Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|       Augustinus:~ ~Intelligite fratres, inquit, quantum desiderium
 2 Serm,     4|         libertatem uocati estis fratres: tantum ne libertatem in
 3 Serm,     5| contemneret praelationem. Ecce, fratres, a censu uel tributo saecularium
 4 Serm,     5|        redimeret. Quid est hoc, fratres, quod legis suscepit, et
 5 Serm,     5|         libertatem uocati estis fratres: tantum ne libertatem in
 6 Serm,     5|     sicut teipsum.~ ~Attendite, fratres, quod cum dixisset: "In
 7 Serm,     5|        reciperemus. Filius Dei, fratres, facere uenit, et ut nos
 8 Serm,     5|        scribit, non confunditur fratres eos uocare, dicens ad Patrem:~ ~
 9 Serm,     5|      Mariam loquitur:~ ~Vade ad fratres meos, et dic eis: Ascendo
10 Serm,     8|      propalamus. Ab hac itaque, fratres, nos retinentes, attendamus
11 Serm,     8|     absolutus.~ ~Oremus itaque, fratres, Dominum, ut quod tunc in
12 Serm,    10|     Nolo, inquit, uos ignorare, fratres, quia caecitas ex parte
13 Serm,    10|         plexuros. Sic et nobis, fratres, super nos potius quam super
14 Serm,    11|         Bethaniam.~ ~Attendite, fratres, quid illa uelit conclusio,
15 Serm,    12|     compulsus est? Quid ad hoc, fratres, recogitare, uel dicere
16 Serm,    19|      sine liberis defunctum, et fratres eius, id est apostolos,
17 Serm,    19|        enim uocationem uestram, fratres, quia non multi sapientes
18 Serm,    23|       firmitate, et ipse Petrus fratres confirmare admonetur, cum
19 Serm,    23|    aliquando conuersus confirma fratres tuos.~ ~Neque enim credendum
20 Serm,    24|   appareat. Beniamin ergo inter fratres nouissimus, et petri carissimus,
21 Serm,    24|       uocauit. Beniamin itaque, fratres, fratrum nouissimus, et
22 Serm,    24|       Christianos.~ ~Tempus me, fratres, deficeret, si per singula
23 Serm,    27|      HABENTES~ ~Superna pietas, fratres, membris suis omnibus ex
24 Serm,    27|   infirmitati humanae. Quare, o fratres, Christus dixerit securus
25 Serm,    27|       superari? nostram utique, fratres, infirmitatem his uerbis
26 Serm,    27|        habet... etc."~ ~Scimus, fratres, diuina disponente gratia,
27 Serm,    27|    aliquando conuersus eonfirma fratres tuos.~ ~Tertio lapsus ore
28 Serm,    27|        negaturo, ut confirmaret fratres. Nouimus et Marcellinum
29 Serm,    27|       magis in opere? Ut autem, fratres, finem nostri sermonis ad
30 Serm,    27|      est locus iste. In multis, fratres, delinquimus, in multos
31 Serm,    28|   decimas offeram tibi.~ ~Ecce, fratres, historiam succincte percurrimus.
32 Serm,    28|  sacerdotalis, quam primogeniti fratres per benedictionem paternam
33 Serm,    28|      accipiebant, ut soli inter fratres sacerdotali fungerentur
34 Serm,    29|       maxime compatiens, ait:~ ~Fratres, uoluntas quidem cordis
35 Serm,    30|     uniuersas Domini parabolas, fratres, illa praecipue de uillico
36 Serm,    30|           Valde contraria sunt, fratres, ignis et aqua, quibus Dominus
37 Serm,    30|    frigidissima est. Et scitis, fratres, quia caritas, quae nos,
38 Serm,    30|     imitationem trahit.~ ~Ecce, fratres hic congregati, hortus Dei
39 Serm,    30|         occidit.~ ~Quantum hic, fratres, nobis periculum indicitur,
40 Serm,    30|     interficimus. Transferamus, fratres, istam mammonam iniquitatis
41 Serm,    30|        iniquitas.~ ~Ne putetis, fratres, cum haec pauperibus impenditis,
42 Serm,    31|    gloriosus et quam pretiosus, fratres, iste sit lectulus Salomonis,
43 Serm,    33|      consequenter, dilectissimi fratres et commonachi, ad institutionem
44 Serm,    33|    quaeque perquirit.~ ~Magnum, fratres, in multis uirtutibus Iob
45 Serm,    33|     meum... etc."~ ~Quid autem, fratres, tanti principis nostriuitam
46 Serm,    33|  tentatio pertrahat.~ ~Prolixa, fratres, immo superflua digressione
47 Serm,    33|       et quam iucundum habitare fratres in unum."~ ~*Monos* enim
48 Serm,    33|         discurrere.~ ~Monachus, fratres, seu heremita, nomen est
49 Serm,    33| Philippensibus scribens, ait:~ ~Fratres, ego me nondum arbitror
50 Serm,    33|        meritis aestimauit. Ita, fratres, cum quis de coetu monaehorum