Liber

  1   I|           praedicandum Euangelium a Deo uocatam; commendat autem
  2   I|    conuersione eorum maxime gratias Deo agat et ad eos uenire desideret
  3   I|        inungebantur, ostendit eum a Deo tam in regem quam in sacerdotem
  4   I|        APOSTOLUS, hoc est uocatus a Deo et electus in apostolum,
  5   I|          autem iste remotior erat a Deo quanto immanior erat ecclesiae
  6   I|           est Euangelii quod olim a Deo nobis promissum dicit.~ ~
  7   I|            est genitus ei, scilicet Deo Patri, id est ad honorem
  8   I|      SANCTIS. GRATIA VOBIS ET PAX A DEO PATRE NOSTRO ET DOMINO IESU
  9   I| conuersionem suam iam amicitiam cum Deo inierunt, subiecti iam ei
 10   I|          Vel DILECTIS DEI, id est a Deo qui eos prior dilexit, ut
 11   I|             Cum dicit eos uocatos a Deo esse potius quam eos Deum
 12   I|        superbe, inuicem et cum ipso Deo reconcilientur.~ ~ Qui enim
 13   I|        quomodo potest diligere?~ ~A DEO PATRE NOSTRO ET DOMINO IESU
 14   I|         ipse habet. Sic construe: A DEO PATRE ET DOMINO IESU CHRISTO,
 15   I|             ET DOMINO IESU CHRISTO, Deo Patre nostro dico, tam Domini
 16   I|           PRIMUM QUIDEM GRATIAS AGO DEO MEO PER IESUM CHRISTUM PRO
 17   I|       conuersione et fide Romanorum Deo gratias agere, cum pro omnibus
 18   I|          benedicere, glorificare.~ ~DEO MEO PER IESUM CHRISTUM,
 19   I|             quibus dicit se GRATIAS DEO agere PER IESUM CHRISTUM,
 20   I|       celebrationibus missarum, cum Deo Patri gratiae referuntur,
 21   I|           quod agimus recognoscamus Deo Patri minime placiturum,
 22   I|           gratia eis collata maxime DEO GRATIAS agat, quia eos tanto
 23   I|          omnibus gentibus DEBITOR a Deo constitutus SUM. Praeter
 24   I|          SALUTEM, hoc est collata a Deo nobis ad saluandum nos tamquam
 25   I|            contraria quae placitura Deo credit appetit.~ ~
 26   I|      DETINENT, hoc est quod de uero Deo sentiunt fructificare non
 27   I|           ac pene excusabiles, quod Deo uero non seruierant quem
 28   I|           dixi eos detinere quod de Deo uero sentiunt et bene dixi "
 29   I|         quantum diuina sapientia ex Deo Patre genita, et Deus Spiritus
 30   I|         amor Dei siue benignitas ex Deo Patre procedens et Filio.~ ~
 31   I|             mentem' nominat quam ex Deo natam affirmat.~ ~VIRTUS
 32   I|             Patrem omnipotentem. In Deo natura innascibilis, in
 33   I|           quae, ut diximus, tres in Deo personae distinguuntur;
 34   I|       Insipiens fuit quia sibi, non Deo, proprium ipsius donum tribuerunt
 35   I|             sapientes factos esse a Deo.~ ~
 36   I|     sacrificia quae debuissent uero Deo exhibere, qui uidelicet
 37   I|          Beli patris Nini regis pro deo colebant, et Babylonii id
 38   I|      PROPTER QUOD, uidelicet quia a Deo desipuerunt, ut falsa animalia,
 39   I|            animalium simulacra, pro Deo colerent.~ ~TRADIDIT ILLOS
 40   I|                  1:30] DETRACTORES, DEO ODIBILES, CONTUMELIOSOS,
 41   I|          nocere uolunt, uerum etiam DEO ODIBILES; CONTUMELIOSOS,
 42   I|       illorum tam fide quam moribus Deo acceptabiles exstiterunt,
 43   I|        scriptae legis quae aperte a Deo coram omnibus est tradita
 44   I|            Non enim exteriori opere Deo placemus sed potius ex uoluntate.
 45   I|        legibus eos qui per Christum Deo ex gentibus credunt.~ ~Item:~ ~
