abs-perdi | perit-vulti
bold = Main text
Pars grey = Comment text
1 Tex | confiteri. Quid ergo post haec abs te petam? An forsitan incivilis
2 Tex | Ita mihi videtur, inquit. Absit igitur, o vir optime, ut
3 Inc | itaque primo divinam, id est, absolutam ipsius boni naturam per
4 Tex | parabant. At amatoribus quid acciderit, nescio. Ipse certe obstupui.
5 Tex | Recte, inquit, o Socrates, accipis de philosopho dicta, qui
6 Tex | labores atque cibi corporibus accomodi? In hoc tres arbitror convenimus,
7 Tex | philosophari videtur? curve tam acerbe respondes? Alter vero, iuxta
8 Tex | laboribus, quam temperatis robur acquirere? Equidem, o Socrates, ego
9 Inc | contemplativa philosophia, in hoc activa compraehenditur. Philosophus
10 Inc | instituat hominum et affectus et actus, sic temperet atque cohibeat,
11 Tex | Assentiebatur ille mihi. Atque ego addidi, Tum si aut amicus huic
12 Tex | unoquoque eorum quod e quocunque adducitur, appareat. Atque ego (adhuc
13 Tex | eorum etiam familiares. Aderant autem duo quidam adolescenti
14 Tex | inutiles esse, et artifices adesse semper. Nonne concessa haec
15 Tex | omnibus quantisper artifex adest, philosopho non erit locus?
16 | adhuc
17 Tex | consequatur: maximam vero gloriam adipisci, si omnium artium peritus
18 Tex | oportere domum suam nulli administrandam praebere, neque secundas
19 Tex | quidem familiam suam recte administrare cupiat? Assentiebatur ille
20 Inc | familiarem, rempublicam administrat. Eiusmodi est philosophi
21 Tex | garriunt. Huius ego responsum admiratus, o adolescens inquam, an
22 Tex | ego responsum admiratus, o adolescens inquam, an turpe tibi philosophari
23 Tex | Aderant autem duo quidam adolescenti invicem contendentes, quae
24 Tex | hoc ambigui sumus, ab iis adolescentibus isthuc quaeramus? An forsitan
25 Tex | Alter vero, iuxta enim adsidebat aemulus quidam istius, cum
26 Tex | esset contentio, haud satis adverteram. Veruntamen de Anaxagora
27 Tex | viro, quoties medicus de aegrotantibus quicquam dixerit, turpe
28 Tex | aliquis tibi charissimus aegrotaret, utrum ad curam valetudinis
29 Tex | affectum. Innuens autem in aemulum dicebat haec ea voce, ut
30 Tex | vero, iuxta enim adsidebat aemulus quidam istius, cum et me
31 Tex | earumque praesertim quae aestimatione sunt dignae, ea prae caeteris
32 Tex | atque somnolentia universam aetatem egisse, ut credas aliud
33 Tex | neque quemvis alium sic affectum. Innuens autem in aemulum
34 Tex | assequi, aut huc aliquid afferre, quasi aliorum artificium
35 Tex | quae multae, utilitatem afferunt? Concessit. Quemnam ergo
36 Tex | affectus tacuit. Indoctus autem affirmavit sic esse, et caeteri omnes
37 Tex | interrogaveram, missum facere, quod agendo potius, quam disputando
38 Inc | per prudentiam philosophus agit. Alterum, ut sic instituat
39 Tex | autem in navi fluctibus agitata, utrum te et tua gubernatori,
40 Tex | quaedam via investigare agressus, Qualia inquam, esse debere
41 Tex | seminibus, quantum sit commodum? Agricola consentaneum est. At vero
42 Tex | reperiuntur: nunquid tale aliquid ais? Ille assensus idipsum se
43 | aliam
44 Tex | iuxta Solonem? Dicebat enim alicubi Solon: ~Discenti assidue
45 | alicuius
46 | alii
47 | alios
48 | aliqua
49 | alius
50 Tex | intenti admodum. Ego autem alterius illorum amicum, iuxta quem
51 Inc | prudentiam philosophus agit. Alterum, ut sic instituat hominum
52 Tex | Amatores, sive de philosophia~Socrates~
53 Tex | utrum potius? Nemo, inquit, ambigat, medicum et magis et prius.
54 Tex | adhuc enim quorsum tenderet ambigebam) intelligone, inquam, qualem
55 Tex | vultisne postquam nos in hoc ambigui sumus, ab iis adolescentibus
56 Tex | quantaeve sufficiant? Hic cum ambiguitatis pleni essemus, ego iocans
57 Tex | ille mihi, et valde quidem ambitiose. Si quando, o Socrates,
58 Tex | dicebat haec ea voce, ut amici exaudire possent. Hic ego,
59 Tex | inquam, si vel tu, vel ex amicis aliquis tibi charissimus
60 Tex | Ego autem alterius illorum amicum, iuxta quem sedebam, cubito
61 Tex | Atque ego addidi, Tum si aut amicus huic aliquis vitae suae
62 Tex | adverteram. Veruntamen de Anaxagora vel Oenopide disceptare
63 Tex | plantatione disciplinarum in anima, quemnam merito percontemur,
64 Tex | autem nonne ex iis sunt quae animae adhibentur et conferunt?
65 Tex | confessus est. At quae ad animam spectant, inquam, cum moderata
