435

Illic me Romana manent modo signa, ducemque

Expectant. Rapidum hoc tandem stat limite bellum."

Suscipit amplexu iuvenem placidissimus heros,

Atque ita: "Si iussu superum mortalia caelo

Membra vehis - nec enim tam magni muneris auctor

440

Alter erit: summum hoc equidem tibi contigit uni

Eximiumque decus -, quam de te concipiam spem

Dictu difficile est, cui tantam numina vivo

Concessere viam. Nam ni divinus inesset

Spiritus, haudquaquam hoc homini Fortuna dedisset,

445

Quae faciles dispensat opes: arcana videre

Caelica, venturos longe praenoscere casus,

Et fatum praescire suum, spectare beatas

Has animas subterque pedes radiantia solis

Lumina et adversos tam vastis tractibus axes;

450

Haec nunquam Fortuna dabit, quia cuncta potenti

Sunt servata Deo. Qui si te lumine tanto

Illustrat, quonam te alii dignentur honore?

Non ergo immerito: fractos passimque iacentes

Hesperiae campis totiens despeximus hostes,

455

Vidimus et nostrae vindictam mortis; ab illa

Egregiae pietatis habes per saecula famam.

Quidlibet hinc aude mecum; nam protinus aurem

Invenis atque animum vacuum. Quin ocius ergo

Ingredimur fandoque brevem consumimus horam?"

460

"Dic" ait is "si vita manet post busta, quod almus

Testatur genitor, sique haec est vera perennis,

Nostra autem morti similis, quid demoror ultra

In terris? quin huc potius, quacumque licebit,

Evolat assurgens animus tellure relicta?"

465

"Non bene sentis" ait: "Deus hoc Naturaque sanxit

Legibus aeternis, hominem statione manere

Corporis, edicto donec revocetur aperto.

Non igitur properare decet, sed ferre modeste

Quantulacumque brevis superant incommoda vitae,

470

Ne iussum sprevisse Dei videare, quod ista

Sunt geniti sub lege homines, ut regna tenerent

Infima, namque illis custodia credita terrae

Et rerum quas terra vehit pelagusque profundum.

Ergo tibi cunctisque bonis servandus in ista est

475

Carne animus propriamque vetandus linquere sedem,

Nobilibus curis studioque et amore videndi

Promineat ni forte foras corpusque relinquat

Ac longe fugiat sensus seque ingerat astris.

Hic decet egregios animos, hic exitus est quem

480

Divini fecere viri meliora sequentes.

Sed dum membra vigent - brevis est mora -, suscipe nostri

Consilii quid summa velit. Tu sacra fidemque

Iustitiamque cole. Pietas sit pectoris hospes

Sancta tui morumque comes, quae debita virtus

485

Magna patri, patriae maior, sed maxima summo

Ac perfecta Deo; quibus exornata profecto

Vita via in caelum est, quae nos huc tramite recto

Tunc revehat cum summa dies exemerit istud