 46   I|             IN LEGE ET GLORIARIS IN DEO~ ~SI AUTEM TU. Gentiles
 47   I|            IN LEGE, ET GLORIARIS IN DEO,
 48   I|      philosophorum. ET GLORIARIS IN DEO, iactando scilicet te gloriosum
 49   I|           ut spiritualem insinuet a Deo factam. Qui etiam cum dicit
 50   I|             nascitur, REPUTABITUR a Deo digna praemio?~ ~
 51   I|            NON EX HOMINIBUS, SED EX DEO EST.~ ~NON ENIM QUI. Bene
 52   I|        corde ubi Deus uidet, et qui Deo seruire satagant, non ad
 53   I|            spiritualis, LAUS EST EX DEO quia Deus eam approbat,
 54   I|          FIDEM DEI, id est per quam Deo crediderunt, EVACUAVIT,
 55   I|        ambigere debet hominem illum Deo unitum, postquam ei unitus
 56   I|             et carne consistere qui Deo unitus est, in unam uidelicet
 57   I|   simpliciter quod eum hominem, qui Deo unitus est, possibile sit
 58   I|           Adeo namque mala quoque a Deo bene ordinatum clarum est,
 59   I|            NEQUAQUAM, sed potius ex Deo quam ex nobis est si quid
 60   I|           est studium suum, relicto Deo, conuerterunt ad saeculum
 61   I|            nequitiam quis dubitet a Deo semper bene ordinari, cum
 62   I|              cum et ipse nihil nisi Deo permittente faciat, uel
 63   I|       illius nonnisi iniusta, qui a Deo potestatem, a se uero habet
 64   I|             postea Apostolo, nisi a Deo. Unde et Veritas iniquo
 65   I|   singularis per eminentiam, id est Deo siue Christo, qui est unos
 66   I|         aliqua opera illorum quae a Deo fieri non dubitat, diabolo
 67   I|           mediatorem Dei et hominum Deo pactficati et reconciliati
 68  II|          SUBDITUS FIAT OMNIS MUNDUS DEO:~ ~SCIMUS AUTEM. Redit Apostolus
 69  II|       SUBDITUS, id est humiliet se, DEO, nihil de sua gloriatione
 70  II|           per hanc summam gratiam a Deo nobis exhibitam.~ ~
 71  II|            propitiatio proponitur a Deo, id est constituitur, addit
 72  II|        iustificari uel reconciliari Deo per mortem Filii sui dicit
 73  II|          innocentis Filii in tantum Deo Patri placuit, ut per ipsam
 74  II|        sumus in sanguine Christi et Deo reconciliati, quod per hanc
 75  II|            est:~ ~ Credidit Abraham Deo et reputatum est ei ad iustitiam~ ~
 76  II|        eleemosynae susceptae sunt a Deo, et de praeteritis peccatis
 77  II|             impossibile est placere Deo. PER FIDEM, dico, sine operibus
 78  II|             DICIT? CREDIDIT ABRAHAM DEO: ET REPUTATUM EST ILLI AD
 79  II|          sequitur: CREDIDIT ABRAHAM DEO, hoc est promissionibus
 80  II|          Cum itaque dicit: CREDIDIT DEO, tale est credendo exsecutus
 81  II|         iustificat impium. id est a Deo.~ ~FIDES EIUS AD IUSTITIAM,
 82  II|       uidelicet ipse sit; aliud est Deo, id est promissis uel uerbis
 83  II|            et reprobi Deum, credunt Deo, sed non in Deum quia non
 84  II|      uoluntas abscedit, iam ita cum Deo peccator reconciliatur,
 85  II|          qui in una Christi persona Deo unitus est? Cuius etiam
 86  II|        legibus eos qui per Christum Deo ex gentibus credunt.~ ~Item:~ ~
 87  II|             Praeterea, si curae est Deo plurimos ad cultum sanae
 88  II|           quaerit sibi generare sed Deo, nec concubendo suae uoluptati
 89  II|        nihil penitus bond habet quo Deo placere possit, quia sine
 90  II|             impossibile est placere Deo.~ ~ET VOCAT, hoc est ita
