Liber

 1  II|      nullam poenam cuiquam sinit immerito iniligi, nullum praemium
 2  II|         iniligi, nullum praemium immerito dari. Meritum autem poenae
 3  II|      nullam poenam cuiquam sinit immerito infligi nullum praemium
 4  II|          infligi nullum praemium immerito dari" hoc est nulli qui
 5  II| opposuimus, Deum uidelicet nulli immerito aut poenam inferri aut praemium
 6  II|    gratiam percipere parunli non immerito uidentur.~ ~Bene etiam Deus
 7  IV|         ipse minister Dei.~ ~Non immerito quaerendum uidetur, cum
 8  IV|         Apostolus dixisse.~ ~Non immerito quaeri potest si eos quoque
 9  IV|      animo fiunt attendit.~ ~Non immerito autem quaeri potest de his
10  IV|       plebem Romanam.~ ~Quod nec immerito factum est, ut propriis