66 Tex | ait, atque maxime congruas animo disciplinas eas esse, ex
67 Tex | extenuatum reddunt? Et quum haec annuisset, delectati adolescentes
68 Tex | inferior est philosophus. Annuit. Age, inquam, si vel tu,
69 | ante
70 Tex | locum teneant, reliquos vero antecedant, ut philosophus in singulis
71 Tex | sapiens quidem ille ex antedictis rubore affectus tacuit.
72 Tex | quod e quocunque adducitur, appareat. Atque ego (adhuc enim quorsum
73 Tex | esse, et mechanicos rectius appellari, qui artibus incumbunt.
74 Tex | studiosus aliquid aliud appetere, quam ut eorum corpora bene
75 Tex | corporibus accomodi? In hoc tres arbitror convenimus, medicum videlicet,
76 Tex | summum, aut sex minis emeres, architectum vero ne drachmarum quidem
77 Tex | alium quenquam praeter se arcum intendere? Sed cum graviter
78 Tex | philosophari sit plurima discere, artesque tractare. Cum ista dixisset,
79 Tex | reliquis omnibus quantisper artifex adest, philosopho non erit
80 Tex | aliquid afferre, quasi aliorum artificium quisquam: cumque aut iudex,
81 Tex | nunquid tale aliquid ais? Ille assensus idipsum se dicere confessus
82 Tex | recte administrare cupiat? Assentiebatur ille mihi. Atque ego addidi,
83 Tex | utiles esse philosophos asseveravit. Age igitur, dignoscamus
84 Tex | alicubi Solon: ~Discenti assidue multa, senecta venit.~Et
85 Tex | tenent, reliquorum vero athletarum primi atque victores. Tale
86 Tex | mediocriter temperateque attingat. Post hanc responsionem
87 Tex | ad ea quae disserebamus audienda seipsos silentio parabant.
88 Tex | Haec fere cum diceremus, audierunt adolescentes, atque missa
89 Tex | interrogantem, et respondentem illum audisset, Non expedit tibi Socrates,
90 Tex | propter peritiam gymnasticae auxilium ferret. Illum igitur percontatus
91 Tex | ipsius etiam ignarus erit, bonusne sit an malus? Adnuit. Seipsum
92 Tex | ignorabit? Consensit. Et si bos cum sit, haud noverit, qui
93 Tex | qui sint boni aut mali boves, sese etiam qualis ipse
94 Inc | sententiam quam praediximus, breviter innuit. Socrates ergo fingitur
95 Inc | explicat, in hoc significat brevius. Ac primo duas aliorum opiniones
96 Tex | affirmavit sic esse, et caeteri omnes dicta collaudarunt. ~
97 Tex | Ita. Et in equis praeterea caeterisque omnibus eodem modo? Eodem,
98 Tex | Qui meliores. Quid autem canes, num qui eos meliores reddere,
99 Tex | inquit. Eodem quoque modo si canis fuerit? Confessus est. Nunc
100 Tex | eruditus, alter autem quem carpebat, in gymnastica. Videbaturque
101 Tex | Nonne qua scientia, recte castigant et puniunt, eadem bonos
102 Tex | tenere, sed ex seipso omnia castigare, recte iudicantem, si quidem
103 Tex | proposui, defendere, etiam si causam haberem minus validam. Nullius
104 Tex | utilesne, an inutiles esse censes? Utiles, inquit, o Socrates.
105 Tex | videretur. Interrogandum autem censui illum, qui sapientior videri
106 Tex | talem dicere, quales sunt in certamine pentathli, cursoribus, vel
107 Tex | vel peltastis in eorum certaminibus inferiores sunt, secundumque
108 Tex | mihi alter me non minus certare, verum enimvero respondit
109 Tex | acciderit, nescio. Ipse certe obstupui. Semper enim nova
110 Tex | potius et nauseabundum virum, cerviceque molli et curis extenuatum
111 Tex | vel ex amicis aliquis tibi charissimus aegrotaret, utrum ad curam
112 Tex | Oenopide disceptare videbantur, circulos describentes, et quasdam
113 Inc | iustitiam, moralem, domesticam, civilem, ac regiam disciplinam.
114 Tex | vitae suae rationem, aut civitas quicquam discernendum, aut
115 Tex | legum transgressores in civitate recte punit? nonne iudiciaria?
116 Tex | vero quoties vir unus recte civitatem instituit, quod nomen illi
117 Tex | prudentia. Apparet. Quin etiam civitates tunc optime gubernantur,
118 Tex | videbantur honesta indole, claris ortos parentibus, cumque
119 Tex | utiles esse, malos inutiles. Coactus est confiteri. Quid ergo
120 Tex | reddere, iidem et recte coërcere norunt? Omnino. Eadem ergo
121 Inc | bonum, a malo removeatur, cognoscat: quod quidem per prudentiam
122 Inc | disciplinam. Per sapientiam divina cognoscit, per prudentiam iustitiamque
123 Inc | actus, sic temperet atque cohibeat, ut ad bonum quod sapientia
124 Tex | eadem sit, quae et recte cohibet, et qui boni sint, quive
