ut primum natus est infans?
769 So | abstrusa sunt et volucria, pluribusque doloribus admixta: tristia
770 So | notissimae sint res humanae) quos plurimi faciunt, eos citius auferunt
771 So | quidem siccitatem, nunc pluvias, nunc uredinem, nunc rubiginem,
772 So | recensere qui divinioribus poematis ea quae ad vitam pertinent
773 So | circumlambentibus adusti et omnium poenarum afflicti cruciatu, tormentis
774 So | faveatur ei plaudaturque, populi scilicet ludicrum iactatus,
775 So | videbatur ut insanienti populo dominationis particeps fierem).
776 Ax | quanto exactius scimus? Populus enim, carissime Socrates,
777 So | proximo namque habitabat portae quae est apud Amazoniam
778 So | circa murum est, ad Itonas portas, ivimus. In proximo namque
779 So | Hecaergus, didicisse animam posteaquam a corpore sit exoluta, in
780 So | non paeana canentes, ad postremam accedere necessitatem: tam
781 So | reputatioque quod vivendi potissimum instituat iter: praeque
782 So | divelli, nequaquam prudentiae prae se fert altioris aetatem. ~
783 So | in gymnasio insignem te praebueris, ad certamen ipsum defecisti.
784 So | geometrae, rei militaris praeceptores: ingens plane dominorum
785 So | urnae, ubi Tantali sitis, praecordia Tityi, Sisyphi inexplicitum.
786 So | non queratur de ea atque praeferentibus offendatur? Opifices mercenariasque
787 So | Callixenus deinde constitutos praeficientes magistratus, ut indemnati
788 So | potissimum instituat iter: praeque sequentibus incommodis priora
789 Ax | multitudini, intelligentia praestes? ~
790 So | Areopagi delecti concilio praesunt iuventuti. Deine cum fuerit
791 So | reipublicae cura, multa enim praetereo, per quantas rapitur anxietates?
792 So | puris labuntur aquis, variis prata omnimoda floribus vernant,
793 So | Iunonis Argivae sacerdotes, precante matre eorum, ut gratiam
794 So | usque pertraxerant. Post preces ergo nocte decesserunt.
795 So | auspicatur? Quae tandem non premit cum molestia? Semper enim
796 So | Axioche? Ubi nobis illa pridem magnifica verba, continentesque
797 So | Illa quoque honorata in primis reipublicae cura, multa
798 So | calamitatibus vacat? Non ne statim a principio plorat, ut primum natus
799 So | Ephebos inscriptus est, prior iam metus Lyceum, Academia,
800 So | praeque sequentibus incommodis priora illa puerilia videntur et
801 So | descendentes ad inferos priscus est sermo hic initiatos
802 | prius
803 Ax | discerpens, si hac luce, hisque privabor bonis et expers mentis sensuumque
804 So | imprudenter, Axioche, et bonorum privationi malorum substitutis sensum,
805 So | non est, nihil in eius quo privatur, locum recipit. Quomodo
806 Ax | reddit: etsi, Socrates, probabiliorem etaim hac quam modo dixisti,
807 So | beatus sis oportet, qui probe pieque vixisti. ~
808 So | Sunt autem ista quae dico Prodici sapientis tradita, alia
809 So | esse fugienda? Audivi etiam Prodicum quandoque dicentem, quod
810 So | enim ex hoc solutus carcere proficisceris, ubi requieta laetaque omnia
811 So | in qua bina sunt numina prognata. Ibi illum ex aeneis quibusdam
812 So | generis, ipse in mare sese proiecit: totusque arbitrii factus
813 - | improviso destitutus est et prope est exitum vitae, molesteque
814 So | mortem mihi animus, Axioche, propendet. ~
815 Ax | verum nescio quo pacto ubi propius accessit periculum, fortia
816 So | compage, animoque rursus in proprium restituto locum, relictum
817 - | comiterque derideret. Perge ergo, proque tua consuetudine illum confirma:
