Vergere ad occasus, ubi maximus eminet Atlas,

385

Ultima terrarum qui possidet: ille paratus

Excipit ac magno venientia contegit antro.

Sed redeo: mediam vetitum est attingere zonam,

Aetheris hinc etenim vos inclementia longe

Summovet; at circum flammis permixta tepescunt

390

Frigora; sic gemina mortales sede fruuntur.

Altera sed vobis est invia: separat illam

Et calor et pelagus. Statio tantum unica restat

Parva, sed haec vasto nimis interrupta locorum

Desertoque habitu; linguarum dissona multum

395

Murmura, diversi mores. Haec crescere famam

Impediunt; nulli toto cognoscier orbe

Contigit. Extrema quis erit bene notus in Arcto,

Et Nili ignotum continget nomine fontem?

Quem sua Taprobani commendet gloria, et idem

400

Litus ad Hibernum resonet? Mortalia quorsum

Vota ruunt? Amplam cupiunt diffundere famam;

Saepta sed arcta vetant. Angusto carcere clausos

Somnia magna iuvant; at cum lux ultima somnum

Excutit ac tenebras adimit? tum cernere verum

405

Heu miseri sero incipiunt, et tempora retro

Nequicquam aspiciunt, abeuntque amissa gementes.

Illa quoque in vobis ridenda insania mentes

Occupat: aeternum cupitis producere nomen,

Saecula demulcent animos numerosa, venitque

410

Posteritas longa ante oculos; libet ire per ora

Doctorum extinctos hominum, clausosque sepulcro

Liberiore via per mundi extrema vagari.

Vivere post mortem, violentas spernere Parcas

Dulcia sunt, fateor, sed nomine vivere nil est.

415

Vivite sed melius, sed certius: ardua caeli

Scandite felices, miserasque relinquite terras.

Hic vos vita manet, quam saecula nulla movebunt,

Quam nec tristis hiems, nec noxia torqueat aestas,

Anxia sollicitam quam non opulentia reddet,

420

Querula non maestam paupertas, pallida non mors

Obruet, haud nocuo vexabunt sidere morbi

Corporis atque animi. Sine tempore vivite; nam vos

Et magno partum delebunt tempora nomen,

Transibuntque cito quae vos mansura putatis.

425

Una manere potest occasus nescia virtus.

Illa viam facit ad superos. Hac pergite fortes,

Nec defessa gravi succumbant terga labori.

Quod si falsa vagam delectat gloria mentem,

Aspice quid cupias: transibunt tempora, corpus

430

Hoc cadet et cedent indigno membra sepulcro;

Mox ruet et bustum, titulusque in marmore sectus

Occidet: hinc mortem patieris, nate, secundam.

Clara quidem libris felicibus insita vivet

Fama diu, tamen ipsa suas passura tenebras.

435

Ipsa tuas laudes aetas ventura loquetur;

Immemor ipsa eadem, seu tempore fessa, tacebit

Immemoresque dabit post saecula longa nepotes.