Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|     quia eum uidelicet secundum carnem sola uirgo genuit, et ipse
 2 Serm,     2|        accepimus, ut de Virgine carnem acciperet, ipso suo descensu
 3 Serm,     2|      matre, de cuius substantia carnem accepit: de illo autem non
 4 Serm,     2|      Ipse quippe sua operatione carnem illam, qua indueretur filius
 5 Serm,     2|      quidem substantia secundum carnem bomo ille est assumptus,
 6 Serm,     2|  percussus? In quem Dominus per carnem manifeste ueniens, huic
 7 Serm,     2|    sancti Verbum Dei de Virgine carnem accepit. De qua etiam carae
 8 Serm,     2|    naturam. Ut autem Verbum Dei carnem de Virgine sumens, hoc se
 9 Serm,     3|         patrem nostrum secundum carnem? Si enim Abraham ex operibus
10 Serm,     3|    masculinum, et circumcidetis carnem praeputii uestri: ut sit
11 Serm,     3| circumcisio, quae hic mentem et carnem a uitiis, uel carnalibus
12 Serm,     5|    muliere". In utero uirginali carnem non de nihilo, non aliunde,
13 Serm,     5|       reportaret, sed pro costa carnem suppleret. Quid enim costa,
14 Serm,    10|      passionis per abstinentiam carnem macerantes, crucem eius
15 Serm,    10|   cremari extra castra: hoc est carnem affligi atque macerari zelo
16 Serm,    10|         ipse natus est secundum carnem.~ ~Diademate coronauit eum~ ~
17 Serm,    10|        uel abstinentiae uirtute carnem nostram macerando, dominio
18 Serm,    13|     Christum nouerimus secundum carnem, sed iam non nouimus.~ ~
19 Serm,    19|        multi sapientes secundum carnem, non multi potentes, non
20 Serm,    21|      nobis colluctatio aduersus carnem et sanguinem, sed aduersus
21 Serm,    25|        mentem felicius quam hic carnem reficiatis, sponso uestro
22 Serm,    26|        qua ipse tam animam quam carnem antea susceperat. Nec animam
23 Serm,    26|     dictum est, simul animam et carnem decreuit assumere. Cui quidem
24 Serm,    33| abstinentiae moderatis ieiuniis carnem domat, ut et concupiscentias