Pars,  Sermo

  1 Serm,     1|         Missus est angelus Gabriel a Deo... etc.~ ~Serpens a diabolo
  2 Serm,     1|              diabolo immissus, hic a Deo memoratur missus; ut, ex
  3 Serm,     1|         uirginitatis munus obtulisse Deo creditur, in hunc consensum
  4 Serm,     1|     cogeretur accipere, quod uouerat Deo non posset custodire. De
  5 Serm,     1|           clauso cubiculi sui ostio, Deo deuote supplicans et orans;
  6 Serm,     1|            nuptias praeparantis, sed Deo penitus uacantis; non curis
  7 Serm,     2|                 Gloria in altissimis Deo, et in terra pax hominibus
  8 Serm,     2|          ante tempora genitus est ex Deo patre. Hinc enim ad eum
  9 Serm,     2|         Apostolus) sapientia nobis a Deo, et iustitia.~ ~Ego Dominus
 10 Serm,     2|          habet soliditatem, et tanto Deo resplendet acceptabilior,
 11 Serm,     2|           solus, Spiritus ipse est a Deo procedens, qui et ipsius
 12 Serm,     2|       gloriam. Duobus itaque modis a Deo dicitur obumbrata, cum et
 13 Serm,     2|              sed in occulto uacantem Deo, et tamquam orantem cubiculo
 14 Serm,     3|         Scriptura? "Credidit Abraham Deo, et reputatum est ei ad
 15 Serm,     3|        praecedentium patrum iustitia Deo acceptabilis extitit, ut
 16 Serm,     3|             non ex hominibus, sed ex Deo est.~ ~Et rursum:~ ~Arbitramur
 17 Serm,     3|              et talium uitam tamquam Deo acceptam commendare non
 18 Serm,     3|              spem non habentes; sine Deo in hoc mundo. Nunc autem
 19 Serm,     3|     reconciliet ambos in uno corpore Deo... etc.~ ~Iudaei quippe
 20 Serm,     3|            uidelicet quaelibet anima Deo copulanda huius ablutione
 21 Serm,     3|          coniugium in baptismate cum Deo inimus, cum prius in scrutinio
 22 Serm,     4|            Sed cum nihil impossibile Deo esse credatur, non est dubitandum
 23 Serm,     5|           libertate declarat populum Deo generare, et quasi ad obediendum
 24 Serm,     5|            Caesari, et quae sunt Dei Deo.~ ~Scriptum in Matthaeo:~ ~
 25 Serm,     5|           Dei pariter et hominis tam Deo quam homini se per legem
 26 Serm,     5|      conditione, uel uilissima plebe Deo nos ipsi mancipauimus, et
 27 Serm,     5|              manumissos dedicauerunt Deo, et eius dominium praetulerunt
 28 Serm,     5|          uideretur eam tamquam non a Deo datam improbare, nec tam
 29 Serm,     5|             est enim potestas nisi a Deo.~ ~Et rursum:~ ~Seruus uocatus
 30 Serm,     5|       hominum.~ ~Quo enim expeditius Deo deseruire possimus, minus
 31 Serm,     5|        propter Deum homini seruitur, Deo magis quam homini seruitium
 32 Serm,     5|             magis quam timore poenae Deo subiecti. Haec uera libertas
 33 Serm,     6|              corpore, peregrinamur a Deo~ ~et per exilium properamus
 34 Serm,     6|        abscondita est cum Christo in Deo.~ ~Abscondita, inquit, est
 35 Serm,     6|              corpore, peregrinamur a Deo, et tamquam exules patriam
 36 Serm,     6|             et daemonibus magis quam Deo subiectam. 1n hac itaque
 37 Serm,     6|             etc., Gloria in excelsis Deo~ ~subtractae, moeroris potius
 38 Serm,     7|             illum pariendo genuerunt Deo. Quorum unus ex eis dicebat:~ ~
 39 Serm,     7|                hoc est constitutus a Deo in caput, ut diximus, duorum
 40 Serm,     7|        reprobando meruit reprobari a Deo, et quasi filiis alienatis,
 41 Serm,     7|        Benedictus, inquit, hoc est a Deo sanctificatus, et ex utero
 42 Serm,     7|            Domini iam tractabant, et Deo magis indignarentur, quo
 43 Serm,     8|             secreto intimae quietis, Deo inspirante, coguntur exire,
 44 Serm,     8|          feruentiori studio adhaeret Deo, tanto Mariae deuotionem
 45 Serm,     8|             insinuat, tales maxime a Deo ignorari, quorum opera magis
 46 Serm,     8|         poenitentiam et confessionem Deo sit reconciliatus, tamen
 47 Serm,     8|      uilescamus hominibus, uilescere Deo sustinemus. Illa uero confusio
