Pars,  Sermo

1 Serm,     2|   quam exemplis, omnium nobis plenitudinem uirtutum exhiberet, et longe
2 Serm,     4| columba: eo uidelicet quod ad plenitudinem Spiritus sancti, quam semper
3 Serm,     5|      locus patenter insinuat, plenitudinem temporis gratiae ab imperfectione
4 Serm,     5|   uenit plenitudo temporis.~ ~Plenitudinem temporis perfectam mundi
5 Serm,     7|     fuit?~ ~Ad huius temporis plenitudinem gratiae exultare admonemur,
6 Serm,    22|       dare non poterat, cuius plenitudinem ipse semper habebat? Quid
7 Serm,    23|     eius adnectitur, quia per plenitudinem diuinitatis Patri coaequalis
8 Serm,    23|    nondum credere me illi per plenitudinem diuinitatis aqualem occurrere.