Pars,  Sermo

1 Serm,     2| respondens, et tempus gratiae de aduentu suo promittens, ait:~ ~Viuo
2 Serm,     2|         In cuius, ut dictum est, aduentu illud praemissum prouerbium
3 Serm,     4|          qua pax mundo maxima in aduentu Domini fuerat promissa,
4 Serm,     5|         quae promissa fuerant de aduentu Christi. Quale est illud
5 Serm,    11|  ascensione, uel sancti Spiritus aduentu glorificandum. Qui ante
6 Serm,    17|  secundam habuerunt. Nos uero in aduentu Spiritus sancti, quo tamquam
7 Serm,    18|      adimplere.~ ~Et de hoc ipso aduentu Spiritus, et de perfectione
8 Serm,    28|        et remuneratio saeculi ab aduentu Christi, quae ultima aetas
9 Serm,    34|       successit. Quae quidem, ab aduentu Christi, crebris passionibus