818 Ax | nunc pullulat, garrulitate protulisti. Illinc enim haec sunt verborum
819 So | Itonas portas, ivimus. In proximo namque habitabat portae
820 So | more divelli, nequaquam prudentiae prae se fert altioris aetatem. ~
821 So | namque, Axioche, tu qui in re publica versaris, ubi Miltiades,
822 So | Clisthenesque gubernabant rem publicam, nihil te mali habebat (
823 Ax | Ax. Pudet me, Socrates, dicere tibi
824 So | sequentibus incommodis priora illa puerilia videntur et infantium revera
825 Ax | haec verba ex ea quae nunc pullulat, garrulitate protulisti.
826 Ax | ubicumque demum putrescens et in pulverem vermesque conversus. ~
827 So | neque in speciem, sed ad puram germanamque deditus veritatem. ~
828 So | omnibus prorsus molestiis purgatas. Illuc enim ex hoc solutus
829 So | fructuum ubertate, fontes puris labuntur aquis, variis prata
830 So | reliqua vitae genera? An non putabimus prorsus esse fugienda? Audivi
831 Ax | malum ergo, Socrates, vitam putes, quid ita vivere perseveras,
832 So | sensibus carebis, simul ob putrefactionem doles amissionemque vitae
833 Ax | sensuumque iacebo ubicumque demum putrescens et in pulverem vermesque
834 So | Agamedesitaque et Trophonius cum Pythii Apollinis aedificassent
835 So | solam habens anxietati suae quaerelam. Ubi septimum dehinc expleverit
836 | qualis
837 So | vitae quisquam institutum, quamve artem deliget, ut non queratur
838 | quandoque
839 So | quemadmodum vulgus Atheniensium, quandoquidem res inquiro, alicuius quoque
840 So | quoque quam loqui possit, quanta patitur? Flens scilicet,
841 So | multa enim praetereo, per quantas rapitur anxietates? Quae
842 | quas
843 So | obolis, alia duabus, alia quattuor drachmis redempta. Gratis
844 | quem
845 So | sit exoluta, in ignotum quendam locum subterraneo discedere
846 So | quamve artem deliget, ut non queratur de ea atque praeferentibus
847 So | mentiendi illic ulla facultas. Quibuscumque autem in vita melior aspiraverit
848 | quibusdam
849 | quicquid
850 | quiddam
851 So | incommodis et serena placidam quiete, rerum contemplans naturam:
852 So | quicquam possit, es futurum. Quin tu igitur hanc omnem discutis
853 So | tanta penetrantem pericula, quique, quemadmodum Bias ait, neque
854 | quisquam
855 | quisque
856 So | peregrinatio quaedam vita est, quodque oportet peragrantes eam
857 | quorum
858 | quos
859 So | aer funditus mitibus solis radiis illustratus. Hic etiam initiatis
860 So | enim praetereo, per quantas rapitur anxietates? Quae gaudia
861 So | Furiis ad erebum chaosque rapiuntur, ubi impiorum est locus,
862 So | casus et horrendos turbinum raptus, ut comprehensos quoque
863 So | perpulchrae de animi immortalitate rationes. Neque enim mortalis natura
864 So | naturam vir tanta aetate et rationi obsequens, utque nihil aliud,
865 So | istud corpus terrenum atque rationis expers amplius nequaquam
866 So | victus immortalis hilaritas, ratioque vitae iucundissima. Non
867 So | namque, Axioche, tu qui in re publica versaris, ubi Miltiades,
868 So | Opifices mercenariasque recenseamus artes: ex nocte in noctem
869 Ax | melius domicilium transiturum recensebo. Tu vero meridie fac adsis
870 Ax | immensum illum divinumque recenseo cursum, collegique ex infirmitate
871 So | foret autem poetarum dicta recensere qui divinioribus poematis
872 So | locum subterraneo discedere recessu, in quo Plutonis sit regia
873 So | eius quo privatur, locum recipit. Quomodo ergo esse posset
874 So | habere. Abest autem tantum vi reconditiora sciam, ut voto optaverim
875 - | amabatur. Visum est ergo mihi recta deflectenti ocurrere eis,
876 | Recte
877 Cli | modo te viderit, Socrates, rectius habebit. Crebro enim iam
878 - | circumspectabam unde ea redderetur, Axiochi filium video Cliniam,
879 So | vitam velut aes alienum reddiderit: astans supra caput natura
880 Ax | quae sunt in vita, tristem reddit: etsi, Socrates, probabiliorem
881 So | alia quattuor drachmis redempta. Gratis enim hic vir neminem
882 So | Cynosarges unde vocatus sum redeo ad deambulationem. ~
