Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|   Communis quidem salus haec est hominum, sed specialis gloria feminarum.
 2 Serm,     1|           Et quia non singulorum hominum, sed eorum tantum, qui in
 3 Serm,     1|       solum hominem, uerum etiam hominum Saluatorem, hoc est Iesum.
 4 Serm,     1|          uidetur; sicut communis hominum opinio tenet, qui inserendi
 5 Serm,     1|      respondes, regina non solum hominum, sed et angelorum ex hoc
 6 Serm,     2|  diuinitatis potentiam, sacerdos hominum factus per assumptae humanitatis
 7 Serm,     2|          non tantum supra merita hominum esse; sed etiam superiorem
 8 Serm,     2|      animaduertemus, si caeteras hominum creationes ab exordio reuoluamus.
 9 Serm,     2|        solus filius hominis, non hominum, dictus est: quia eum uidelicet
10 Serm,     2|         Dei magis quam ad merita hominum respicit, Spiritui sancto
11 Serm,     2|         etiam occurrens infamiae hominum, unigeniti sui patrem appellare
12 Serm,     3|          rursum filii Dei filias hominum concupiscerent, illae tamen
13 Serm,     3|       Sicut enim mediator Dei et hominum factus duas in se naturas
14 Serm,     4|       conuertunt, turbans menses hominum, ac sine ullo ueneni haustu
15 Serm,     4|  quaerebant. Qui enim concubitus hominum quando fuerit non ignorat,
16 Serm,     4|         generationes studiosorum hominum patribus referentibus filiis
17 Serm,     5|          uindicare uoluit. Filii hominum sumus, et de seruili conditione,
18 Serm,     5|   spiritalis, nec tam seruitutem hominum fugiamus quam uitiorum.
19 Serm,     5|        estis, nolite fieri serui hominum.~ ~Quo enim expeditius Deo
20 Serm,     5|        deseruire possimus, minus hominum seruitutem appeteredebemus.
21 Serm,     7|        enim mirabilius in oculis hominum, quam diuinae dispositionis
22 Serm,     8|         Illud mirabile in oculis hominum, sed istud maximum iudicio
23 Serm,     8|      Deum. Pudet hoc in notitiam hominum uenire, quod non puduit
24 Serm,     9|        coniunguntur, quia nullus hominum in tanto agone persisteret,
25 Serm,    11|        cuius potentiae est corda hominum quo uoluerit inclinare.
26 Serm,    11|      dicendum, hoc est conuentum hominum ad iure uiuendum, sed tyrannicae
27 Serm,    11|        sponte praebeat, non quem hominum pr aepar et cure, aut qui
28 Serm,    11|         gestum esse. Ad terrorem hominum, et correptionem malorum
29 Serm,    11|        sapientiae Dei praeualere hominum cautela possit. Impudentissime
30 Serm,    11|      pacis? Infelicissime omnium hominum, bonum tibi esset si natus
31 Serm,    11|         Non egeo uestri duodecim hominum patrocinio, cui, si uellem,
32 Serm,    13|          tantum de resurrectione hominum dubitant, ut nullatenus
33 Serm,    14|          in publicis conuentibus hominum, hoc agere. Non dicit simpliciter
34 Serm,    14|      PLATEARUM, quasi conspectum hominum fugere VIDEANTUR, se IN
35 Serm,    15|        exhibita. Ipse quippe rex hominum pariter atque angelorum,
36 Serm,    15|    uirtutum, non solum uidelicet hominum quos sic liberat, uerum
37 Serm,    18|          ipsius et frigida corda hominum inflammarem. Ascendit Filius,
38 Serm,    18|         pro diuersitate scilicet hominum ex omni natione, quae sub
39 Serm,    18| linguarum, sed opinio deceptorum hominum: nec de linguis quidquam
40 Serm,    19|          uerbis corda terrenorum hominum omnium linguarum generibus
41 Serm,    19|         die circiter tria millia hominum lucratus est. Quod quidem
42 Serm,    20|    populos secundum multitudinem hominum, uel diuersitatem terrarum,
43 Serm,    20|   populus, qui sicut multitudine hominum transcendit iudaicum, ita
44 Serm,    20|  miraculorum admiratione terrena hominum corda de pristine infidelitate
45 Serm,    21|      sunt angelorum uel fidelium hominum, quae plerumque Scriptura
46 Serm,    21|          impugnationes iniquorum hominum, iugem pugnae sustinent
47 Serm,    21|         cum ibi quoque nonnullam hominum multitudinem Deo lucrarentur,
48 Serm,    23|    quippe discipulorum opinionem hominum magis, quam assertionem
49 Serm,    24|         ut uix suffecturas putem hominum aetates, quibus institui
50 Serm,    27|   uirorum, et in plagis filiorum hominum. Verumtamen misericordiam
51 Serm,    28|         enim in una uilla multae hominum domus, et una Dei dicitur,
52 Serm,    29|        nonne est aperta? Frustra hominum conspectum fugitis, qui
53 Serm,    29|       Christo dedecorato amasiae hominum, immo detestanda scorta
54 Serm,    29|      magna, non quae solum aures hominum tetigit, sed quae ad piissimas
55 Serm,    30|     orbem terrarum, qui frigidas hominum inhabitat mentes, sicut
56 Serm,    30|          mihi regnum in cordibus hominum igne caritatis carentibus,
57 Serm,    30|     auster, quando frigida prius hominum corda caritatis accenduntur
58 Serm,    30|     subuenire, qui in carceribus hominum inuiti tenentur; sed maxima
59 Serm,    33|          quanto a commiseratione hominum magis remotus nec onere
60 Serm,    33|          frequentiam saecularium hominum quae multos capit atque
61 Serm,    33|         turbis, et in frequentia hominum habitamus, quanto eorum
62 Serm,    33|       incommoda, quae de communi hominum conuersatione frequenter
63 Serm,    33|      supponere, nisi saecularium hominum uitam blandis sermonibus
64 Serm,    33|     deprecatione uel conuersione hominum uictum suscipimus, si de
65 Serm,    33|         uidimus, qui frequentiam hominum quam maxime fugere debuerant,
66 Serm,    33|         utilitatem praecedentium hominum, sed subsequentium aedificationem
67 Serm,    33|         in heremo. Pastor ouium, hominum factus est pastor.~ ~Et
68 Serm,    33|          in operibus uel meritis hominum rationem habeas, ut quae
69 Serm,    33|       loquentem, quam coactionem hominum sequi debeat. Quid est enim
70 Serm,    33|        de hoc se inquietari, tam hominum frequentia, quam uana gloria
71 Serm,    33|         magna tandem in opinione hominum de uirtute medicamenti habita
72 Serm,    33|       defecerint, infirmae fidei hominum ascribatur, qui digni non
73 Serm,    34|        Hic igitur natalitia sunt hominum, ibi natales sanctorum,
74 Serm,    35|    attendit. Hi quidem a iudicio hominum remoti tanto liberius quae
75 Serm,    35|     Discurrunt per mundum fauore hominum illexi, et praedicationibus
76 Serm,    35|       prudentes, scientes animos hominum quacumque nouitate laeuiter
77 Serm,    35|     patres habitationibus quoque hominum hec inseruerint, cum pristinum