125 Tex | Prudentiam scilicet et iustitiam colere. Apparet. Hac eadem et recte
126 Tex | cursoribus, vel iaculatoribis collati. Etenim illi cursoribus,
127 Tex | et caeteri omnes dicta collaudarunt. ~
128 Tex | gubernatori, an philosopho commiteres? Gubernatori, inquit. Et
129 Tex | discernendum, aut iudicandum committat, num turpe, o amice, sit
130 Tex | spargendis seminibus, quantum sit commodum? Agricola consentaneum est.
131 Tex | igitur ad eum, me de re communi quaestionem movisse: quod
132 Tex | dicta, qui eum pentathlo comparaveris. Est enim procul dubio talis,
133 Inc | uno iustitiae nomine Plato complectitur. Atque ex iis duobus humanorum
134 Inc | philosophia, in hoc activa compraehenditur. Philosophus itaque primo
135 Tex | Et cibi ait. Praeterea compuli eum, ut concederet reliqua
136 Tex | aliud peto, nisi ut iterum concedantur iam dicta, habent autem
137 Tex | Praeterea compuli eum, ut concederet reliqua omnia quae circa
138 Tex | Tunc ego, quid tu igitur? concedisne, nec parvos, neque magnos
139 Tex | artifices adesse semper. Nonne concessa haec sunt? Sunt. Confitemur
140 Tex | contra inutiles. Deinde concessimus, dum artifices adsunt, philosophos
141 Tex | multae, utilitatem afferunt? Concessit. Quemnam ergo interrogare
142 Inc | ideoneus esset. Ex quibus concluditur in ipso philosophantis officio
143 Tex | cum moderata adhibentur, conducuntne magis an immoderata? Moderata.
144 Tex | rebus nihil habere quod conferas? Utrum igitur inquam, et
145 Tex | quae animae adhibentur et conferunt? Consensit. Ex disciplinis
146 Tex | ratione, non manuum ministerio conficiuntur. Tum ego, sic, inquam, dicis,
147 Tex | concessa haec sunt? Sunt. Confitemur igitur, ut videtur secundum
148 Tex | insolentius contendere: confiteor igitur, non multas, sed
149 Tex | malos inutiles. Coactus est confiteri. Quid ergo post haec abs
150 Inc | circa philosophi officium confutat. Prima videtur vel Solonus
151 Inc | peritiam esse. His denique confutatis, sententiam quam praediximus,
152 Tex | pulcherrimas ait, atque maxime congruas animo disciplinas eas esse,
153 Tex | quod huic nomen maxime congruit? nonne oeconomus ac dominus?
154 Tex | praeterea ita mente omnia coniectare, ut semper ipse elegantissimus,
155 Tex | Qualia inquam, esse debere coniiciemus quae oportet philosophum
156 Tex | quantum sit commodum? Agricola consentaneum est. At vero de semente
157 Tex | quis gloriam in philosophia consequatur: maximam vero gloriam adipisci,
158 Tex | ingressus, iuvenes quosdam conspexi, qui videbantur honesta
159 Inc | duobus humanorum gubernatio constat. Eiusdem autem est scire
160 Tex | inquam, idem de hominibus constituamus, quae optimos reddat homines,
161 Inc | gubernare humana: in illo contemplativa philosophia, in hoc activa
162 Inc | boni naturam per sapientiam contemplatur. Deinde ad id bonum velut
163 Tex | quidam adolescenti invicem contendentes, quae vero esset contentio,
164 Tex | tecum haud decet insolentius contendere: confiteor igitur, non multas,
165 Tex | tangens, interrogavi quid ita contenderent adolescentes, et num magnum
166 Tex | contendentes, quae vero esset contentio, haud satis adverteram.
167 Tex | ea quae inter ipsos erat contentione, ad ea quae disserebamus
168 Inc | philosophantis officio haec omnia contineri, sapientiam, prudentiam,
169 Tex | quemadmodum in opificiis contingit? ubi opificem quidem quinque
170 | contra
171 Tex | ergo interrogare merito conveniat, quales sint labores atque
172 Tex | instituit, quod nomen illi conveniet, nonne tyranni et regis?
173 Tex | accomodi? In hoc tres arbitror convenimus, medicum videlicet, vel
174 Tex | nonne oeconomus ac dominus? Convenit. Utrum et iste iustitia
175 Inc | scholis tractaverat, in corona familiarium suorum a principio
176 Tex | appetere, quam ut eorum corpora bene se habeant? Idipsum
177 Tex | sint labores atque cibi corporibus accomodi? In hoc tres arbitror
178 Tex | universam aetatem egisse, ut credas aliud quicquam eum tibi
179 Tex | philosophiam puto. Ego vero, credis, inquam, gymnasticae studiosus
180 Tex | singulis facultatibus secundae cuiusdam homo fortis existat. Huiusmodi
181 Tex | suam recte administrare cupiat? Assentiebatur ille mihi.
182 Tex | Post hanc responsionem cupiens planius nosse quidnam diceret,
183 Tex | charissimus aegrotaret, utrum ad curam valetudinis philosophum
