270

Inde ruunt caecaeque fremunt, sparsoque volatu

Importuno instant capiti; stat callidus hostis

Inceptique tenax, postque irrita vulnera victor

Eruit exstirpatque piae cunabula gentis:

Sic, quae sola salus miseris et summa voluptas,

275

Invisam iaculis gladioque ultore cohortem

Tundimus et rabidas in vulnere linquimus iras.

Illi ex composito stabant, ceu flantibus Austris

Aerius consistit Eryx atque astriger Atlas.

Quid moror? Incauti armorum sub nube virumque

280

Obruimur: Fortuna suum tenet invida morem

Adversata pios. Gelidus mihi pectore sanguis

Haeserat; agnosco insidias mortemque propinquam;

Nec mihi, sed patriae metuens, pro tempore raptim

Ingredior dictis cuneos firmare labantes:

285

"Hac via praeclari, miles, patet ardua leti.

I duce me, quem saepe alias maiore profecto es

Fortuna, nunquam fama meliore secutus!

Non acies ferri, facies non obvia Mortis

Terreat: exiguo decus ingens sanguine Mavors

290

Obicit et caros illustrat caede nepotes.

Nosce genus, patriamque libens amplectere sortem.

Ignavum fortemque mori - ne tangere damno -

Naturae lex una iubet. Breve tempus utrique:

Iam, licet et terrae pelagique pericula cessent,

295

Ultro aderit suspecta dies. Hoc fortibus unum

Contigit, ut laeti morerentur; cetera flendo

Turba perit lacrimasque metu diffundit inertes.

Hora brevis longae testis venit ultima vitae.

Ergo age, si Latio quicquam de sanguine restat,

300

Morte palam facito; nam dum Fortuna sinebat,

Vicimus et nostris exibant funera dextris.

At modo corporibus, - cedunt quando omnia retro -

Sit satis obstruxisse viam. Per pectora nostra

Perque truces oculos vultusque in morte tremendos

305

Transcendant! talem libet his opponere montem,

His claustris vallare aditus! Sciat horrida veros

Barbaries cecidisse viros, et pallida quamquam,

Haud spernenda tamen Romana cadavera calcet!

Accelera, bene nata cohors - in limine Mors est

310

Invidiosa bonis - Romanas semper ad aras

Cum lacrimis recolenda piis et ture perenni!"

Talibus accensi coeunt et grandinis instar

Scissa nube ruunt. In tela micantia primus

Et circumfusos feror irrediturus in hostes.

315

Consequitur devota neci fortissima pubes.

Sternimus et moritur: paucis tot milia contra

Quid reliquum? Sed fata pii nunc ultima fratris

Expectas; neque enim Hesperia felicior ora;

Ille quidem, extremo Fati de turbine frustra

320

Surgere conatus, magnae sub mole ruinae

Oppressusque itidem. Nec mors magis ulla decebat

Altera quam fratris. Fuerat concordia vitae

Mira, vel exiguis nunquam interrupta querelis: