Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|          intollit angelica, tanto summa humilitatis uirtus te deiicit
 2 Serm,     1|          personam.~ ~Et iterum:~ ~Summa ingenuitas ista est, in
 3 Serm,     2|         interpretatur, mundus est summa idolatriae caecitate percussus?
 4 Serm,     2|         et orantes quae suggerit. Summa ergo in antiquis patribus
 5 Serm,     4|    consalutatus est, atque ea die summa rerum et potestatum pemes
 6 Serm,     5|           consubstantialis, cuius summa bonitas, cum fiatres habere
 7 Serm,     5|           instrueret, ubi salutis summa consisteret. De quo et alibi
 8 Serm,     8| decreuerit impendat. Quanto magis summa illa caelestis potestas,
 9 Serm,    10|            cordis, id est animae, summa exultatio erat inferius,
10 Serm,    11|     tempus uisitationis tuae.~ ~O summa erga impios pietas, et incomparabilis
11 Serm,    11|         quod inter inimicos etiam summa foederatio soles esse pacis?
12 Serm,    15|        aliis quaerentibus, et cum summa admiratione dicentibus:
13 Serm,    15|       liberatorem suum sequentes, summa et ineffabili iubilatione
14 Serm,    22|            Ac si aperte dicat: Si summa tua bonitas, de quo illud
15 Serm,    25|    reductus fidelibus populis cum summa exultatione est restitutus.
16 Serm,    25|         in morte quoque circa eun summa dilectio Domini claruerit,
17 Serm,    25|         praesentis uisio ipsa est summa beatitudo.~ ~-----------------------------------------------------------------------~ ~
18 Serm,    28|       iste!~ ~Terribilem, hoc est summa reuerentia dignum esse reeognoscit:
19 Serm,    29|        Cui iudici nisi summo haec summa iniuria; cui nisi cuius
20 Serm,    29|        omnes qui nouerant eam, in summa anxietate positos, et tam
21 Serm,    29|       proposito reuertamur, et de summa ignominia Christi ad laudem
22 Serm,    33|  destinatas. Ad maiora ueniam, et summa illa miracula de resuscitandis