Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|          mundum, sed erigebat ad caelum. Non canticis nuptiarum
 2 Serm,     4|       Augustum aestimantes, quem caelum pariter et terra tantis
 3 Serm,     4| baptizato et orante, apertum est caelum, et descendit Spiritus sanctus
 4 Serm,     4|          eum, super quem aperiri caelum, uel Spiritus descendere
 5 Serm,     6|         coelo" inquit, non super caelum: quia hic uanitas, ibi ueritas:
 6 Serm,    14|        qui quasi caelestes sunt, caelum potius quam terram habitantes,
 7 Serm,    14|          qualibus Dominus ait:~ ~Caelum mihi sedes est~ ~hoc est
 8 Serm,    14|          TERRA: ut ipsa etiam in caelum conuertatur terra. Hoc est
 9 Serm,    15|        hodierna die ascendens in caelum, ab angelis ei occurrentibus
10 Serm,    16|        quoque igneum et supremum caelum, quod agnis contegi constat,
11 Serm,    16|   faciunt. Sublato etiam Elia in caelum, et spiritu eius in Elisaeo
12 Serm,    16|    studuerunt. Elias sublatus in caelum, dimisit in terram pallium
13 Serm,    17|       regno non differtur, et ad caelum quotidie migrat, patriae
14 Serm,    19|          Dco, qui ascendit super caelum caeli ad orientem. Ecce
15 Serm,    19|      dicit:~ ~Qui ascendit super caelum caeli ad orientem.~ ~Prius
16 Serm,    19|          quo Dominus ascendit in caelum, ciuitati Ierusalem assistere
17 Serm,    19|     occasum est rediturus. Super caelum caeli conscendit quia celsitudinem
18 Serm,    21|       solummodo "qui ascendit in caelum" sed "qui aedificat in caelo
19 Serm,    22|       Quid causae extitit, ut in caelum ascenderet, tamquam missurus
20 Serm,    22|        habet de loco ad locum.~ ~Caelum, inquit Deus, et terram
21 Serm,    22|          fugiam? Si ascendero in caelum, tu illic es: si descendero
22 Serm,    22|       adiecit:~ ~Si ascendero in caelum... etc.~ ~Tanquam si diceret:
23 Serm,    22|    necesse fait eum ascendere in caelum, tamquam eum ibi reperiret,
24 Serm,    22|          mererentur accipere, in caelum primitus Dominum oportebat
25 Serm,    22|        inardescit. Abire ergo in caelum eum oportuit, ut Spiritum
26 Serm,    23|           quando sustollitur, in caelum scilicet aereum, nisi Christum
27 Serm,    23|     summum eius.~ ~Summum quippe caelum Dei Patris excellentiam
28 Serm,    24|  contemplatione usque ad tertium caelum assumptus, et supra /516/
29 Serm,    28|      super terram, cuius cacumen caelum tangebat. Angelos quoque
30 Serm,    28|      dormienti apposite usque ad caelum porrigitur, quia per doctrinam
31 Serm,    29|          Quea flens, suspexit ad caelum. Erat enim cor eius fiduciam
32 Serm,    29|           quae flens suspexit ad caelum; erat /542/ enim cor eius
33 Serm,    29|        Unde et bene suspicere ad caelum memoratur quo eius intentio
34 Serm,    29|          loqui, sed flere, et in caelum suspicere narratur, ut eius
35 Serm,    29|       uenit, nec tam terram quam caelum repleuit. Quod statim subsecutus
36 Serm,    32|      obsequio uestro misistis ad caelum. Reddite mutuum super hoc
37 Serm,    32|     plenus Spiritu, intendens in caelum, uidit gloriam Dei, et Iesum
38 Serm,    32|          Paulus usque ad tertium caelum, et audiuit arcana uerba,
39 Serm,    33|    nostra terrestris, habemus in caelum domum non manufactam a Deo