184 Tex | virum, cerviceque molli et curis extenuatum reddunt? Et quum
185 Tex | tibi philosophari videtur? curve tam acerbe respondes? Alter
186 Tex | gubernantur, quum iniusti dant poenas. Vera narras. Atque
187 Tex | omnia, neque multa sequi debeat? Respondens autem sapientior
188 Tex | agressus, Qualia inquam, esse debere coniiciemus quae oportet
189 Tex | vero ne drachmarum quidem decem millibus: nam per omnem
190 Tex | valerem, id quod proposui, defendere, etiam si causam haberem
191 Inc | quale officium philosophi, definire. Est autem philosophi officium,
192 Tex | Et quum haec annuisset, delectati adolescentes riserunt. Alter
193 Tex | videtur, et inscriptio quae in Delphis est, praecipit, Prudentiam
194 | denique
195 Tex | quasdam spherae inclinationes depingentes cubito innixi, et intenti
196 Tex | disceptare videbantur, circulos describentes, et quasdam spherae inclinationes
197 Tex | est: quum artifices non desint. Confessi vero sumus bonos
198 Inc | Summa huius dialogi est, quid sit et quale officium
199 Tex | planius intelligemus, an vera dicam, necne, si hoc respondeas.
200 Inc | fuisse vel similis alicuius, dicentis id esse quamplurima disceret:
201 Tex | an secus? Haec fere cum diceremus, audierunt adolescentes,
202 Tex | cupiens planius nosse quidnam diceret, bonos, inquam, viros, utilesne,
203 Tex | Socrates, ego illud quod dici solet videre videor, nempe
204 Tex | pentathlum esse oportere dicimus, et secundas tenentem inutilem
205 Tex | Adversus hunc, inquit, dico quod neutrum sit: adversus
206 Tex | praesertim quae aestimatione sunt dignae, ea prae caeteris discens.
207 Tex | asseveravit. Age igitur, dignoscamus si tu quidem vera dicis,
208 Tex | vero et nos ipsos, et alios dignoscere possumus, prudentia. Videtur.
209 Tex | ne propter unius exactam diligentiam in aliis omnibus superetur
210 Tex | de philosophia~Socrates~Dionysii Grammatici ludum ingressus,
211 Inc | ad quod prudentia deinde direxerat, facile tendant. Id vero
212 Inc | finem humanas operationes dirigens humana gubernat. Haec autem
213 Tex | ut in vita quamplurima discat. Atque is primo visus est
214 Tex | dignae, ea prae caeteris discens. quae liberos homines decet,
215 Tex | Dicebat enim alicubi Solon: ~Discenti assidue multa, senecta venit.~
216 Tex | de Anaxagora vel Oenopide disceptare videbantur, circulos describentes,
217 Inc | dicentis id esse quamplurima disceret: secunda Hippiae sophistae
218 Tex | qui boni sint, quive mali, discernat? Prorsus, inquit. Nonne
219 Tex | rationem, aut civitas quicquam discernendum, aut iudicandum committat,
220 Tex | et recte coercet, eadem discernit bonos et malos, an alia?
221 Tex | puniunt, eadem bonos et malos discernunt? Eadem. Quicunque vero unum
222 Tex | an immoderata? Moderata. Disciplinae autem nonne ex iis sunt
223 Inc | domesticam, civilem, ac regiam disciplinam. Per sapientiam divina cognoscit,
224 Tex | de semente et plantatione disciplinarum in anima, quemnam merito
225 Tex | atque maxime congruas animo disciplinas eas esse, ex quibus maximam
226 Tex | conferunt? Consensit. Ex disciplinis itaque quae temperata sunt,
227 Inc | Platoni tradidit, adversus discipulos duos Dionysij disputasse:
228 Tex | quum vir unus domum recte disponit, quod huic nomen maxime
229 Tex | quod agendo potius, quam disputando exercitatus haberi velle
230 Inc | discipulos duos Dionysij disputasse: deinde quae in scholis
231 Tex | contentione, ad ea quae disserebamus audienda seipsos silentio
232 Inc | Philosophus itaque primo divinam, id est, absolutam ipsius
233 Tex | de aegrotantibus quicquam dixerit, turpe est non posse dicta
234 Tex | utilitatem reportarem. Dixi igitur ad eum, me de re
235 Tex | primo visus est mihi aliquid dixisse. Deinde mecum reputans,
236 Tex | artesque tractare. Cum ista dixisset, sapiens quidem ille ex
237 Tex | artibus eo pacto, quo tu idem dixisti, malos philosophos esse,
238 Tex | respondeas. Quinam equos recte domare norunt? utrum qui illos
239 Inc | prudentiam, iustitiam, moralem, domesticam, civilem, ac regiam disciplinam.
240 Tex | regia, tyrannica, civilis, dominica, oeconomica, iustitia atque
241 Tex | emeres, architectum vero ne drachmarum quidem decem millibus: nam
242 Tex | comparaveris. Est enim procul dubio talis, ut nulli negotio
243 Inc | natura sit, et quo pacto ducatur ad bonum, a malo removeatur,
