Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|         uirgines, quae non uirum, sed Deum elegistis sponsum, et sacrae
 2 Serm,     1|               hominem in publico, sed Deum quaerebat in secreto. Non
 3 Serm,     1|                Inuenisti gratiam apud Deum.~ ~Hoc est, supra omnia
 4 Serm,     1|             non erit impossibile apud Deum omne uerbum.~ ~Verbum Dei
 5 Serm,     2|           repleuit, ut non solum ipsa Deum pariendo fructum afferret,
 6 Serm,     2|                hoc est inter uidentes Deum, etiam rationis compotes,
 7 Serm,     2|          spirans, et terrena corda in Deum accendens, quasi quasdam
 8 Serm,     2|             gemitus atque suspiria in Deum excitat. Unde et Apostolus:~ ~
 9 Serm,     2|             antiquis patribus haec ad Deum oratio fuit et exspectatio,
10 Serm,     2|            est Isaiae:~ ~Clamabunt ad Deum a facie tribulantis, et
11 Serm,     3|           habet gloriam, sed non apud Deum. Quid enim dicit Scriptura? "
12 Serm,     3|       auditores legis iusti sunt apud Deum, sed factores legis iustificabuntur.
13 Serm,     3|    philosophorum bonam uitam recipere Deum, et aliter habere eos qui
14 Serm,     3|     spiritalem induisse, qui secundum Deum creatur et renouatur de
15 Serm,     4|               silentio et uoce tacita Deum glorificabant. Hi ergo per
16 Serm,     4|               se orabant et laudabant Deum in silentio tribus diebus,
17 Serm,     4|             colentes et glorificantes Deum studiosius magis quam primum,
18 Serm,     5|              si filius, et haeres per Deum.~ ~Quanta perfectione doctrinae
19 Serm,     5|           habitum nostrum uenerantes, Deum in nobis adorant. Securi
20 Serm,     5|         hominibus.~ ~Cum enim propter Deum homini seruitur, Deo magis
21 Serm,     5|               scriptum est:~ ~Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli
22 Serm,     5|               meum et patrem uestrum, Deum meum et Deum uestrum.~ ~
23 Serm,     5|          patrem uestrum, Deum meum et Deum uestrum.~ ~Qui et omnino
24 Serm,     5|            aliquis nostrum seruus per Deum, quia neminem iam cogit
25 Serm,     6|           timentibus te!~ ~Timentibus Deum potius quam mundum, et animae
26 Serm,     7|            Dei populus ex magna parte Deum reprobando meruit reprobari
27 Serm,     8|      quocumque uitae tramite uelit ad Deum tendere, et quibus operibus
28 Serm,     8|      contermnimus promittentem. Inter Deum et diabolum tamquam inter
29 Serm,     8|          Erubescit homines, contemnit Deum. Pudet hoc in notitiam hominum
30 Serm,     8|                cum magis homines quam Deum uerentes ad confessionem
31 Serm,     8|       quotiens aliqua humilia propter Deum agere recusamus, ne uiliores
32 Serm,    10|              Christum sequitur, et ad Deum extra portam passum /426/
33 Serm,    10|       descendentium gaudentes laudare Deum uoce magna, super omnibus
34 Serm,    11|               praesumptione: ne forte Deum tentando, certo nos quando
35 Serm,    11|       descendentium gaudentes laudare Deum uoce magna super omnibus
36 Serm,    11|             sunt qui oderunt te uerum Deum, tamquam idolatriae cultores,
37 Serm,    11|               punirentur illi, qui in Deum Patrem et eius Filium tam
38 Serm,    11|              eorum malitiam, et circa Deum negligentiam, horum quae
39 Serm,    11|      conferens obedientiae. Nemo enim Deum habitatorem meretur habere,
40 Serm,    11|           omni pudore postposito, non Deum, sed homines ueritus, accessit
41 Serm,    11|             ait illi:~ ~Adiuro te per Deum uiuum, ut dices nobis si
42 Serm,    11|      ueritatem. Adiuratus Dominus per Deum uiuum ne tantae maiestatis
43 Serm,    12|               homo quanti fuerit apud Deum, quantam semper sollicitudinem
44 Serm,    12|           Ecce martyres multa propter Deum passi, et in magnis uirtutibus
45 Serm,    13|               et Psalmista in tympano Deum laudare nos adhortans, ait:~ ~
46 Serm,    13|            est, ut quasi iam totus in Deum transit, qui iam non, ut
