Pars,  Sermo

1 Serm,     5|   promisit, in nobis compleat; unusquisque nostrum qui eum expectat,
2 Serm,     7|        die mensis huius tollat unusquisque agnum per familias et domos
3 Serm,    14|        recordetur.~ ~Cum dicit unusquisque NOSTER potius quam "meus",
4 Serm,    21|         Per faciem quippe, qua unusquisque cognoscitur, non incongrue
5 Serm,    24| extimuit, quia Sauli saeuitiam unusquisque predicator expauit. Scriptum
6 Serm,    26|      aliquid esse dicebat, sed unusquisque cuncta possidebat in caritate,
7 Serm,    27|       nisi notitia ipsius, cum unusquisque homo ex facie sua cognoscatur?
8 Serm,    33|   Viderint quid alii sentiaet. Unusquisque enim suo sensu ducitur.