244 Tex | tenere, aut tertias, neque ducem potius existere? Ita mihi
245 Tex | philosophari turpe esse ducerem, neque me hominem putarem,
246 Tex | possibile esset, duas eundem duntaxat artes hoc pacto, nedum permultas
247 Inc | complectitur. Atque ex iis duobus humanorum gubernatio constat.
248 Inc | tradidit, adversus discipulos duos Dionysij disputasse: deinde
249 Tex | Haec itaque facultates eaedem cum superioribus sunt. Videntur.
250 | eam
251 Tex | omnium, plurimarum saltem, earumque praesertim quae aestimatione
252 | eas
253 Tex | habitudinem bonam corporis efficere, sed moderatos? an nobis
254 Inc | vero per morales virtutes efficitur, quas omnes uno iustitiae
255 Tex | bonam corporis habitudinem efficiunt? Quonam pacto, inquit ille,
256 Tex | somnolentia universam aetatem egisse, ut credas aliud quicquam
257 | ei
258 | Eiusdem
259 | Eiusmodi
260 Tex | aliqua re, usque ad summum elaborare, ne propter unius exactam
261 Tex | coniectare, ut semper ipse elegantissimus, ac sapientissimus omnium
262 Inc | Dionysij, qui grammaticae elementa Platoni tradidit, adversus
263 Tex | ad summum, aut sex minis emeres, architectum vero ne drachmarum
264 Tex | non minus certare, verum enimvero respondit ille mihi, et
265 | eo
266 Tex | multos, et unum? Ita. Et in equis praeterea caeterisque omnibus
267 Tex | unum. Consensit. Si ergo equus existens, bonos ac malos
268 Tex | isthuc quaeramus? An forsitan erubescimus, quemadmodum procus inducit
269 Tex | riserunt. Alter autem ille erubuit. Tunc ego, quid tu igitur?
270 Tex | verum ut liberum virum eruditumque decet, ut potis sit percipere
271 Tex | ex amatoribus in musica eruditus, alter autem quem carpebat,
272 Tex | sunt, inquam, mali inutiles erunt? Consensit. Quid autem philosophos
273 Tex | Hic cum ambiguitatis pleni essemus, ego iocans inquam, vultisne
274 | Etenim
275 Tex | utrum possibile esset, duas eundem duntaxat artes hoc pacto,
276 Tex | elaborare, ne propter unius exactam diligentiam in aliis omnibus
277 Tex | dicebat haec ea voce, ut amici exaudire possent. Hic ego, pulchrum
278 Tex | non multas, sed temperatas exercitationes bonum corporis habitum hominibus
279 Tex | potius, quam disputando exercitatus haberi velle videretur.
280 Tex | secundae cuiusdam homo fortis existat. Huiusmodi videris philosophantem
281 Tex | tertias, neque ducem potius existere? Ita mihi videtur, inquit.
282 Tex | interrogare hunc, an turpe existimes esse philosophiam, necne.
283 Tex | aliud quiddam: siquidem existimo et absurdum hoc esse, et
284 Tex | respondentem illum audisset, Non expedit tibi Socrates, inquit, interrogare
285 Inc | libris de Republica latius explicat, in hoc significat brevius.
286 Tex | philosophiam bonam esse, et extare philosophos, atque eos ipsos
287 Tex | cerviceque molli et curis extenuatum reddunt? Et quum haec annuisset,
288 Tex | prius interrogaveram, missum facere, quod agendo potius, quam
289 Inc | prudentia deinde direxerat, facile tendant. Id vero per morales
290 Tex | philosophiae id proprium facis, an etiam aliis eodem pacto
291 Tex | Utrum quae et meliores facit, et recte coercet, eadem
292 Tex | regit familiam, an alia facultate? Iustitia. Idem est igitur,
293 Tex | gubernat? Immo. Haec itaque facultates eaedem cum superioribus
294 Tex | philosophus in singulis facultatibus secundae cuiusdam homo fortis
295 Inc | gubernat, dum rem suam, rem familiarem, rempublicam administrat.
296 Tex | cumque iis una eorum etiam familiares. Aderant autem duo quidam
297 Inc | scholis tractaverat, in corona familiarium suorum a principio recensere. ~
298 Tex | pulchrum et bonum simul esse fateor. Ergo in gymnasiis etiam
299 Tex | pulchrum esse, an secus? Haec fere cum diceremus, audierunt
300 Tex | intendere? Sed cum graviter ferre viderentur, alia quaedam
301 Tex | peritiam gymnasticae auxilium ferret. Illum igitur percontatus
302 Inc | Deinde ad id bonum velut ad finem humanas operationes dirigens
303 Inc | breviter innuit. Socrates ergo fingitur haec in scholis Dionysij,
304 Tex | prius. Quid autem in navi fluctibus agitata, utrum te et tua
305 Tex | atque victores. Tale aliquid forte dicis philosophiae studium
306 Tex | facultatibus secundae cuiusdam homo fortis existat. Huiusmodi videris
307 Tex | Eodem quoque modo si canis fuerit? Confessus est. Nunc vero