883 So | aliquam Iuno pietatis illorum referret, cum enim cunctarentur iumenta,
884 Cli | ei, ut examinatus rursus reficeretur. ~
885 So | Scyllam, aut si quis Centaurum reformidet, quae neque iam imminent
886 So | abiit, ubique item qui nuper reges et duces fuerunt? Quando
887 So | recessu, in quo Plutonis sit regia nihilo minor quam aula Iovis.
888 So | qua aditus ad Plutonis est regnum, ferreis esse claustris
889 So | quoque honorata in primis reipublicae cura, multa enim praetereo,
890 So | proprium restituto locum, relictum istud corpus terrenum atque
891 So | est dignatio quaedam et religiosa ibidem quoque peragunt sacra.
892 So | trepida semper, atque stimulis repleta, repulsas vero acerbas et
893 So | natura tamquam foenerator reposcit usuram. Ab alio quidem visum,
894 Ax | neque mihi quicquam acerbius republica visum est. Perspicuum id
895 So | Alii itaque multa senectute repuerascunt: animoque bis pueri fiunt
896 So | atque stimulis repleta, repulsas vero acerbas et millies
897 So | iam curae palam emergunt, reputatioque quod vivendi potissimum
898 So | carcere proficisceris, ubi requieta laetaque omnia et nulla
899 So | effecerunt: tuque cum Euryptolemo resistebas illis solus e triginta millibus
900 So | respublicas constitueret, respiceret etiam in coelum et astrorum
901 So | ingentium ferarum vires, respublicas constitueret, respiceret
902 So | animoque rursus in proprium restituto locum, relictum istud corpus
903 So | etiam ratione cape, quam retulit mihi Gobryas Magus. Is dicebat
904 So | puerilia videntur et infantium revera territamenta: expeditiones
905 So | coelum et astrorum videret revolutiones, cursusque solis et lunae,
906 So | indigentem consolationis, revolventem crebro se suspiriaque cum
907 So | traiecerit, ad Minoem et Rhadamanthum est accedere necesse. Vocant
908 Ax | tenet mortis. Utque ego rhetores imitatus grandius aliquid
909 So | dici posset in te animi robur? Sicut enim timidus athleta,
910 So | rursum sensibus et corpore robustum, defectum vero mente, prorsusque
911 So | Quando ego quidem non sum rogatus sententiam (neque enim honestum
912 So | moderatum et honestam rem rogaveris frustra, quanto nunc magis,
913 So | pluvias, nunc uredinem, nunc rubiginem, nunc vel aestum intempestivum,
914 | rursum
915 So | Sic etiam Iunonis Argivae sacerdotes, precante matre eorum, ut
916 So | religiosa ibidem quoque peragunt sacra. Quomodo ergo non hic tibi
917 So | comprehensos quoque mundi labores saeculis traderet: nisi divinus quidam
918 | sane
919 - | ut vulgata semper de te sapientiam ostendas. Pater enim ex
920 So | autem ista quae dico Prodici sapientis tradita, alia quidem duobus
921 So | solum memoratu dignissimi sat habeo meminisse: qui inquit ~
922 Ax | itaque ex eo suggesti me satietas cepit, neque mihi quicquam
923 So | piorum: ubi omnes horae scatent omnigena fructuum ubertate,
924 So | esse. At illi quibus per scelera vita fuerit peracta, per
925 So | autem tantum vi reconditiora sciam, ut voto optaverim etiam
926 So | inquiro, alicuius quoque me scientiam habere. Abest autem tantum
927 Ax | periculum, quanto exactius scimus? Populus enim, carissime
928 So | namque ratione adductus solum scio constanter, quod omnis immortalis
929 So | torqueri: sitque simile, veluti Scyllam, aut si quis Centaurum reformidet,
930 So | Gobryas Magus. Is dicebat secundum Xerxis in Graeciam transitum
931 So | veritatis, inque eo iudices sedent, ecognoscentes eorum qui
932 So | melior aspiraverit daemon, ii sedes incolunt piorum: ubi omnes
933 So | necessarios sumptus. Complorantes seipsos, omnemque vigiliam suam
934 So | globosum: cuius alterum quidem semiorbem dii superi acceperint, inferi
935 So | omnia et nulla fatiscentia senecta: tranquillamque illic perages
936 So | Hinc iam fallens subrepit senectus: in qua confluit quicquid
937 So | afficit. Alii itaque multa senectute repuerascunt: animoque bis
938 So | animoque bis pueri fiunt senes. Dii ergo propter hoc ipsum (
