Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|       subditur:~ ~Benedicat Deus~ ~oratio est postulantis efficaciam
 2 Serm,     2|     antiquis patribus haec ad Deum oratio fuit et exspectatio, ut
 3 Serm,     4|          et perseuerantiae gratiam oratio nobis impetrat. Multis cum
 4 Serm,     8|          amplius fi equentanda est oratio, quanto nos magis recognoscimus
 5 Serm,    14|       dixisse:~ ~Multum enim ualet oratio iusti assidua.~ ~Quantum
 6 Serm,    14|     Quantum autem ualeat et possit oratio iusti illud Hieronymi super
 7 Serm,    14|            ostendit quod sanctorum oratio irae Dei possit resistere.
 8 Serm,    14|        istum."~ ~Quod si tantumdem oratio sanctorum posse habeas,
 9 Serm,    14|          intentione nos erudit, ut oratio fructuosa nobis esse possit.~ ~
10 Serm,    14|            quanto prolixior uerbis oratio sua fuerit, tanto magis
11 Serm,    14|            haec secundum Matthaeum oratio distinguitur. /469/ Quarum
12 Serm,    14|        profitetur. Bene autem haec oratio non singulariter, sed pluraliter
13 Serm,    14| misericordiam constringit, ut haec oratio a nobis potius ad damnationem
14 Serm,    26|       manifeste festiua huius diei oratio continet, his uerbis:~ ~
15 Serm,    26|            ostendit quia sanctorum oratio irae Dei possit resistere.
16 Serm,    26|          istum." Si ergo sanctorum oratio tantum ualet ad placandam
17 Serm,    32|            maxime adolescente eius oratio fructuosa inuenitur, ut