308 Inc | Prima videtur vel Solonus fuisse vel similis alicuius, dicentis
309 Tex | hominem, qui philosophus futurus sit, sive iuvenis, sive
310 Tex | quaedam et philosophantes garriunt. Huius ego responsum admiratus,
311 Tex | millibus: nam per omnem Graeciam rari admodum reperiuntur:
312 Inc | in scholis Dionysij, qui grammaticae elementa Platoni tradidit,
313 Tex | philosophia~Socrates~Dionysii Grammatici ludum ingressus, iuvenes
314 Tex | pacto tribuis: ut verbi gratia, studium gymnasticae, non
315 Tex | arcum intendere? Sed cum graviter ferre viderentur, alia quaedam
316 Tex | etiam civitates tunc optime gubernantur, quum iniusti dant poenas.
317 Tex | simul esse fateor. Ergo in gymnasiis etiam multum laborem existimas
318 Tex | autem quem carpebat, in gymnastica. Videbaturque mihi oportere
319 Tex | possit? Hic mihi visus est gymnasticus ille provocandus esse, qui
320 Tex | ut eorum corpora bene se habeant? Idipsum inquit. Num multi
321 Tex | iterum concedantur iam dicta, habent autem in se hunc modum.
322 Tex | defendere, etiam si causam haberem minus validam. Nullius enim
323 Tex | quam disputando exercitatus haberi velle videretur. Interrogandum
324 Tex | artes sint. Verum non ita habet, o amice. Neque philosophari
325 Tex | exercitationes bonum corporis habitum hominibus praestare. Cibi
326 | Hac
327 | hanc
328 Inc | quamplurima disceret: secunda Hippiae sophistae volentis philosophiam
329 Tex | quemadmodum procus inducit Homerus, quum nollent alium quenquam
330 Inc | Alterum, ut sic instituat hominum et affectus et actus, sic
331 Tex | conspexi, qui videbantur honesta indole, claris ortos parentibus,
332 | huc
333 | Huiusmodi
334 Inc | id bonum velut ad finem humanas operationes dirigens humana
335 Inc | complectitur. Atque ex iis duobus humanorum gubernatio constat. Eiusdem
336 Tex | pentathli, cursoribus, vel iaculatoribis collati. Etenim illi cursoribus,
337 | iam
338 Inc | idem dominus, civilis, rex ideoneus esset. Ex quibus concluditur
339 Tex | nonne sui ipsius etiam ignarus erit, bonusne sit an malus?
340 Tex | Cognoscet. At qui multos ignorat, ignorabit et unum. Consensit.
341 Tex | qui eos meliores reddere, iidem et recte coërcere norunt?
342 | illius
343 | illo
344 | Immo
345 Tex | adhibentur, conducuntne magis an immoderata? Moderata. Disciplinae autem
346 Tex | abs te petam? An forsitan incivilis est, ultra perquirere? Quaere
347 Tex | describentes, et quasdam spherae inclinationes depingentes cubito innixi,
348 Tex | est, nec multis negotiis incumbere, aut multa perdiscere, sed
349 Tex | rectius appellari, qui artibus incumbunt. Hoc autem modo planius
350 Tex | rubore affectus tacuit. Indoctus autem affirmavit sic esse,
351 Tex | qui videbantur honesta indole, claris ortos parentibus,
352 Tex | illum secundarium domum induces, an medicum? Utrunque. Ne
353 Tex | erubescimus, quemadmodum procus inducit Homerus, quum nollent alium
354 Tex | quod unoquoque artifice inferior est philosophus. Annuit.
355 Tex | peltastis in eorum certaminibus inferiores sunt, secundumque locum
356 Tex | Dionysii Grammatici ludum ingressus, iuvenes quosdam conspexi,
357 Tex | optime gubernantur, quum iniusti dant poenas. Vera narras.
358 Tex | inclinationes depingentes cubito innixi, et intenti admodum. Ego
359 Tex | quemvis alium sic affectum. Innuens autem in aemulum dicebat
360 Inc | quam praediximus, breviter innuit. Socrates ergo fingitur
361 Tex | Hoc igitur, ut videtur, et inscriptio quae in Delphis est, praecipit,
362 Tex | Verum tecum haud decet insolentius contendere: confiteor igitur,
363 Tex | Unde inquam vides? non insomnem potius et nauseabundum virum,
364 Inc | philosophus agit. Alterum, ut sic instituat hominum et affectus et actus,
365 Tex | vir unus recte civitatem instituit, quod nomen illi conveniet,
366 Tex | Hoc autem modo planius intelligemus, an vera dicam, necne, si
367 Tex | liberos homines decet, quaeve intelligentiae ratione, non manuum ministerio
368 Tex | quorsum tenderet ambigebam) intelligone, inquam, qualem dicis esse
369 Tex | Qaenam scientia est, quae intemperantes, et legum transgressores
370 Tex | quenquam praeter se arcum intendere? Sed cum graviter ferre
371 Tex | depingentes cubito innixi, et intenti admodum. Ego autem alterius
372 Tex | dicere confessus est. Eum mox interrogabam, utrum possibile esset,