939 So | ipsum non sentire alio te sensu comprehensurum putas. Ad
940 So | Et turbaris quod sis sine sensus futurus, hocque ipsum non
941 Ax | privabor bonis et expers mentis sensuumque iacebo ubicumque demum putrescens
942 So | ego quidem non sum rogatus sententiam (neque enim honestum mihi
943 So | gaudiorum. Valetudines nempe, sentientium membrorum ulcera, morbi
944 So | futurus, hocque ipsum non sentire alio te sensu comprehensurum
945 So | anxietati suae quaerelam. Ubi septimum dehinc expleverit annum
946 - | eo, quo ducit necessitas, sequatur utque ille mihi ad reliqua
947 So | instituat iter: praeque sequentibus incommodis priora illa puerilia
948 So | omnibus liberam incommodis et serena placidam quiete, rerum contemplans
949 So | descendentes ad inferos priscus est sermo hic initiatos fuisse et
950 | Sic
951 So | habens causam, nunc quidem siccitatem, nunc pluvias, nunc uredinem,
952 | Sicut
953 | sim
954 So | Axiochum mente torqueri: sitque simile, veluti Scyllam, aut si
955 - | ex familiaritate amabat, simulque amabatur. Visum est ergo
956 So | amissionem bonorum, sed in sinceriorem eorum perceptionem, neque
957 Ax | aegritudo captiosis nequaquam sistitur verbis: sed illis acquiescit
958 So | sitis, praecordia Tityi, Sisyphi inexplicitum. Ibi circumlambentibus
959 So | cognatum desiderat aethera, sitique cupide supernae illius consuetudinem
960 | sitis
961 So | Axiochum mente torqueri: sitque simile, veluti Scyllam,
962 So | Flens scilicet, hancque solam habens anxietati suae quaerelam.
963 So | Euryptolemo resistebas illis solus e triginta millibus in contionem
964 So | ineptiam, illud cogitans quod soluta simul hac compage, animoque
965 So | purgatas. Illuc enim ex hoc solutus carcere proficisceris, ubi
966 So | Et cunctis hominum generi sors pessima vita ~Stat, quaecumque
967 So | quoniam per corporis meatus sparsa est) condolens anima coelestem
968 So | non ad turbam, neque in speciem, sed ad puram germanamque
969 Ax | haec, veluti qui de sublimi spectaveris: nos vero qui fecimus periculum,
970 So | quaecumque supra terram spirantque meantque~de Amphiarao vero
971 So | quidam mentibus nostris spiritus inesset: quo compexum notitiamque
972 Ax | ista: sed in ostentationem splendoremque orationis parata multum
973 So | inquit ~Quam superi miserum stamen mortalibus avi nevere, ~
974 So | generi sors pessima vita ~Stat, quaecumque supra terram
975 So | calamitatibus vacat? Non ne statim a principio plorat, ut primum
976 So | modum trepida semper, atque stimulis repleta, repulsas vero acerbas
977 Ax | sit ex colluvie turbae et stultis insolentibus collectus.
978 So | te futura. Non enim eris. Stultus est igitur dolor de Axiocho,
979 | suae
980 | suam
981 | sub
982 Ax | dicis haec, veluti qui de sublimi spectaveris: nos vero qui
983 So | labores. Hinc iam fallens subrepit senectus: in qua confluit
984 So | bonorum privationi malorum substitutis sensum, oblitus quod tunc
985 So | in ignotum quendam locum subterraneo discedere recessu, in quo
986 Ax | grandiaque verba occulte subtolerant atque negliguntur. Oboritur
987 So | metueres eam. Nunc ipse te subvertis, timens amissum iri animam,
988 So | enim cunctarentur iumenta, succedentes ipsi vehiculo matrem ad
989 Ax | ut dicis: itaque ex eo suggesti me satietas cepit, neque
990 So | tolerantes vitae necessarios sumptus. Complorantes seipsos, omnemque
991 Ax | collegique ex infirmitate me: sumque iterum quasi novus effectus. ~
992 | sumus
993 Ax | aliquid dicam, iamdudum superna mente concipio et immensum
994 So | aethera, sitique cupide supernae illius consuetudinem gaudiaque
995 So | diligenter convivia et ipsa sese suppeditans affluentia victus immortalis
996 So | obdormivissent, numquam deinde surrexerunt. Sic etiam Iunonis Argivae
997 So | prorsus expers doloris. Sive sursum ergo, Axioche, sive deorsum
998 So | consolationis, revolventem crebro se suspiriaque cum lacrimis atque manuum
999 | suum
1000 So | inclusum munimento. Hoc autem tabernaculum non sine malo nobis circumdedit
|