 48 Serm,     8|           non refugimus, ut gloriosi Deo effrciamur, et magni diuino /
 49 Serm,     8|               Delictum meum cognitum Deo facit, qui uicario eius
 50 Serm,     8|            me... etc.~ ~statim quasi Deo sibi apparente et appropinquante,
 51 Serm,     8|      proposito ita reconciliatus est Deo, ut si aliquo casu praeuentus
 52 Serm,     9|           qui quanto amplius hic pro Deo laborauerunt, ad maiorem
 53 Serm,    10|               hoc est mater Ecclesia Deo parit uel generat, dum eas
 54 Serm,    10|          tamquam hostiam uiuentem et Deo placentem. Nemo enim ad
 55 Serm,    11|        deserti nisi gentilitas est a Deo derelicta, /430/ cuius per
 56 Serm,    11|      conspici possint. Et cum tanta, Deo permittente, agerent, non
 57 Serm,    11|           uos est~ ~hoc est in locum Deo pariter et uobis aduersantem,
 58 Serm,    11|              praecessit. Dum homines Deo uim facere parant, sponte
 59 Serm,    12|        sepelietur, quia maledictus a Deo qui pependit in ligno: et
 60 Serm,    12|          itaque dicitur maledictus a Deo qui pendet in ligno, quia
 61 Serm,    12|          deputati sumus, et ob hoc a Deo quadam maledictione percussi.
 62 Serm,    12|             poenam, quem percussum a Deo et attritum propter scelera
 63 Serm,    12|            corporaliter per poenam a Deo maledictus, hoc est ex sententia
 64 Serm,    13|             opere, quo eius canticum Deo magis esset acceptum. Unde
 65 Serm,    13|             quanto ipsum deuotius et Deo gratius fuisse intelligitur.~ ~
 66 Serm,    13|     postmodum Christo iam quasi toto Deo facto, id est iam diuinitus
 67 Serm,    13|         Alleluia, Gloria in excelsis Deo~ ~et apud clericos etiam:~ ~
 68 Serm,    14|             hominibus" potius quam a Deo, dum eis placere appetunt,
 69 Serm,    14|       praesenti, non eam postmodum a Deo percepturi. Merces siue
 70 Serm,    14| perturbationibus mundanis semota, ut Deo uacantes puriorem habeamus
 71 Serm,    14|              ne ab aliis, sed a solo Deo uideamur, cum modis omnibus
 72 Serm,    14|              hominibus placeamus, ut Deo displicere mereamur.~ ~IN
 73 Serm,    14|            sua fuerit, tanto magis a Deo exaudiri posses, quem non
 74 Serm,    16|              mentitus hominibus, sed Deo.~ ~Cum enim Veritas apostolis
 75 Serm,    17|         masculinum tuum coram Domino Deo.~ ~Hinc et in Deuteronomio
 76 Serm,    17|       debellare mundum, et acquirere Deo sufficerent. Quod quidem
 77 Serm,    18|          sunt carnalia, sed potentia Deo ad destructionem munitionum,
 78 Serm,    19|                Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino. Psallite
 79 Serm,    19|         uocem uirtutis, date gloriam Deo super Israel: magnificentia
 80 Serm,    19|           regna iam per hanc gratiam Deo acquisita, ad ipsum glorificandum
 81 Serm,    19|                Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino~ ~hoc est:
 82 Serm,    19|           fabricamus.~ ~Date gloriam Deo.~ ~Regna terrae, quae superius
 83 Serm,    19|              cantandum et psallendum Deo inuitauerat, rursum ad glorificandum
 84 Serm,    19|        uberiorem laudum dent gloriam Deo. Tanto enim haec gratia
 85 Serm,    19|        operanda, et per eam uniuersa Deo sunt acquisita regna, et
 86 Serm,    19|           diceret: Inde date gloriam Deo, quia ipse nubibus suis,
 87 Serm,    19|             sapientiam Deum, placuit Deo per stultitiam praedicationis
 88 Serm,    20|    infunditur, potius quam ex timore Deo seruit, amicus potius quam
 89 Serm,    20|            adhuc subditur, quia uiso Deo timuerunt, non tam uidelicet
 90 Serm,    21|       nonnullam hominum multitudinem Deo lucrarentur, praedictus
 91 Serm,    21|         praedicationi. Istae aquae a Deo uocantur, et super terrae
 92 Serm,    23|           quia Platoni mens ex summo Deo nata dicitur, hoc est sapientia
 93 Serm,    24|          gestabat, qui placiturum se Deo de crudelitate confidebat,
