Caput

 1 III  |  acceperunt. Primum enim diem a sole vocaverunt, qui princeps
 2 III  | aestimarent, dicentes habere ex sole spiritum, ex luna corpus,
 3 XVIII|       suo fulgere lumine, sed a sole accipere lumen. Sol enim
 4 XVIII|      cornibus. Sicque paulatim, sole longius discedente, pars
 5 XVIII|       ad oculos nostros, nisi a sole recedendo, neque minuatur,
 6 XVIII|        pro eo quod sicut ista a sole, sic Ecclesia a Christo
 7 XIX  |        intelligitur. Quia cum a sole accipiat lumen, et ita nobis
 8 XXI  |    lumen proprium, sed eamdem a sole illuminari defendunt; et
 9 XXI  |     quia ea dimensione distat a sole, ut per mediam terram si
10 XXI  |    exeat, videatque solem vel a sole videatur. Constat ergo lunam
11 XXIII|    Graece planetae dicuntur. In sole enim et luna omnibus notitia
12 XXIV |    habere proprium lumen, sed a sole illuminari dicunt, nec eas
13 XXIV |        abscedere], sed veniente sole celari. Omnia enim sidera
14 XXIV |        enim sidera obscurantur, sole oriente, non cadunt. Nam
15 XXIV |     sideribus. Nec mirum hoc de sole, cum etiam plena luna, et
16 XXIV |      Sicut enim omnes stellae a sole illuminantur, ita sancti
17 XXVII|    Salomon autem cum diceret de sole: Gyrans gyrando vadit spiritus,
18 XXXI |      complectitur. Denique sine sole et nubibus nunquam apparet
19 XXXI |      autem arcus, pro eo quod a sole resplendet in nubibus, Christi
20 XL   |     lunari cursu increscant, an sole trahente decrescant, hoc