Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|        Desponsata illa homini, non hominem in publico, sed Deum quaerebat
 2 Serm,     1|       Parituram, inquam, non solum hominem, uerum etiam hominum Saluatorem,
 3 Serm,     1|          hanc unionem Verbi Dei ad hominem uitae factam, non solumrmodo
 4 Serm,     2|         uera, quae illuminat omnem hominem uenientem in hunc mundum...
 5 Serm,     3|          rursum:~ ~Arbitramur enim hominem iustificari per fidem sine
 6 Serm,     3|        ueterem et carnalem exuisse hominem, et nouum ac spiritalem
 7 Serm,     3|          semetipsum, in unum nouum hominem, faciens pacem, et reconciliet
 8 Serm,     3|            sacramentum super totum hominem, non in aliqua eius parte
 9 Serm,     3|        assequimur, ueterem penitus hominem tam per culpam scilicet
10 Serm,     4| permitteret, non se iam quasi unum hominem, sed plures iuxta dignitatum
11 Serm,    11|       habere demonstrans, uerum se hominem probaret, et similem nobis
12 Serm,    13|            ab hominibus, neque per hominem, sed per Iesum Christum,
13 Serm,    22|      inquam, quae in omnibus bonis hominem consummant. Haec uero ita
14 Serm,    22|         Duae quippe priores gratie hominem in se moribus consummant,
15 Serm,    24|          assumptus, et supra /516/ hominem raptus, ut ipsemet ignoret
16 Serm,    24|          et uiuet~ ~profecto supra hominem fuisse tunc uidetur, qui
17 Serm,    27|           iurare quia non nouisset hominem.~ ~Quod uero Matthaeus ait "
18 Serm,    29|        Illa iudicem Deum plus quam hominem uerita, tam diuino quam
19 Serm,    29|      respicite uestrum maritum non hominem, sed Deum, non Ioachim,
20 Serm,    30|             Quisquis enim pascendo hominem seruare poteris, si non
21 Serm,    33|    colligens, quasi ex multis unum hominem perfectum componere studebat.
22 Serm,    33|            uiuunt in unum, ut unum hominem faciant, "ut sit illis"
23 Serm,    33|             nec eas sentiat, supra hominem eum aestimamus: et forti