Pars,  Sermo

 1 Serm,     2| ministraret, et ex adiacente uite mortem inferret. Dominus quippe
 2 Serm,     2|           quod non gustaret /367/ mortem donec uideret Christum Domini.~ ~
 3 Serm,     4|      multos erudierunt.~ ~Legimus mortem terrenorum regum, uel commutationes
 4 Serm,     4|      praesignare debuit. Cuius et mortem tamquam expauescens, uel
 5 Serm,     5|            ipsam sibi litteram in mortem conuertunt. Ut enim beatus
 6 Serm,     5|         obeditis, siue peccati ad mortem, siue obeditionis ad iustitiam?~ ~
 7 Serm,     5|          factus obediens usque ad mortem, sic et nos adoptiui pro
 8 Serm,     5|      uicem reddimus, dum usque ad mortem pro eo dimicamus: illud
 9 Serm,     6|          ad patriam, et quasi per mortem festinamus ad uitam. Quibus
10 Serm,     6|           sita est. Per hunc ergo mortem celsitudo supernae patriae,
11 Serm,     6|  dilationem patriae, quam aliorum mortem deflentes. Ut autem organa
12 Serm,     7|   nitebantur euertere. Unde et in mortem eius conspirati dicebant:~ ~
13 Serm,     7| resurrectionem Lazari, Iudaeis in mortem Domini iam omnino conspiratis,
14 Serm,     8|       Domino nuntiarent amici sui mortem, et propriam de infirmitate
15 Serm,     8|       dare paratus est nobis, qui mortem non uult peccatoris. Negligimus
16 Serm,     8|           hostiles praeponimus ad mortem.~ ~Non ignoramus, inquit
17 Serm,     8|           cataplasma sumamus. Qui mortem corporis timet, qualicumque
18 Serm,     8|     quaelibet aspera sustinet, ut mortem differat, non euadat. Quidquid
19 Serm,     8|        non dubitat, ut ad modicum mortem hanc corporalem depellat.
20 Serm,     8|  nouissima autem eius deducunt ad mortem.~ ~Et rursum:~ ~Quis poterit
21 Serm,     9|         hunc, et calicem bibetis, mortem Domini annuntiabitis donec
22 Serm,     9|     humanae infirmitatis non est, mortem excipere, sed naturaliter
23 Serm,     9|         hunc, et calicem bibetis, mortem Domini annuntiabitis donec
24 Serm,    10|           Alioquin de mensa uitae mortem sumemus, et quasi pro cibo
25 Serm,    10|      sequimur, qui Patri usque ad mortem obediens, ait:~ ~Non ueni
26 Serm,    10|        Lucas refert, cum usque ad mortem in eius obedientia persistere
27 Serm,    11|  suscitantem, et pro uita reddita mortem inferrent! O caeci /429/
28 Serm,    11|          factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter
29 Serm,    11|         obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod
30 Serm,    11|    mortuos deflet. Deplorat eorum mortem ut resipiscant, deterret
31 Serm,    11|    imperio mandat id eis, quos in mortem suam iam omnino conspirasse
32 Serm,    11|          unde fuerat tradendus ad mortem? Habebat ut moreretur mandatum
33 Serm,    11|        mecum et in carcerem et in mortem ire; sed adhuc infirmi estis
34 Serm,    11|   constituti, quia non est homini mortem constantia super are, nisi
35 Serm,    11|        modo redemptionis quam per mortem meam possit humanum genus
36 Serm,    11|      genus saluari. Calicem dicit mortem suam transitoriam, /444/
37 Serm,    11|           refecturus. Sed nunquid mortem timuit, ad quam nos minime
38 Serm,    11|    Tristis est anima mea usque ad mortem~ ~nec non et eum passionis
39 Serm,    11|         animae. Quando autem plus mortem timuit, et in passione constantior
40 Serm,    11|    probationem assumptae: ut quod mortem praeuenit, ipsa iam grauius
41 Serm,    11|      Iudaeis quam a gentilibus ad mortem traderetur, qui pro salute
42 Serm,    11| traderetur, qui pro salute omnium mortem pateretur. Lucas uerum refert
43 Serm,    12|          Factus obediens usque ad mortem~ ~quasi parum hoc uideretur,
44 Serm,    12|   determinaret, statim adiecit:~ ~mortem autem crucis.~ ~Quod est
45 Serm,    12|        dicere, non solum usque ad mortem, sed usque ad tam ignominiosam
46 Serm,    12|         usque ad tam ignominiosam mortem, qua specialiter blasphemi,
47 Serm,    12|          in ligno, ut dictum est, mortem animae incurrerunt, sic
48 Serm,    12|      animae incurrerunt, sic iste mortem corporis, ut per hanc ab
49 Serm,    12|   passionem, qua perductus est ad mortem, si per singula reuoluamus,
50 Serm,    12|    reuoluamus, reperiemus ea quae mortem praecesserunt, longe grauiora
51 Serm,    12|        est, consideremus, ea quae mortem praecesserunt ipsa morte
52 Serm,    12|      necesse fuit, qui ad celerem mortem ex tot et tantis, quae ante
53 Serm,    13|          nidificat. Quae cum sibi mortem post annos plurimos imminere
54 Serm,    18|          quasi horariam sustinuit mortem, cum adhuc infirmi essemus,
55 Serm,    21|     comprehendere curauit, ut nec mortem ipsius, nec resurrectionem,
56 Serm,    23|         sum; et in carcerem et in mortem ire.~ ~Non enim minori caritate
57 Serm,    25|    Tristis est anima mea usque ad mortem. Sustinete hic, et uigilate
58 Serm,    26|           qua sancta Dei genitrix mortem subiit temporalem, nec tamen
59 Serm,    26|           Cum enim pramissum sit "mortem temporalem" patenter ostenditur,
60 Serm,    26|        est de uinculis mortis, ad mortem illam carnis referendum
61 Serm,    26|           referendum esse, non ad mortem animae, cuius uinculis non
62 Serm,    27|           Tecum paratus sum et in mortem et in carcerem ire.~ ~Quanto
63 Serm,    29|            et non a Deo conspici; mortem corporis temporalem ab hominibus
64 Serm,    29|     hominibus deprehendi timetis; mortem animae perpetuam non formidatis,
65 Serm,    29|       comparatione nec illam dici mortem illa profitetur? Sic quippe
66 Serm,    29|         effugiam manus uestras.~ ~Mortem utique potius animae quam
67 Serm,    29|        illi, ac non potius cum ad mortem duceretur; nisi quod ea
68 Serm,    29|      duceretur; nisi quod ea quae mortem non timebat, ab obscoenis
69 Serm,    29|          et condemnauerunt eam ad mortem.~ ~Flebat opprobrium domus
70 Serm,    29|         dolebat; nec tam corporis mortem quam infamiae labem plangebat.
71 Serm,    29|       quam sui oblitae miserandam mortem suam, cum summo dedecore
72 Serm,    29|    populus credidisset, et eam ad mortem condemoassent, exclamauit
73 Serm,    29|   subditur:~ ~Cumque duceretur ad mortem, suscitauit Deus spiritum
74 Serm,    32|      ignoratis.~ ~Quem etiam post mortem quot et quantis miraculis
75 Serm,    33|     incolumis, de fecunditate sua mortem incurrit. Tales profecto
76 Serm,    33|      incurabilis esset, et contra mortem nihil medicamenti uires
77 Serm,    34|        filio Dei. Traditus est ad mortem non ab hoste, sed a patre,