Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|      ordine futura est completio rei tantae?~ ~Virum enim, inquit,
 2 Serm,     3|         id modo pro difficultate rei nequaquam Iudaei obseruent.
 3 Serm,     3|          profecto rationem, omne rei futurae sacramentum uel
 4 Serm,     3|       loqui uidentur quam se iam rei ueritas habeat: ueluti cum
 5 Serm,     6|    aperte dicerent, causam huius rei manifestam esse, quia uanis
 6 Serm,    10|       mysterium ignari gesserunt rei conuertendae in gloriam.
 7 Serm,    11|       nequaquam secundum ordinem rei gestae ab euangelistis narrari;
 8 Serm,    11|            ad mysterium respexit rei signifrcatae. Duo quippe
 9 Serm,    12|         in consideratione tantae rei propriae uirtutes illis
10 Serm,    13|         sint, per anticipationem rei futurae narrationem suam
11 Serm,    24|        spiritu ferbuit, ut huius rei studium non haberet; quippe
12 Serm,    26|    decreuit assumere. Cui quidem rei plurimum attestatur sepulcrum
13 Serm,    29|          latere poterat, sed qui rei ueritatem multis indiciis
14 Serm,    30| collocare, quam in pretio tantae rei uis ponere. Considerandi
15 Serm,    31|        praeesse, quanto magis in rei familiaris cure bene cognoscitur
16 Serm,    32|         eorum archidiaconus, tam rei quam ordinis nomine meruit
17 Serm,    33|         habituri sumus. In cuius rei typo populus Dei primum