Liber

 1   I|         qui contendunt superbe, inuicem et cum ipso Deo reconcilientur.~ ~
 2   I|      etiam dici tunc esse fides inuicem, quando ipsos fideles uicaria
 3   I|     fideles uicaria caritate ad inuicem constringit. Haec est enim
 4   I|       et quomodo ipsae personae inuicem se habeant congruis similitudinum
 5   I|         IN SEMETIPSIS, mutuo se inuicem polluentes in corpore sicut
 6   I|         ipsorum, addit inter se inuicem cogitationum etc., ac si
 7   I| absolutus hoc modo: Et inter se inuicem cogitationibus accusantibus
 8   I|       suis quas habent inter se inuicem, id est per quas sese ita
 9  II|      impotentem, sed coniunctim inuicem.~ ~Notandum uero quod haec
10 III|     nouum do uobis ut diligatis inuicem sicut dilexi uos.~ ~Haec
11  IV|        debet, ut permaxime sibi inuicem caritate colligentur fideles.
12  IV|  habetis scientiam, ut POSSITIS inuicem uos adhortari ad bene operandum.~ ~
13  IV|      siue non; PACIS id est uos inuicem a superba contentione pacificans.
14  IV|     faceret, si adesset, et sic inuicem sibi oscuLo reconciliati,