Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|          plenam non refundit, nec tantam reddere potest, quantam
 2 Serm,     2|      Postquam uero creator omnium tantam nobis exhibuit gratiam,
 3 Serm,     4|     Oriente triumphos importante, tantam a Domino pacem mundo esse
 4 Serm,     4|            Potuerunt et isti magi tantam prae caeteris astrorum habuisse
 5 Serm,     4|   loquuntur atque praecepta, quae tantam suauitatem redolent caritatis,
 6 Serm,     6|        non possum. Quorum unus in tantam prorupit insaniam, ut ipsi
 7 Serm,     7|       altissimum Dei consilium in tantam admirationem uenit mentibus
 8 Serm,    10| commiserit, quod innocens Dominus tantam poenam sustinuit. Ipse nos
 9 Serm,    11|        corruentes, uerum etiam in tantam extasim pauoris et perturbationis
10 Serm,    12|     quippe passionis articulo, in tantam animam eius anxietatem legimus,
11 Serm,    18|         offensa in Spiritum dicti tantam habet poenam, quae uindicta
12 Serm,    20|          pastores deputaueras, et tantam manum in gentibus delendis
13 Serm,    27|     Petrus de trina sua negatione tantam egerit satisfactionem, nec
14 Serm,    29|      historiae sequentia clamant, tantam filiae suae describendo
15 Serm,    29|          innocentem matron am, et tantam sustinentem iniuriam pio
16 Serm,    29|         non incongrue credimus in tantam puerum famam ex hoc tam
17 Serm,    32|      adiungi. Cuius quoque passio tantam priuilegii nacta est auctoritatem,
18 Serm,    33|         potestates? Denique et in tantam, si ualemus, insaniam prorumpimus,
19 Serm,    33|           Qui etiam nonnunquam in tantam prorumpimus ignominiam,
20 Serm,    33|   uilescere, nec testimonium eius tantam ulterius auctoritatem habere.
21 Serm,    33|         qui de adulterio parentum tantam infamiae labem trahunt,
22 Serm,    34|           denique diuina ultio in tantam insaniam deiecit, ut cum