 91  II|  CONFORTATUS EST FIDE, DANS GLORIAM DEO:~ ~IN REPROMISSIONE ETIAM.
 92  II|           erat futurae DANS GLORIAM DEO, id est grates ei pro his
 93  II|  confortatus est fide, dans gloriam Deo, plenissime sciens etc.,
 94  II|     Christum, et quod potentiae est Deo Patri specialiter assignat,
 95  II|       honori imputamus afffligi pro Deo secundum quod in Actibus
 96  II|            AUDEAT MORI, sciens se a Deo inde remunerandum. Cum dicit
 97  II|         ESSEMUS, RECONCILIATI SUMUS DEO PER MORTEM FILII EIUS: MULTO
 98  II|         quia iam RECONCILIATI SUMUS DEO PER MORTEM EIUS, cum prius
 99  II|          AUTEM: SED ET GLORIAMUR IN DEO PER DOMINUM NOSTRUM IESUM
100  II|             Et hoc est GLORIAMUR IN DEO, non in nobis, id est de
101  II|            etiam tune imputabatur a Deo quondam pro ipso poenam
102  II|            omnibus ad generandum in Deo sicut ille est ad generandum
103  II|         etiam sanctorum per gratiam Deo obtinet? Multo plus aliquid
104  II|     retribuamus pro malis, ut nos a Deo per gratiam, quae nos praeuenit
105  II|            iniuriae. Sed non ita in Deo qui dicit:~ ~ Mihi uindicta,
106  II|           tu quis es qui respondeas Deo? Numquid dicit figmentum
107  II|            Mauritii seu Ad uirginem Deo consecratam:~ ~ Adae, inquit,
108  II|      postmodum orbis acquisitus est Deo.~ ~
109  II|             QUOD AUTEM VIVIT, VIVIT DEO.~ ~QUOD ENIM, id est quia,
110  II|      suscitatus et quod fuit, VIVIT DEO. Sicut mortnus fuerat peccato,
111  II|      necesse est ut in futuro uiuat Deo. Viuit peccato qui uiuendo
112  II|           qui uiuendo peccat, uiuit Deo qui ab eius uoluntate non
113  II|             PECCATO, VIVENTES AUTEM DEO, IN CHRISTO IESU.~ ~ITA
114  II|      uidelicet peccato moriantur et Deo uiuant. Et quia possent
115  II|     ignorare quando peccato, quando Deo uiuerent, praeueniens atque
116  II|           PECCATO: SED EXHIBETE VOS DEO, TAMQUAM EX MORTUIS VIVENTES:
117  II|        MEMBRA VESTRA ARMA IUSTITIAE DEO.~ ~SED NEQUE. Non solum
118  II|              id est praeparate, VOS DEO, hoc est diuinae uoluntati
119  II|            exhibete, ARMA IUSTITIAE DEO, id est instrumenta quibus
120  II|            exhibeatis membra uestra Deo, et id praecipue debetis
121  II|     incassum operemus remissionem a Deo peccatorum, nisi ommbus
122  II|                 6:17] GRATIAS AUTEM DEO QUOD FUISTIS SERVI PECCATI,
123  II|          sed gratias, id est grates DEO, subaudis refero, quod cum
124 III|          PECCATO, SERVI AUTEM FACTI DEO, HABETIS FRUCTUM VESTRUM
125 III|             Christum Iesum per quem Deo reconciliati sumus.~ ~  [
126 III|             habere praefixum sibi a Deo et determinatum, ut non
127 III|      RESURREXIT, UT FRUCTIFICAREMUS DEO.~ ~ITAQUE FRATRES. Praemissam
128 III|        FRUCTIFICEMUS, non mundo sed DEO, hoc est spiritualibus bonis
129 III|            ut ita mundo potius quam Deo fructificare ex promissione
130 III|          adiunxit: UT FRUCTIFICEMUS DEO, non ait 'ut fructificetis',
131 III|           fuistis, UT fructificetis DEO, hoc est ut sitis spirituales
132 III|     amatores, nequaquam spiritualem Deo fructum reddere poteratis
133 III|   impendebatur ITA UT iam SERVIAMUS Deo, mente potius quam opere
134 III|         caelestia competebant neque Deo aliquis, tam pro terrenis
135 III|           et aeternis bonis obedias Deo~ ~Sed fortasse dum propositae
