abiit-ingra | inhab-taber | tabul-xerxi
bold = Main text
Interl. grey = Comment text
1001 So | illum ex aeneis quibusdam tabulis quas attulissent ab Hyperboreis
1002 | tamen
1003 | tamquam
1004 So | molliter vero habere se tamque aegre, pueri more divelli,
1005 | tandem
1006 So | Danai filiarum urnae, ubi Tantali sitis, praecordia Tityi,
1007 So | quo compexum notitiamque tantarum attingeret rerum. Transis
1008 So | Hipponici filium declamaret, tantis disseruit contra vitam,
1009 So | vita fuerit peracta, per Tartarum a Furiis ad erebum chaosque
1010 So | non aestus est gravis, sed temperatus aer funditus mitibus solis
1011 - | Pater enim ex aliquo iam tempore viribus de improviso destitutus
1012 Ax | mortem, ut nunc eius etiam tenear amore, usque adeo et haec
1013 So | Terra etenim mundi medium tenente, ambitum eius esse globosum:
1014 Ax | metus iam me, sed desiderium tenet mortis. Utque ego rhetores
1015 So | nihilo minor quam aula Iovis. Terra etenim mundi medium tenente,
1016 So | Stat, quaecumque supra terram spirantque meantque~de Amphiarao
1017 So | locum, relictum istud corpus terrenum atque rationis expers amplius
1018 So | mortuos est neque inter vivos. Terrestris homo velut ambigui generis,
1019 So | videntur et infantium revera territamenta: expeditiones enim et vulnera,
1020 So | Nequaquam verum de me, Axioche, testimonium dicis. Arbitraris enim quemadmodum
1021 [Title]| Textus~
1022 So | conventus sunt philosophorum, theatra poetarum, exultantium coronae
1023 So | versaris, ubi Miltiades, ubi Themistocles, ubi Ephialtes abiit, ubique
1024 So | dominationis particeps fierem). Theramenes autem et Callixenus deinde
1025 So | sensuum orbitate sensum, tibique ipse contraria facis et
1026 Ax | quiddam. Tantum abest ut timeam mortem, ut nunc eius etiam
1027 So | Nunc ipse te subvertis, timens amissum iri animam, aliamque
1028 So | animi robur? Sicut enim timidus athleta, cum in gymnasio
1029 So | quid dicit? ~Iupiter hunc titus animis, hunc magnus Apollo ~
1030 So | Tantali sitis, praecordia Tityi, Sisyphi inexplicitum. Ibi
1031 So | usque laborantes et vix tolerantes vitae necessarios sumptus.
1032 So | poenarum afflicti cruciatu, tormentis laniantur immensis. Ista
1033 So | futurus sit, Axiochum mente torqueri: sitque simile, veluti Scyllam,
1034 | tota
1035 So | ipse in mare sese proiecit: totusque arbitrii factus est fortunae.
1036 So | quoque mundi labores saeculis traderet: nisi divinus quidam mentibus
1037 So | quae dico Prodici sapientis tradita, alia quidem duobus obolis,
1038 So | Cocytus est. Eos ubi quis traiecerit, ad Minoem et Rhadamanthum
1039 So | nulla fatiscentia senecta: tranquillamque illic perages vitam, ab
1040 So | anima quaecumque ex hoc loco transfertur et prorsus expers doloris.
1041 So | tantarum attingeret rerum. Transis itaque non in mortem, Axioche,
1042 So | secundum Xerxis in Graeciam transitum avum suum sibi cognomine
1043 Ax | sim in melius domicilium transiturum recensebo. Tu vero meridie
1044 So | morte sis in aliam vitam transiturus, neque in omnimodam abiturus
1045 So | habet furunculi in modum trepida semper, atque stimulis repleta,
1046 So | resistebas illis solus e triginta millibus in contionem coactis. ~
1047 Ax | bonorum quae sunt in vita, tristem reddit: etsi, Socrates,
1048 So | pluribusque doloribus admixta: tristia vero, improvisa, diuturna
1049 So | vita. Agamedesitaque et Trophonius cum Pythii Apollinis aedificassent
1050 | tua
1051 So | missum esse in Delum, quo eam tueretur insulam, in qua bina sunt
1052 So | exibilatus, damnatus, mortuus et tum miserandus vivus. Ubi namque,
1053 | tunc
1054 So | necarentur homines effecerunt: tuque cum Euryptolemo resistebas
1055 Ax | ut qui sit ex colluvie turbae et stultis insolentibus
1056 So | atque philosophiae non ad turbam, neque in speciem, sed ad
1057 So | amissioni circumdas. Et turbaris quod sis sine sensus futurus,
1058 So | imbriumque casus et horrendos turbinum raptus, ut comprehensos
1059 So | scatent omnigena fructuum ubertate, fontes puris labuntur aquis,
1060 | ubicumque
1061 | ubique
1062 So | nempe, sentientium membrorum ulcera, morbi interni. Quibus necessario (
1063 So | tota tamen est, quod aiunt, ulcus, semper paratam doloris
1064 So | peregerit. Nec mentiendi illic ulla facultas. Quibuscumque autem
1065 So | Quomodo ergo esse posset ullus in eo dolor, quod nullam
1066 So | imminent tibi, neque sint umquam ad exitiu tuum affutura.
1067 So | ecognoscentes eorum qui advenerint unicuiusque vitam et qua quisque ratione