373 Tex | quidam istius, cum et me interrogantem, et respondentem illum audisset,
374 Tex | oportere eum quem prius interrogaveram, missum facere, quod agendo
375 Tex | responsurum, illud idem te nunc interrogo, utrum videatur philosophari
376 Tex | dicimus, et secundas tenentem inutilem esse, quandiu aliquis illorum
377 Tex | Philosophus nunc igitur inutilis est: quum artifices non
378 Inc | bonum quod sapientia ipsa invenerat, et ad quod prudentia deinde
379 Tex | viderentur, alia quaedam via investigare agressus, Qualia inquam,
380 Tex | autem duo quidam adolescenti invicem contendentes, quae vero
381 Tex | ambiguitatis pleni essemus, ego iocans inquam, vultisne postquam
382 | ipsa
383 | ipso
384 Tex | quamplurima discat. Atque is primo visus est mihi aliquid
385 | ista
386 Tex | sumus, ab iis adolescentibus isthuc quaeramus? An forsitan erubescimus,
387 | isti
388 Tex | adsidebat aemulus quidam istius, cum et me interrogantem,
389 | isto
390 | iterum
391 Tex | artificium quisquam: cumque aut iudex, aut alius quispiam eorum,
392 Tex | quicquam discernendum, aut iudicandum committat, num turpe, o
393 Tex | seipso omnia castigare, recte iudicantem, si quidem familiam suam
394 Tex | civitate recte punit? nonne iudiciaria? Prorsus. An vocas iustitiam
395 Inc | efficitur, quas omnes uno iustitiae nomine Plato complectitur.
396 Inc | cognoscit, per prudentiam iustitiamque humana gubernat, dum rem
397 Tex | oeconomus, dominus, prudens, iustus: atque una quoque ars, regia,
398 Tex | nihil. Et ille moderata iuvare confessus est. At quae ad
399 Tex | Grammatici ludum ingressus, iuvenes quosdam conspexi, qui videbantur
400 Tex | philosophus futurus sit, sive iuvenis, sive senex sit, ut in vita
401 Tex | in gymnasiis etiam multum laborem existimas esse gymnasticae
402 Inc | Plato in libris de Republica latius explicat, in hoc significat
403 Tex | quae intemperantes, et legum transgressores in civitate
404 Tex | sententia sumus, repugnas? Libenter equidem, inquit, huic repugnarem,
405 Tex | prae caeteris discens. quae liberos homines decet, quaeve intelligentiae
406 Tex | artifices illos: verum ut liberum virum eruditumque decet,
407 Inc | officium, quod Plato in libris de Republica latius explicat,
408 Tex | adest, philosopho non erit locus? Apparet, inquit. Philosophus
409 Tex | sum, quid vir optime, isto loquente tu taces? Num et tibi videntur
410 Tex | perquirere? Quaere quicquid lubet, inquit. Nihil aliud peto,
411 Tex | sed etiam bonum? Tunc ille ludens duo protulit. Adversus hunc,
412 Tex | Socrates~Dionysii Grammatici ludum ingressus, iuvenes quosdam
413 Tex | hoc pacto, nedum permultas magnasque, percipere. Et ille, Ne
414 Tex | concedisne, nec parvos, neque magnos labores habitudinem bonam
415 Inc | pacto ducatur ad bonum, a malo removeatur, cognoscat: quod
416 Tex | ignarus erit, bonusne sit an malus? Adnuit. Seipsum itaque
417 Tex | secundae sortis homines? Manifestum enim est, quod unoquoque
418 Tex | intelligentiae ratione, non manuum ministerio conficiuntur.
419 Tex | et absurdum hoc esse, et mechanicos rectius appellari, qui artibus
420 | mecum
421 Tex | philosopho viro, quoties medicus de aegrotantibus quicquam
422 Tex | superantur opifices: sed omnia mediocriter temperateque attingat. Post
423 Tex | quaestionem movisse: quod si putas melius hoc te responsurum, illud
424 Tex | tum adsunt: praeterea ita mente omnia coniectare, ut semper
425 Tex | drachmarum quidem decem millibus: nam per omnem Graeciam
426 Tex | quinque ad summum, aut sex minis emeres, architectum vero
427 Tex | intelligentiae ratione, non manuum ministerio conficiuntur. Tum ego, sic,
428 Tex | audierunt adolescentes, atque missa ea quae inter ipsos erat
429 Tex | quem prius interrogaveram, missum facere, quod agendo potius,
430 Tex | Cibi autem inquam multi, an moderati? Et cibi ait. Praeterea
431 Tex | videre videor, nempe ex moderatis corpus bene sese habere.
432 Tex | bonam corporis efficere, sed moderatos? an nobis qui duo in eadem
433 | modum
434 Tex | nauseabundum virum, cerviceque molli et curis extenuatum reddunt?
435 Inc | prudentiam, iustitiam, moralem, domesticam, civilem, ac
436 Inc | facile tendant. Id vero per morales virtutes efficitur, quas
437 Inc | gubernare. Quamobrem qui moralis est, idem dominus, civilis,