136 III|        caelestis iustitia est, haec Deo Patri similes facit, qui
137 III|             legem impleri, quia qui Deo uere per dilectionem cohaeret,
138 III|             motum animi ad fruendum Deo propter ipsum, et se atque
139 III|              Quisquis ergo caritate Deo cohaeret, qua uidelicet
140 III|            me scilicet singulariter Deo carum esse propter legem
141 III|            datum, uel quare etiam a Deo datum, si saluare obedientes
142 III|            praemium accepturus es a Deo, o auare? Non tibi terram
143 III|           per quam rationalis sum a Deo creatus, reluctor concupiscentiam
144 III|          lex, ita me captiuans et a Deo proprio Domino meo auertens,
145 III|        carnis mortem acquirit, quia Deo contraria et omnino displicens.
146 III|            QUI AUTEM IN CARNE SUNT, DEO PLACERE NON POSSUNT.~ ~QUI
147 III|             sapientiam carnis dicat Deo inimicam, hoc est esse IN
148 III|          sapientiam carnis inimicam Deo, nec sine cause; sed ideo
149 III|    audientes quod qui in came sunt, Deo placere non possum quasi
150 III|     Quandoquidem QUI IN CARNE SUNT, DEO PLACERE NON POSSUNT, ERGO
151 III|            per quod nos adoptamur a Deo in filios.~ ~IN QUO, scilicet
152 III|       uidelicet creare uel generare Deo per praedicationem ualentes.
153 III|           sancti qui secum et alios Deo acquirunt. Ad quod quidem
154 III|            hoc est ipsos adoptari a Deo et constitui haeredes in
155 III|        Nihil quippe est aliud nos a Deo sic adoptari quam per Unigenitum
156 III|            quod ipse Spiritus Dei a Deo accepit, quia a Deo habet
157 III|           Dei a Deo accepit, quia a Deo habet esse, procedendo scilicet
158 III|          caritatis affectu, non iam Deo tam propter sua quam propter
159 III|             omnia uidelicet sicut a Deo praeuisa sunt, necesse sit
160 III|             modo quo futura sunt, a Deo esse prouisa, siue bona
161 III|      prouenire, cum uidelicet sic a Deo prouisa fuerint nec ullo
162 III|            uidentur posse homines a Deo auertere. Ac primo de aduersis
163 III|            superare, ut uidelicet a Deo separent, sed e contrario
164 III|        nullis uidelicet de causis a Deo possint separari quia iam
165 III|             gratiam adoptati sunt a Deo in filios et specialiter
166  IV|             ille non potest, semper Deo rebellis existens et iam
167  IV|     reprobatus sit et solus lacob a Deo electus. Quod nunc prosequitur
168  IV|          electus est, SED tantum EX Deo VOCANTE eum, id est ex sola
169  IV|             credatur umquam esse in Deo. Sed priusquam hoc ostendat
170  IV|             QUIS ES, QUI RESPONDEAS DEO? NUMQUID DICIT FIGMENTUM
171  IV|              inquam, QUI RESPONDEAS DEO, hoc est qui iustificas
172  IV|        similiter, immo multo magis, Deo licere quocumque modo uoluerit
173  IV|             ipsi damnari dicuntur a Deo~ ~ qui unicuique reddit
174  IV|      operibus nouam nobis gratiam a Deo impertiri, ut nequaquam
175  IV|          praeeunte dono; sed saepe, Deo aequale gratiae suae donum
176  IV|            laborem renuit.~ ~Sic et Deo nobis quotidie regnum caelorum
177  IV|        desiderium itaque nostrum in Deo accendendum et ad regnum
178  IV| Misericordiam consequimur, cum nos, Deo uocante et nisi conuertamur
179  IV|   arbitretur obsequium se praestare Deo. Et haec facient quia non
