Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|           uult spirans, et terrena corda in Deum accendens, quasi
 2 Serm,     5|         Deus spiritum filii sui in corda nostra clamantem: Abba,
 3 Serm,    11|      amorem sui Dominus emollierat corda? Hunc etiam locum tamquam
 4 Serm,    11|       inferri, cuius potentiae est corda hominum quo uoluerit inclinare.
 5 Serm,    11|         nostra penetret ac scindat corda, ad intermissa, non dimissa,
 6 Serm,    17|        spiritum filii sui in /481/ corda uestra clamantem: "Abba,
 7 Serm,    18|          terrena ipsius et frigida corda hominum inflammarem. Ascendit
 8 Serm,    18|          Spiritus hodie adueniens, corda discipulorum et corroborat,
 9 Serm,    18|        compulsi: his quoque duobus corda auditorum illuminaturi erant
10 Serm,    18|          solidet, quo discipulorum corda hodie repleuit. Ipsum sponsus
11 Serm,    19|          dum diuini eloquii uerbis corda terrenorum hominum omnium
12 Serm,    20|    quibusdam diuini amoris iaculis corda uulnerant auditorum, sicut
13 Serm,    20|        admiratione terrena hominum corda de pristine infidelitate
14 Serm,    21|       desperate prius discipulorum corda fide corroborauit; ut spe
15 Serm,    21|        eius in uniuersum mundum ad corda gentium irroranda supponit.
16 Serm,    21|            cum ipso Spiritu sancto corda discipulorum adhuc dissolute,
17 Serm,    21|              quo uidelicet terrena corda condienda sunt, et uestra /
18 Serm,    24| perfectioris doctrinae aqua imbuit corda fidelium, tanto rectius
19 Serm,    25|           articulo, ubi iam omnium corda fluctuabant, ut hinc quoque
20 Serm,    30|       quando frigida prius hominum corda caritatis accenduntur flamma.