Caput

 1 I     |           scriptum est de tenebris lumen clarescere, quia a delictorum
 2 III   |       proxima est, et ex eo mutuat lumen. Tertium a stella Martis,
 3 XVII  |         venerit, dicent: Justitiae lumen non illuxit nobis, et Sol
 4 XVII  |        legitur: Dum sustinent ipsi lumen, factae sunt illis tenebrae;
 5 XVIII |            inquit, unde habet luna lumen. Duae tantum opiniones traduntur,
 6 XVIII |         namque dicunt proprium eam lumen habere, globique ejus unam
 7 XVIII |             Quod fieri dicunt, cum lumen lunae videtur crescere usque
 8 XVIII |        lumine, sed a sole accipere lumen. Sol enim illi loco superior
 9 XVIII | propinquando. Ab illo ergo accipit lumen, et cum sub illo est, semper
10 XIX   |           Quia cum a sole accipiat lumen, et ita nobis lucere videatur,
11 XX    |        obscurari ab oculis nostris lumen ejus videtur: veluti si
12 XX    |       oculis nostris obscurare, ut lumen non possint ejicere. Cum
13 XX    |         loco discesserit, tunc sol lumen ejicit, et ad oculos nostros
14 XXI   |         enim philosophi non habere lumen proprium, sed eamdem a sole
15 XXI   |         ergo lunam ex solis radiis lumen accipere, et dum objectu
16 XXI   |          solem non aspexerit, tunc lumen amittere. Nam dicunt stoici
17 XXIII |            ut nocte nobis facilius lumen exhibeat. Dehinc secundo
18 XXIV  |        Stellas non habere proprium lumen, sed a sole illuminari dicunt,
19 XXV   |         portarique ventis, vagique lumen sideris imitari; stellas
20 XXVIII|          occurrit, ex ea parte qua lumen repercutitur umbra subsistit;