180  IV|             impossibile est placere Deo", et postea CONFESSIO FIT
181  IV|         apostolos, quit non missi a Deo, per se ipsos ad praedicandum
182  IV|        mundi exstiterunt et puri ln Deo, non quae sua sunt de praedicatione
183  IV|             Christi, nec uentri sed Deo seruientium. Unde et bene
184  IV|           multo amplius ecclesia de Deo quam synagoga erudita est.~ ~
185  IV|        ISRAEL, hoc est requirebat a Deo quasi Suum et quasi per
186  IV|      alicuius commodi damnarentur a Deo qui omnibus malis bene utitur?
187  IV|            proselytis, hoc est zelo Deo eos ad imitationem sui conuertant
188  IV|          penitus Iudaeos ulterius a Deo reprobatos esse, ostendit
189  IV|          cum ex abundanti hos etiam Deo lucretur, quorum apostolus,
190  IV|     sapientes esse sibi potius quam Deo, hoc est ad gloriam sui,
191  IV|              quod animam captiuat a Deo. Et hoc statim aperiens
192  IV|     promissionibus uel beneficiis a Deo illis olim factis, cum nunc
193  IV|    ALIQUANDO ET VOS NON CREDIDISTIS DEO, NUNC AUTEM MISERICORDIAM
194  IV|             qua uos misericordiam a Deo consecuti estis, ut post
195  IV|             impossibile est placere Deo.~ ~
196  IV|          HOSTIAM VIVENTEM, SANCTAM, DEO PLACENTEM, RATIONABILE OBSEQUIUM
197  IV|            nostra autem CORPORA cum Deo immolantur, uitiis ita moriuntur
198  IV|         inde aliis quoque; uel ipsi Deo bene PLACENTES ET tandem
199  IV|             finem tam in se quam in Deo constituat, sed tantummodo
200  IV|       constituat, sed tantummodo in Deo; uel ita ut non dolose id
201  IV|         tamquam fratri subueniat et Deo tamquam patri obediat. Nec
202  IV|       nostrae subiectionis finem in Deo constituamus, si uidelicet
203  IV|          effectum assequatur quanto Deo gratior erit, qui ait:~ ~
204  IV|             accommodata. Cum enim a Deo aliquid orando postulamus,
205  IV|             sueculo, peregrinamur a Deo."~ ~Unde ergo lacrymae Rachel?
206  IV|          Denique cum omnia optime a Deo disponi non dubitemus, adeo
207  IV|   PROVIDENTES BONA NON TANTUM CORAM DEO, SED ETIAM CORAM OMNIBUS
208  IV|           ut opera nostra non solum DEO SED etiam HOMINIBUS bona
209  IV|       iustitiae uel amore uindicat. Deo potius quam ipsi haec uindicta
210  IV|        occidit cum ex se id, non ex Deo, agit. Cum uero ex diuina
211  IV|         geritur. Homini itaque, non Deo, prohibitum est occidere.~ ~
212  IV|            EST ENIM POTESTAS NISI A DEO: QUAE AUTEM SUNT, A DEO
213  IV|             DEO: QUAE AUTEM SUNT, A DEO ORDINATAE SUNT.~ ~OMNIS
214  IV|           tales omnino potestates a Deo constitutae non essent.
215  IV|           hoc est sibi praelatis, a Deo scilicet, sicut statim adnectit
216  IV|             mala uideatur.~ ~NISI A DEO, hoc est per eius dispositionem
217  IV|          seu probationem bonorum, a Deo sunt instituti, qui quamlibet
218  IV|       peruersa. Potestatem quippe a Deo accipiunt, a se uero uoluntatem
219  IV|          potestatis licentia sibi a Deo est concessa.~ ~QUAE AUTEM
220  IV|       concessa.~ ~QUAE AUTEM SUNT A DEO, scilicet instituta sunt,
221  IV|           scilicet omnis potestas a Deo est instituta.~ ~DAMNATIONEM
222  IV|     faciendo damnari merentur, quia Deo potius quam homini resistunt.
223  IV|        iustae eius potestati quam a Deo suscepit. Cum enim aliquid
