Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|          consilio, futuram cuiusdam hominis creationem nouam, et caeteris
 2 Serm,     2|           proprie ipse solus filius hominis, non hominum, dictus est:
 3 Serm,     2|      inferos propter peccatum primi hominis plectebantur; pro quibus
 4 Serm,     4|          indulgemus. Cum autem uita hominis tentatio sit, et inter epulas
 5 Serm,     5|          carne. Alioquin nec filius hominis diceretur, qui originem
 6 Serm,     5|            et filius Dei pariter et hominis tam Deo quam homini se per
 7 Serm,     5|           fieri dignatus est filius hominis, ut nostrae particeps infirmitatis
 8 Serm,     6|       exprobrauerint propter filium hominis: gaudete in illa die, et
 9 Serm,     7|         hora ut clarificetur filius hominis.~ ~Ab his itaque gentilibus
10 Serm,     7|         hora ut clarificetur filius hominis.~ ~Tanquam si diceret: Iam
11 Serm,     7|              per quod maxime filius hominis sit postmodum glorificandus,
12 Serm,    10|             exaltari oportet filium hominis.~ ~Legimus et a Iudaeis
13 Serm,    11|       biduum Pascha fiet, et filius hominis tradetur, ut crucifigatur.~ ~
14 Serm,    11|       biduum Pascha fiet, et filius hominis tradetur ut crucifigatur."~ ~
15 Serm,    11|             dictum est:~ ~Et filius hominis tradetur ut crucifigatur.
16 Serm,    11|          ait:~ ~Iuda, osculo filium hominis tradis?~ ~Hoc osculum non
17 Serm,    11|          ait:~ ~Iuda, osculo filium hominis tradis?~ ~Hoc est: Cur,
18 Serm,    12|       pretium ipsum pro redemptione hominis datum patenter insinuat.
19 Serm,    13|       caeterae non curat, et filius hominis ubi caput reclinet non habet;
20 Serm,    15|            ad Anticum Dierum filius hominis eductus ab angelis peruenit.
21 Serm,    17|      noscitur. Et quia minus est ad hominis perfectionem Deum amare,
22 Serm,    18|        dixerit uerbum contra Filium hominis, /486/ remittetur ei. Qui
23 Serm,    18|         inspiratae, et in superiore hominis parte, hoc est in animam,
24 Serm,    21|       describit:~ ~Militia est uita hominis super terram.~ ~Tanquam
25 Serm,    22|             apparentes, nisi summam hominis exprimunt perfectionem in
26 Serm,    24|            quanto a uetustate primi hominis longius recedunt. Quasi
27 Serm,    26|    admirantes, de tanta glorificati hominis magnificentia, caeteros
28 Serm,    26|             quia~ ~militia est uita hominis super terram~ ~et qui in
29 Serm,    29|         claustri, femina praedicta, hominis potius coniux quam Christi
30 Serm,    29| generationem hanc pessimam; quae ut hominis seruaret fidem, elegit interire
31 Serm,    29|           dixerit ac fecerit coniux hominis, et si quis profanus, et
32 Serm,    29|      amplius propinquatis. Maculare hominis torum praesumentes presbyteri,
33 Serm,    29|          qui sicut audistis, cubile hominis seruauit immaculatum, proprium
34 Serm,    32|     Apocalypsis:~ ~Mensura, inquit, hominis, quae et angeli.~ ~Legimus
35 Serm,    32|           caelos apertos, et filium hominis stantem a dextris uirtutis
36 Serm,    34|            uita.~ ~Non erat in manu hominis mors Dei, nec terrenus rex