438 Tex | de re communi quaestionem movisse: quod si putas melius hoc
439 Tex | dicere confessus est. Eum mox interrogabam, utrum possibile
440 Tex | temperata sunt, non quae multae, utilitatem afferunt? Concessit.
441 Tex | contendere: confiteor igitur, non multas, sed temperatas exercitationes
442 Tex | Ergo in gymnasiis etiam multum laborem existimas esse gymnasticae
443 Tex | autem iste ex amatoribus in musica eruditus, alter autem quem
444 | nam
445 Tex | iniusti dant poenas. Vera narras. Atque haec civilis scientia
446 Inc | Primum, ut quid humana natura sit, et quo pacto ducatur
447 Inc | est, absolutam ipsius boni naturam per sapientiam contemplatur.
448 Tex | non insomnem potius et nauseabundum virum, cerviceque molli
449 Tex | et prius. Quid autem in navi fluctibus agitata, utrum
450 Tex | qualis ipse sit, ignoret necesse est? Ita est, inquit. Eodem
451 Tex | duntaxat artes hoc pacto, nedum permultas magnasque, percipere.
452 Tex | versari est, nec multis negotiis incumbere, aut multa perdiscere,
453 Tex | procul dubio talis, ut nulli negotio servire penitus velit, neque
454 | Nemo
455 | nempe
456 Tex | amatoribus quid acciderit, nescio. Ipse certe obstupui. Semper
457 Tex | hunc, inquit, dico quod neutrum sit: adversus autem te,
458 Tex | quamplurimum, pauca vero vel nimia nihil. Et ille moderata
459 Tex | procus inducit Homerus, quum nollent alium quenquam praeter se
460 Inc | quas omnes uno iustitiae nomine Plato complectitur. Atque
461 Tex | quid ipsum sit norit? Non. Nosti igitur inquam quod est aliquid
462 Tex | certe obstupui. Semper enim nova ac pulchra stupesco. Videbatur
463 Tex | Et si bos cum sit, haud noverit, qui sint boni aut mali
464 Tex | est aliquid philosophari? Novi equidem. Quid est? Quid
465 Tex | inquit magnum, et pulchrum? Nugantur enim de sublimibus quaedam
466 Tex | aliam quandam praeter eam? Nullam, inquit. Nonne qua scientia,
467 Tex | causam haberem minus validam. Nullius enim pretii est. Verum tecum
468 | nunquid
469 Tex | acciderit, nescio. Ipse certe obstupui. Semper enim nova ac pulchra
470 Tex | tyrannica, civilis, dominica, oeconomica, iustitia atque prudentia
471 Tex | Veruntamen de Anaxagora vel Oenopide disceptare videbantur, circulos
472 Inc | concluditur in ipso philosophantis officio haec omnia contineri, sapientiam,
473 | omnem
474 Inc | bonum velut ad finem humanas operationes dirigens humana gubernat.
475 Tex | opificiis contingit? ubi opificem quidem quinque ad summum,
476 Tex | superetur sicuti superantur opifices: sed omnia mediocriter temperateque
477 Tex | inquam, dicis, quemadmodum in opificiis contingit? ubi opificem
478 Inc | brevius. Ac primo duas aliorum opiniones circa philosophi officium
479 Tex | Socrates, quasi philosophantem oporteat singulas artes ad summum
480 Tex | debere coniiciemus quae oportet philosophum discere, quum
481 Tex | hominibus constituamus, quae optimos reddat homines, eadem sit,
482 Tex | ut videtur secundum tuam orationem, siquidem philosophari est
483 Tex | videbantur honesta indole, claris ortos parentibus, cumque iis una
484 Tex | videris philosophantem virum ostendere. Recte, inquit, o Socrates,
485 Tex | medicum videlicet, vel paedotriba interrogandum. Quem vero
486 Tex | audienda seipsos silentio parabant. At amatoribus quid acciderit,
487 Tex | honesta indole, claris ortos parentibus, cumque iis una eorum etiam
488 Tex | praebere, neque secundas in hoc partes tenere, sed ex seipso omnia
489 Tex | igitur? concedisne, nec parvos, neque magnos labores habitudinem
490 Tex | quidem prodesse quamplurimum, pauca vero vel nimia nihil. Et
491 Tex | Quonam pacto, inquit ille, ex paucis laboribus robustum corpus
492 Tex | alius quispiam eorum, quos paulo ante retulimus, non absurdum
493 Tex | Etenim illi cursoribus, vel peltastis in eorum certaminibus inferiores
494 Tex | ut nulli negotio servire penitus velit, neque in aliqua re,
495 Tex | quales sunt in certamine pentathli, cursoribus, vel iaculatoribis
496 Tex | philosopho dicta, qui eum pentathlo comparaveris. Est enim procul
497 Tex | circa haec philosophum, ut pentathlum esse oportere dicimus, et
498 Tex | auxilium ferret. Illum igitur percontatus sum, quid vir optime, isto
499 Tex | in anima, quemnam merito percontemur, quales quantaeve sufficiant?
500 Tex | negotiis incumbere, aut multa perdiscere, sed aliud quiddam: siquidem
|