Pars,  Sermo

 1 Serm,     3|          conuiuiis maxime non solum religionis, uerum etiam communis honestatis
 2 Serm,    31|      restaurauerunt. In omni quippe religionis conuentu tolerabilior auaritia
 3 Serm,    33|        refrigescente, immo extincto religionis feruore, postmodum de labore
 4 Serm,    33| conuersatione et abstinentia tantum religionis nomen adepti sunt, ut a
 5 Serm,    33|       incurrere, et non mediocriter religionis propositae dignitatem laedere.
 6 Serm,    33|          prodeuntes, in tantum sibi religionis nomen uindicant, et mirabiles
 7 Serm,    33|      dignitatis periculum incurrunt religionis. Quod diligenter sponsa
 8 Serm,    33|             seu heremita, nomen est religionis. Episcopus autem siue clericus
 9 Serm,    33|            diximus, non sine aliquo religionis detrimento. Quod cum euenerit,
10 Serm,    33|    religionem minuet, habitum tamen religionis non mutat. Ad quam quidem
11 Serm,    33|       maxime pro lucro aliorum suae religionis tolerant dispendium, eligentes
12 Serm,    33|        paupertatem transeunt, causa religionis id facere; ita uerisimile
13 Serm,    33|              a proposito monasticae religionis sit remotissimum? Unde illud
14 Serm,    33|             ipsum quoque monasticae religionis habitum deponant; quo liberius
15 Serm,    33|         sine professione monasticae religionis monachum exhibuit, et episcopali
16 Serm,    33|         procedentes, sicut de ficto religionis nomine tumebant, ita et
17 Serm,    33|           Nonnulli quoque de nomine religionis gloriantes, cum gratiam
18 Serm,    35|      nouiter exhorti, ordinem huius religionis /226/ quasi iam penitus