Liber

 1   I|                             2:2] SCIMUS ENIM QUONIAM IUDICIUM DEI
 2   I|    iudicat puniendo; et hoc est: SCIMUS ENIM etc. Vel ita: dixi
 3   I|   operando, et uerum est quidem: Scimus enim, nos diuina gratia
 4  II|                LIBER II~ ~[3:19] SCIMUS AUTEM QUONIAM QUAECUMQUE
 5  II|         FIAT OMNIS MUNDUS DEO:~ ~SCIMUS AUTEM. Redit Apostolus ad
 6  II|         gentiles adstruerem. Sed scimus Iudaeos maxime his argui
 7  II|   imposita. Et hoc est quod ait: SCIMUS AUTEM etc., ac si diceret:
 8  II|         lege collegerimus, tamen scimus legem non eis fuisse locutam
 9  II|         professus est dicens:~ ~ Scimus autem quondam quaecumque
10  II|          est in littore maris.~ ~Scimus quidem, antequam Ismael
11  II|     nondum apparuit quid erimas. Scimus quondam cum apparuerit,
12  II|       quam in alios redundantis. Scimus quippe hanc esse mitissimam
13  II|         imputant quem innocentem scimus. Quorum quidem testimonia
14 III|                            7:14] SCIMUS ENIM QUOD LEX SPIRITALIS
15 III|        VENUNDATUS SUB PECCATO.~ ~SCIMUS ENIM. Probat quod dixerat,
16 III|                            8:22] SCIMUS ENIM QUOD OMNIS CREATURA
17 III|  REDEMPTIONEM CORPORIS NOSTRI.~ ~SCIMUS ENIM. Ostendit per partes
18 III|                            8:28] SCIMUS AUTEM QUONIAM DILIGENTIBUS
19 III| PROPOSITUM VOCATI SUNT SANCTI.~ ~SCIMUS AUTEM. Tamquam aliquis opponens
20  IV|     Domino uiderint reprehensum. Scimus lohannem Baptistam, quasi
21  IV|         quam dare. Quotidie enim scimus in uteris matrum naturaliter
22  IV|         ipse Apostolus supra:~ ~ Scimus quondam diligentibus Deum
23  IV|        granum frumenti... etc.~ ~Scimus autem et tune maxime radicem