Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|       statim fronte lectionis, spe diuinae gratiae saucii releuentur
 2 Serm,     1|       quoque, sicut Elizabeth, per diuinae gratiae donum ex uiro conciperet.
 3 Serm,     1|         est autem benedictio, nisi diuinae gratiae multiplicatio? Benedicta
 4 Serm,     1|          animas, per aliquod /356/ diuinae gratiae donum, sed in Mariam
 5 Serm,     1|           autem Spiritus Dei, nisi diuinae bonitatis amor seu donum
 6 Serm,     1|     inuisibilis in sua. Haec autem diuinae maiestatis obumbratio in
 7 Serm,     1|        sese uisibilem praebeat, et diuinae maiestatis splendor carnis
 8 Serm,     1|    proprium est incommutabilitatis diuinae, sicut ipse ad Moisem loquitur:~ ~
 9 Serm,     2|       irrigare sufficit; descensum diuinae gratiae /361/ in Virginem
10 Serm,     2|  singularem secum exultationem, et diuinae laudis confessionem, omnes
11 Serm,     2| plenitudine temporis et abundantia diuinae gratiae qua decreuerat Deus
12 Serm,     2|          quod se nobis summus ille diuinae claritatis splendor infudit,
13 Serm,     2|      capere potest natura, omnibus diuinae gratiae donis cumulata totum
14 Serm,     2|            consuetudo naturae, sed diuinae operatio gratiae consideratur:
15 Serm,     2|     humillima uirgine, summus ille diuinae maiestatis splendor ad humanos
16 Serm,     2|            ille incomprehensibilis diuinae claritatis fulgor, carnis
17 Serm,     4|          itaque ipsius humanitate, diuinae gratiae donis, ut diximus,
18 Serm,     5|           missus, maxima circa nos diuinae bonitatis sollicitudo monstratur,
19 Serm,     7|            in oculis hominum, quam diuinae dispositionis profundum,
20 Serm,     8|      peccatorum mole premuntur, et diuinae consuetudinis exemplo, altos
21 Serm,    11|         prodeunt populo qui nullam diuinae doctrinae culturam nouerat.
22 Serm,    11|         totum quod prae- ualet non diuinae ordinationi, sed propriis
23 Serm,    12|           absurdum, quam omnes eos diuinae maledictionis damnatione
24 Serm,    12|            uobis apparet, non quod diuinae fortitudinis. Postquam autem,
25 Serm,    13|       nomine Patris, nisi potentia diuinae maiestatis exprimitur? In
26 Serm,    13|            quasi a Patre, boc est, diuinae potentiae uirtute se humiliando
27 Serm,    13|       nonnunquam in maximis facere diuinae potentiae dubitetur gratia.
28 Serm,    18|           speranda Sunt omnia dona diuinae gratiae. Qui cum ea singulis
29 Serm,    18|        consequenter enumerans dona diuinae gratiae, quae Spiritus ipse
30 Serm,    19|          sint genera addita, quasi diuinae uoci, quae interius fit,
31 Serm,    19| manifestetur exterius, et ita uoci diuinae uox humana datur; ut quod
32 Serm,    19|            Unde bene hoc loco uoci diuinae, ut dictum est, uox humana
33 Serm,    19|        humanae uirtuti potius quam diuinae ascriberetur. Unde bene,
34 Serm,    20|        nubes". Multus quippe sonus diuinae laudis resonat in conuersis
35 Serm,    22|        conuersus est ad Deum? Quae diuinae dona largitatis huic, quam
36 Serm,    24|            reprobus efficiar." Qui diuinae legis eruditione praeditus,
37 Serm,    29|          larua non indigeant, quas diuinae reuerentiae, ac uoti sui
38 Serm,    29|   Adulteras tam leges saeculi quam diuinae morte puniendas censuerunt.
39 Serm,    29|  describendo perfectionem, quam de diuinae legis eruditione prouenisse,
40 Serm,    29|         uero tam mirabile, uel tam diuinae uirtutis manifestum signum,
41 Serm,    32|           Reddite mutuum super hoc diuinae laudis obsequium; et quo
42 Serm,    32|        Christi, quanta prouidentia diuinae pietatis circa uos fuerit
43 Serm,    33|         Non enim in singulis omnia diuinae gratiae dona reperiebat,