Pars,  Sermo

 1 Serm,     2| corruptibili corpore, quod aggrauat animam, pondus traxit peccati.
 2 Serm,     3|      circumcise non fuerit, peribit animam illam de populo suo, quia
 3 Serm,     3|       manducauerit omnem sanguinem, animam illam disperdam: quia anima
 4 Serm,     5|          dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis
 5 Serm,     7|             ait:~ ~Nemo tollit a me animam meam, sed ego pono eam.~ ~
 6 Serm,     8|            eum qui potest corpus et animam mittere in gehennam.~ ~Sunt
 7 Serm,     9|             ait:~ ~Nemo tollit a me animam meam, sed ego pono eam.~ ~
 8 Serm,     9|            Potestatem habeo ponendi animam meam... etc.~ ~Ferculi columnas
 9 Serm,    11|          libro II:~ ~Petrus dicit: "Animam meam pono pro te." Christus
10 Serm,    11|            ostenditur, re uera eius animam, quae per unionem Verbi
11 Serm,    11|         dixerat:~ ~Nemo tollit a me animam meam, sed ego pono eam.
12 Serm,    11|        corporali, et spiritalem quo animam sacerdos percutit per sententiam
13 Serm,    12|       passionis articulo, in tantam animam eius anxietatem legimus,
14 Serm,    15|  corruptibile corpus, quod aggrauat animam, id est mortale gestabat.
15 Serm,    18|             horum uereor, nec facto animam meam pretiosiorem quam ine,
16 Serm,    18|           hominis parte, hoc est in animam, per spiritum factae. Ignis
17 Serm,    23|     dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis
18 Serm,    25|           uoluit, et quando uoluit, animam suam in manus Domini commendans
19 Serm,    26|         quam fidelium animarum eius animam suscepit, in qua ipse tam
20 Serm,    26|           suscepit, in qua ipse tam animam quam carnem antea susceperat.
21 Serm,    26|        carnem antea susceperat. Nec animam solum, uerum etiam corpus
22 Serm,    26|           qua, ut dictum est, simul animam et carnem decreuit assumere.
23 Serm,    26|          angelis suis, et accipiens animam eius, tradidit Michaeli
24 Serm,    28|            facta est. Qualem quidem animam Apostolus describens, et
25 Serm,    29|          habet potestatem corpus et animam perdere in gehennam.~ ~Ac
26 Serm,    32|     dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis
27 Serm,    33|         minus curat, hac refectione animam magis satiat. Bene autem
28 Serm,    33|    pertingitur uitam, et his tantum animam suam hic reficere curat,
29 Serm,    33|          quae desideriis carnalibus animam aestuare compellunt?~ ~Quod
30 Serm,    33|     relictus sum solus, et quaerunt animam meam.~ ~Sed quid, inquit