Pars,  Sermo

 1 Serm,     3|               uerbis omnia retinemus. Quamuis enim prolationes uerborum
 2 Serm,     5|     hereditatis possessionem meretur, quamuis non om nino mercede priuetur.
 3 Serm,     8|               fiunt, nec pro seipsis, quamuis iusti sint, orare desistunt:
 4 Serm,    11|          inquit, confidenter in locum quamuis talem, atque adeo uobis
 5 Serm,    11|              Domini uniuersos haberi, quamuis hoc beatus intelligat Hilarius,
 6 Serm,    11|                Quod ergo Petrus egit, quamuis in opere sit reprehendendum,
 7 Serm,    11|              potius esset refrenanda. Quamuis Caiphas administraret eo
 8 Serm,    11|            Christum fuisse adiunctum, quamuis non exprimat quis ille fuerit,
 9 Serm,    15|               nec remissus in aliquo; quamuis in forma humanae infirmitatis
10 Serm,    17|              sub nominibus pristinis, quamuis in diuersa significatione,
11 Serm,    23|              claues regni caelorum.~ ~Quamuis enim generahiliter dictum
12 Serm,    27| anathematizationis detestatione. Qui, quamuis poenituerit, multo tamen
13 Serm,    27|             Dictum est Petro a Domino quamuis negaturo, ut confirmaret
14 Serm,    29|          fiduciam habens in Domino.~ ~Quamuis enim superius dixisset:~ ~
15 Serm,    33|               exterioribus intendens, quamuis et de sponsa ipsa nonnullam
16 Serm,    33|             qui episcopus factus est, quamuis religionem minuet, habitum
17 Serm,    33|              coniugatos assumpsit. Et quamuis Ioannem uirginem magis quam
18 Serm,    33|               quae praedictus onager, quamuis his indignus non esset,