Liber

 1   I|            scilicet~ ~ Dei qui tollit peccata mundi.~ ~Notandum quod,
 2   I|       praecedentibus peccatis in alia peccata tradere atque hoc ex iustitia
 3   I|           peccator debeat quam augere peccata? Quippe si iustum esset
 4   I|             sentiat, uel quod quaedam peccata carnalia, quaedam spiritualia
 5   I|              quae iudicio reseruantur peccata non tanta uideantur quanta
 6   I|        gloriam suam conuertat. Sed si peccata rostra, ita ut dictum est
 7   I|              id est uindictam propter peccata quae eius, ut dictum est,
 8   I|            Deum iniqui agere puniendo peccata quae etiam ad eius proficiunt
 9   I|        proficiunt gloriam, ut quamuis peccata non sint bona, bonum tamen
10   I|            bona, bonum tamen sit esse peccata. Unde et illud Augustini
11   I|         iniquus uidetur Deus puniendo peccata si ipsam iustitiam eius
12   I|         mortifera, id est criminalia, peccata significat quae quasi uenenum
13   I|          aliis. Haec autem, uidelicet peccata ad quae persuadent, SUB
14  II|     peccatrice ait:~ ~ Remittuntur ei peccata multa quondam dilexit multum~ ~
15  II|                fili, remittuntur tibi peccata tua~ ~Si ita, inquam, sine
16  II|         gratia, si caeteris hominibus peccata dimittere uellet, liberare
17  II|                dimittendo scilicet ei peccata? Quae itaque necessitas
18  II|         multiplicata sunt per homines peccata, irasci Deum hominibus amplius
19  II|             in baptismate nondum sunt peccata dimissa, id est poena eorum
20  II|     INIQUITATES, ET QUORUM TECTA SUNT PECCATA.~ ~Quod enim ait: BEATI
21  II|          prosequitur cum deinde addit peccata tegi ac denique nec imputari.
22  II|          imputari. Remittuntur quidem peccata per paenitentiae gemitum
23  II| satisfactionem. Tunc autem TECTA SUNT PECCATA quando in hoc saeculo satisfactio
24  II|              sunt ante oculos iudicis peccata quando iam pro eis nihil
25  II|              condignam satisfactionem peccata corrigunt; tertium uero
26  II|          satisfactione bonorum operum peccata contegunt praeterita. Et
27  II|             INIQUITATES ET TECTA SUNT PECCATA, alius si repetitum bis
28  II|        referri queat ad duo generalia peccata, ut sit incircumcisus corde
29  II|               sustinuit, tum etiam ut peccata nostra moriendo tolleret,
30  II|            sed propria ipsorum tantum peccata, quamuis nonnulli, iuxta
31  II|              conseruis, dimissa etiam peccata in damnatis atque ingratis
32  II|              significationem dicuntur peccata dimitti, id est poenae peccatorum
33  II|      peccatorum condonari, et Dominus peccata nostra portasse, id est
34  II|       efficiamur ad euitandum propria peccata, cum tales et tam innocentes,
35  II|            parentibus sicut ex primis peccata contrahamus et multiplicatis
36  II|              diuina sententia "Reddam peccata patrum in filios" tenet
37  II|      Ezechielem non accepturos filios peccata patrum nec ultra futuram
38  II|           sicut supra disserui, plura peccata et alia parentum quae et
39  II|             postea Christus adueniens peccata abstulit? respondet quia
40  II|          respondet quia lex non solum peccata non abstulit sed auxit,
41  II|            Israel~ ~-- uel remittendo peccata aut miracula faciendo siue
42  II|              membrum, id est uniuersa peccata, tam originale scilicet
43  II|          baptizatis omnia esse delete peccata.~ ~UT ULTRA, hoc est ad
44 III|               id est pronos relabi ad peccata, humanitus uobis loquor,
45 III|               PECCATORUM, id est quae peccata erant, sicut dicitur 'creatura
46 III|            aliquam suggestionem mente peccata, dum adhuc quasi paruula
47  IV|           quod ait hic "cum abstulero peccata eorum" ibi omnino scriptum
48  IV|            TESTAMENTUM: CUM ABSTULERO PECCATA EORUM.~ ~ET HOC A ME ILLIS,
49  IV|           ABSTULERO, id est remisero, PECCATA EORUM.~ ~
50  IV|       attendentes scilicet ipsa etiam peccata sibi in bonum fuisse cooperate.
51  IV|               tantum permissa. Nam et peccata Deus ipse permisit, non
52  IV|            cum constet nonnulla etiam peccata ignorantiae dici? Alioquin
53  IV|             illa declarat, post multa peccata ad paenitentiam fuisse conuersus.