Pars,  Sermo

 1 Serm,     4|  relinquitur. Illud autem fortassis plurimum mouet, quomodo tantus, ut
 2 Serm,     5|            uidelicet amorem per hoc plurimum ampliauit, atque ad perfectum
 3 Serm,     6|        constat deseruisse, de cuius plurimum confidebamus ope. Unde et
 4 Serm,     8|          earum in hac sua petitione plurimum nos confirmat, ut nihil
 5 Serm,    12| interrogatus, qui ad eum liberandum plurimum poserant, responsione sua
 6 Serm,    14|         prosequitur expositio, quae plurimum auctoritatis, sicut et perfectionis
 7 Serm,    18|            solemnitatem Pentecostes plurimum anhelans, cum summo quoque
 8 Serm,    22|       quisquis praesentiam alicuius plurimum diligit, maioribus in absentem
 9 Serm,    23|            recedentibus, et omnibus plurimum dubitantibus, cum eis Dominus
10 Serm,    24|        tamen se reprehendi nouerat, plurimum commendans:~ ~Et sicut carissimus,
11 Serm,    26|            assumere. Cui quidem rei plurimum attestatur sepulcrum uacuum
12 Serm,    29|            tenebris caecitatis suae plurimum feruens, non mediocriter
13 Serm,    29|         dicat: Non est eorum guerra plurimum metuenda, quae in una tantum
14 Serm,    29|     prorumperent, quorum testimonio plurimum credi prouidebat, sicut
15 Serm,    31|          intemperantia libidinis ne plurimum possit notari, si uidelicet
16 Serm,    31|         Quorum uos intercessionibus plurimum adiutas /557/ ille uos in
17 Serm,    33|            Isaias quam ipsa Veritas plurimum commendat1. Quod autem de
18 Serm,    33|            saeuiente eos primum aut plurimum infideles persequerentur,
19 Serm,    35|       apparent hominibus et humanis plurimum extolluntur laudibus diuino
20 Serm,    35|   gloriantes, et de aliorum iudicio plurimum praesumentes, nihil iam