 94 Serm,    24|           nouissime post apostolos a Deo uocatus, tanto extitit Deo
 95 Serm,    24|           Deo uocatus, tanto extitit Deo carior, quanto in meritis
 96 Serm,    24|              In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israel.
 97 Serm,    24|            fuerit, igni comburatur~ ~Deo caetera relinquamus, et
 98 Serm,    25|        commendatio est audita et eos Deo gratiores intelligimus,
 99 Serm,    25|           quia omnia possibilia sunt Deo, et quod clausis tumulis
100 Serm,    25|              quam acceptus extiterit Deo, quantis praemineat meritis,
101 Serm,    25|      extollendus praeconiis, et uos, Deo dilectae uirgines, attendite,
102 Serm,    26|             scribens, quodam loco de Deo patre et Domino Iesu Christo,
103 Serm,    26|         corporalium operum obsequium Deo ministrat, et cum Esau exterius
104 Serm,    27|          Iudaeis, ut more Nazareorum Deo se consecraret, necnon et
105 Serm,    28|          saeculo recedens se penitus Deo dedicat, et quasi propriam
106 Serm,    28|             tamquam proprium templum Deo se consecrat? Sicut enim
107 Serm,    28|     quaelibet anima conueniente uoto Deo consecrate proprium eius
108 Serm,    28|         Domini sunt, quomodo placeat Deo. Qui autem cum uxore est,
109 Serm,    28|        religione: et tune se penitus Deo dedicans, et proprio uoto
110 Serm,    28|       Apostoli:~ ~Qui autem adhaeret Deo, /537/ unus spiritus est.~ ~
111 Serm,    28|              mecum.~ ~Decimas omnium Deo persoluit, qui decalogum
112 Serm,    29|          homine deprehendi, et non a Deo conspici; mortem corporis
113 Serm,    29|  concupiscentiae stimulis agitati, a Deo pariter et lege iam eratis
114 Serm,    29|        quoque uestra tamquam propria Deo templa consecrastis, ut
115 Serm,    29|          accesserit, summam iniuriam Deo facturus, si hoc eius proprium
116 Serm,    29|             quae per habitum sanctum Deo mentiuntur, non solum turpitudinem
117 Serm,    29|            et tacens hominibus, soli Deo fletu loquebatur. Nunc uero
118 Serm,    29|            Apostolus:~ ~Qui adhaeret Deo unus spiritus est~ ~secure
119 Serm,    29|        qualibet adhaerentes, tanto a Deo longius receditis, quanto
120 Serm,    30|              se non recognoscit unde Deo placeat, attendens quam
121 Serm,    30|            ueriores sunt pauperes et Deo propinquiores. Sed sunt
122 Serm,    30|               tanto est earum uirtus Deo acceptabilior atque perfectior,
123 Serm,    31|      exprimit, cuius uitae perfectio Deo se arctius astringit, et
124 Serm,    31|            spiritus fit. Talium uita Deo penitus uacans, atque illi
125 Serm,    32|              et quo ille fidelis pro Deo uestris ministrauit mensis,
126 Serm,    32|          aeque ut Stephanus hanc tam Deo quam proximo uisus est exhibere?
127 Serm,    32|          proximo uisus est exhibere? Deo quidem pro ipso, et post
128 Serm,    32|          accensa, quanto constat eum Deo magis acceptabilem et inimicis
129 Serm,    33|        caelum domum non manufactam a Deo paratam.~ ~Dum ergo in his
130 Serm,    33|       obediunt, et uentri magis quam Deo famulantur. Terra salsuginosa
131 Serm,    33|            est a saeculo recessus et deo acceptus, cum quis propter
132 Serm,    33|         dicitur: 'Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Ioannes.'
133 Serm,    33|              ciuitate, ut perfectius Deo uacaret in solitudine. Huius
134 Serm,    33|              nos dominis potius quam Deo subiecimus. Villas et homines
135 Serm,    33|       diligit, quanto in ea liberius Deo deseruit? Quam cum fidelis
136 Serm,    33|                O heremus familiarius Deo gaudens! Quid agis, frater,
137 Serm,    33|      amplexus, quanto in ea prouidit Deo deseruire perfectius. Unde
138 Serm,    34|         laudamus. Gloria in excelsis Deo. Alleluia in missa.~ ~Non
139 Serm,    35|        iustitia cum phariseo gratias deo referre, et prostratum in
140 Serm,    35|             regulam:~ ~Nemo militans deo... etc.~ ~De talibus hoc