224  IV|         homini scilicet potius quam Deo, quia hoc ex se praesumit,
225  IV|             ex se praesumit, non ex Deo agit. Quando uero in his
226  IV|          quia uidelicet in hoc loco Deo deseruit qui super hoc eum
227  IV|          Dei, obedientes ei ESTOTE, Deo, et hoc NECESSITATE, id
228  IV|  persoluitis; IN HOC IPSI, scilicet Deo, SERVIENTES quod uindicant
229  IV|             estis uel quia hinc ita Deo militant.~ ~
230  IV|            per se tantummodo absque Deo id facit, cum ad propriam
231  IV|            diligi dignus est quanto Deo carior habetur et melior
232  IV|           iam uident uel damnandos, Deo reuelante, praeuident, quam
233  IV|        factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et sanctificatio
234  IV|            ait 'assumptum' potius a Deo quam 'per se uenientem',
235  IV|         MANDUCAT: GRATIAS ENIM AGIT DEO. ET QUI NON MANDUCAT, DOMINO
236  IV|           MANDUCAT, ET GRATIAS AGIT DEO.~ ~QUI SAPIT DIEM, ac si
237  IV|         alterius cibi concessi et a Deo praestiti, gratias agit.~ ~
238  IV|          tam uita nostra quam mors, Deo potius, ad cuius honorem
239  IV|            iudicare qui de certis a Deo cum omnibus aliis hominibus
240  IV|           OMNIS LINGUA CONFITEBITUR DEO.~ ~SCRIPTUM EST ENIM. Isaiae
241  IV|      testimonio probat quod omnes a Deo sint iudicandi.~ ~VIVO EGO,
242  IV|      NOSTRUM PRO SE RATIONEM REDDET DEO.~ ~ITAQUE, quia uidelicet
243  IV|          HOC SERVIT CHRISTO, PLACET DEO, ET PROBATUS EST HOMINIBUS.~ ~
244  IV|        PENES TEMET IPSUM HABE CORAM DEO. BEATUS QUI  NON IUDICAT
245  IV|             sed habe illam et CORAM DEO, hoc est ut ei placeat et
246  IV|   arbitretur obsequium se praestare Deo~ ~utrum in hoc peccauerint?
247  IV|           hoc acceperunt quod Noe a Deo didicerat, ut obseruarent
248  IV|          non tamquam immunda quae a Deo facta sunt respuere sed
249  IV|            SIBI PLACUIT, si placuit Deo Patri? Numquid alteri placere
250  IV|         esse sperauit, sed quia hoc Deo placere credidit? Omnes
251  IV|         PLACUIT SIBI, sed uidelicet Deo Patri, quia nihil homo ille
252  IV|             d est autem improperare Deo Patri nisi irridere generationem
253  IV|          Euangelio:~ ~  Confidit in Deo. Liberet nunc eum, si uult.
254  IV|           per omnia corroboremur in Deo, scientes quia~ ~ Si compatimur
255  IV|       Christus non placuit sibi sed Deo, nec propriam gloriam sed
256  IV|           SUPER MISERICORDIA sibi a Deo impensa praecipue nunc HONORARE
257  IV|             olim per idololatriam a Deo remoti fuerant, tanto nunc
258  IV|       GRATIAM, QUAE DATA EST MIHI A DEO,~ ~AUDACIUS AUTEM EX PARTE,
259  IV|   commendans praedicationem quam de Deo facto, ut OBLATIO, id est
260  IV|            ipsis facto, sit ACCEPTA Deo ET SANCTIFICATA IN SPIRITU
261  IV|             me praesumens sed totum Deo committens.~ ~ET A VOBIS:
262  IV|          statim adiunxit in Domino. Deo quippe omnino fruimur dum
263  IV|      finalem et supremam causam, in Deo ponamus. Partim quippe proximus
264  IV|         proximo sed ex toto fruimur Deo, quia ipse fruitionis suae
265  IV|         ille conuersus, qui solus a Deo legem suscipiens, peculiaris
266  IV|           gratis accipiunt electi a Deo, fidem uidelicet, spem,
267  IV|                16:27] SOLO SAPIENTI DEO, PER IESUM CHRISTUM, CUI
268  IV|           CHRISTUM.~ ~SOLI SAPIENTI DEO, hoc est qui nunc singulariter