Pars,  Sermo

 1 Serm,     4|          esse. Quod baptizatus ad orationem se conuertit, innuit patenter
 2 Serm,    11|          litteram compleret illam orationem propheticam:~ ~Emitte agnum,
 3 Serm,    11|      atque orasset, eos quoque ad orationem inuitat, dicens:~ ~Vigilate
 4 Serm,    11|         passionis articulo, se ad orationem conuertit, et discipulos
 5 Serm,    11| discipulos hinc scandalizandos ad orationem hortatur, patenter nos instruit,
 6 Serm,    11|            Trinam et nunc Dominus orationem assumit, qua ueram infirmitatem
 7 Serm,    14|         suo nos nunc praecipue ad orationem inuitant. Constat autem
 8 Serm,    14|         offerant.~ ~Constat autem orationem dominicam tam a Matthaeo
 9 Serm,    14|          Matthaeus uero dominicam orationem apostolis tamquam doctoribus
10 Serm,    14|        uacantes puriorem habeamus orationem, tota intentione nostra
11 Serm,    14|    omnibus prouidemus, ne sic per orationem nostram hominibus placeamus,
12 Serm,    14|         sed indifferenter ad Deum orationem dirigi, cui communiter a
13 Serm,    14|           affectum altos nobis in orationem sociamus.~ ~QUI IN CAELIS
14 Serm,    14|         Ecclesiae uenerit, ut cum orationem dominicam in uerbis Matthaei
15 Serm,    17|    poenitentiae relaxatur, nec in orationem genua flectimus, ut in eo
16 Serm,    25|       mecum.~ ~Ad quos etiam post orationem regressus:~ ~Vigilate, inquit,
17 Serm,    32|   martyris posuit, et post multam orationem cum lacrymis fusam, iuuenem