1068 So | quemadmodum deploret illam. Uniusque solum memoratu dignissimi
1069 | unum
1070 So | siccitatem, nunc pluvias, nunc uredinem, nunc rubiginem, nunc vel
1071 So | vel calore, vel verberibus urgetur. Antea quoque quam loqui
1072 So | inexplebilesque Danai filiarum urnae, ubi Tantali sitis, praecordia
1073 So | tamquam foenerator reposcit usuram. Ab alio quidem visum, auditum
1074 | utrumque
1075 So | inquit, aetatis calamitatibus vacat? Non ne statim a principio
1076 So | improvisa, diuturna prorsusque, vacua gaudiorum. Valetudines nempe,
1077 Ax | illis acquiescit solum quae valeant ad mentem usque penetrare. ~
1078 So | prorsusque, vacua gaudiorum. Valetudines nempe, sentientium membrorum
1079 So | enim mortalis natura in tam varias res attolere sese posset,
1080 So | fontes puris labuntur aquis, variis prata omnimoda floribus
1081 So | iumenta, succedentes ipsi vehiculo matrem ad templum usque
1082 So | equidem tibi ea, quorum mihi veniet in mentem. Quae enim pars,
1083 - | Cynosarges mihi, cum ad Elissum venissem, vox cuiusdam allata est
1084 So | et hiemis atque aestatis ventos, imbriumque casus et horrendos
1085 So | frigore, vel calore, vel verberibus urgetur. Antea quoque quam
1086 Ax | protulisti. Illinc enim haec sunt verborum ineptiae, illiciendae iuventuti
1087 Ax | orationis parata multum absunt a veritate. At animi aegritudo captiosis
1088 So | puram germanamque deditus veritatem. ~
1089 So | necesse. Vocant hunc campum veritatis, inque eo iudices sedent,
1090 Ax | putrescens et in pulverem vermesque conversus. ~
1091 So | prata omnimoda floribus vernant, conventus sunt philosophorum,
1092 So | Axioche, tu qui in re publica versaris, ubi Miltiades, ubi Themistocles,
1093 Ax | qui in ipso sunt negotio versati. Tu namque dicis haec, veluti
1094 So | hi vero filli fratrum. Vestibula autem qua aditus ad Plutonis
1095 So | habere. Abest autem tantum vi reconditiora sciam, ut voto
1096 So | sese suppeditans affluentia victus immortalis hilaritas, ratioque
1097 So | neque enim honestum mihi videbatur ut insanienti populo dominationis
1098 | videlicet
1099 So | incommodis priora illa puerilia videntur et infantium revera territamenta:
1100 - | redderetur, Axiochi filium video Cliniam, ad Callirhoën currentem
1101 So | etiam in coelum et astrorum videret revolutiones, cursusque
1102 Ax | Socrates, ista mihi dicere videris: verum nescio quo pacto
1103 Cli | Cli. Ubi modo te viderit, Socrates, rectius habebit.
1104 So | vitae intrat mala:~quid tibi videtur? Sed finem facio: ne commemorando
1105 So | Complorantes seipsos, omnemque vigiliam suam maerore lacrimisque
1106 So | contemneret ingentium ferarum vires, respublicas constitueret,
1107 So | Academia, gymnasiarchia, virgae, nullaque prorsus malorum
1108 - | enim ex aliquo iam tempore viribus de improviso destitutus
1109 So | verba, continentesque laudes virtutum et maius quam ut dici posset
1110 So | So. Si vis autem aliam etiam ratione
1111 So | primum natus est infans? Vitamque a lacrimis auspicatur? Quae
1112 So | emergunt, reputatioque quod vivendi potissimum instituat iter:
1113 So | beatus esse possit vulgi vivens arbitrio? Tametsi faveatur
1114 Ax | Socrates, vitam putes, quid ita vivere perseveras, cum rerum sis
1115 So | mortalibus avi nevere, ~Ut vivi deflenda per omnia durent~
1116 So | mortuos est neque inter vivos. Terrestris homo velut ambigui
1117 So | mortuus et tum miserandus vivus. Ubi namque, Axioche, tu
1118 So | noctem usque laborantes et vix tolerantes vitae necessarios
1119 So | oportet, qui probe pieque vixisti. ~
1120 So | Rhadamanthum est accedere necesse. Vocant hunc campum veritatis, inque
1121 So | quoque ad Cynosarges unde vocatus sum redeo ad deambulationem. ~
1122 So | nunc magis, cum ad haec me voces pietatis officia. Acceleremus
1123 - | consuetudine illum confirma: ut volens eo, quo ducit necessitas,
1124 So | quidem abstrusa sunt et volucria, pluribusque doloribus admixta:
1125 So | eorum perceptionem, neque ad voluptates mortali confusas corpori,
1126 So | vi reconditiora sciam, ut voto optaverim etiam vulgata
1127 - | cum ad Elissum venissem, vox cuiusdam allata est clamantis "
1128 So | enim beatus esse possit vulgi vivens arbitrio? Tametsi
1129 So | Arbitraris enim quemadmodum vulgus Atheniensium, quandoquidem
1130 So | territamenta: expeditiones enim et vulnera, perpetuique certaminum
1131 So | Magus. Is dicebat secundum Xerxis in Graeciam transitum avum
|