47 Serm,    13|            sed per Iesum Christum, et Deum Patrem qui suscitauit eum
48 Serm,    13|             apud clericos etiam:~ ~Te Deum laudamus~ ~reticentur, et
49 Serm,    13|              uel asportatas esse, uel Deum eas occuluisse, ut tota
50 Serm,    14|       sequuntur. Tres uero priores ad Deum pertinent, quatuor uero
51 Serm,    14|       intelligi, sed indifferenter ad Deum orationem dirigi, cui communiter
52 Serm,    14|             in nobis est, inhonoramus Deum, cum eius praecepta contemnimus;
53 Serm,    14|                talem nobis inueniamus Deum. DEBITA dicit, poenas pro
54 Serm,    17|              et notum prius in Iudaea Deum uniuerso mundo declarauit,
55 Serm,    17|               ad hominis perfectionem Deum amare, nisi et altos in
56 Serm,    17|              si filius, et haeres per Deum.~ ~Iste est Spiritus, ex
57 Serm,    18|             Ierusalem, Dominum, laude Deum tuum, Sion~ ~unde id praecipue
58 Serm,    18|              Iudaeis et gentilibus in Deum poenitentiam, et fidem in
59 Serm,    18|        donorum, tam Dominum esse quam Deum, et pro arbitrio suo ipsum
60 Serm,    19|             nec iam ut ante in Iudaea Deum intelligens, uniuersa regna
61 Serm,    19|           operatione psallendo. Ac ne Deum negaremus, quem iuxta humanitatem
62 Serm,    19|        cognouit mundus per sapientiam Deum, placuit Deo per stultitiam
63 Serm,    20|           dederunt nubes... etc.~ ~Ad Deum Psalmista loquitur, praeuidens
64 Serm,    22|              quae iam agenda esse per Deum nouimus, per eius amorem
65 Serm,    22|               mundus conuersus est ad Deum? Quae diuinae dona largitatis
66 Serm,    24|      deducatur, /511/ qui, dum contra Deum se quasi de custodia legis
67 Serm,    24|           hortatur ut de his fontibus Deum maxime glorificemus, qui
68 Serm,    26|       uirtutum, et ad comprehendendum Deum sese attollere: sicut e
69 Serm,    26|          Ecclesia gentium unum patrem Deum habens cum Martha, hoc est
70 Serm,    27|          cognoscatur? Quid est itaque Deum sic alicui misericordiam
71 Serm,    27|         exemplo propositus, quem apud Deum habemus aduocatum, et de
72 Serm,    29|           cordis mei et obsecratio ad Deum fit pro illis in salutem.
73 Serm,    29|            hoc est magnum feruorem in Deum, ac desiderium in mandatis
74 Serm,    29|         fuistis immunes. Illa iudicem Deum plus quam hominem uerita,
75 Serm,    29|              maritum non hominem, sed Deum, non Ioachim, sed Christum,
76 Serm,    29|              Deus potest. Si autem in Deum peccauerit, quis orabit
77 Serm,    29|          manufactis templis nequaquam Deum habitare, sed magis in illis,
78 Serm,    30|               reddere noluit, se apud Deum grauiter accusari recogitat,
79 Serm,    30| administratione rerum terrenarum apud Deum non obtinere. Quem tanto
80 Serm,    30|      designatur. Cum autem caritas in Deum ferueat semper, maxime illa
81 Serm,    30|          diligit proximum quem uidet, Deum quem non uidet quomodo potest
82 Serm,    30|               unguenta, quorum altero Deum, altero proximum quasi ungere
83 Serm,    30|                quia per illam proprie Deum in seipso tangit, et ad
84 Serm,    32|               de blasphemia saltem in Deum et Moysem a falsis testibus
85 Serm,    32|            diuinitatisiam securus, ad Deum loquitur:~ ~Satiabor cum
86 Serm,    32|              uniuersus fere mundus ad Deum conuerteretur, ut hoc ipsum
87 Serm,    32|           ministrum, salubriorem apud Deum sentiatis aduocatum, ipso
88 Serm,    33|            acceptus, cum quis propter Deum relinquit mundum, nec tam
89 Serm,    33|            incitare. Qui enim propter Deum relinquit propria, impudenter
90 Serm,    33|          incongrue accipitur, quod ad Deum dicitur:~ ~Deiecisti eos
91 Serm,    33|           Quid enim est aliud tentare Deum, quam sponte periculo ingerere
92 Serm,    33|             detrimento, id utique est Deum tentare. Quid autem diuitiae,
93 Serm,    34|             exultationis habeat:~ ~Te Deum laudamus. Gloria in excelsis