Pars,  Sermo

 1 Serm,     8|     hominum, sed istud maximum iudicio fidelium. Quo uero maius,
 2 Serm,     8|   magis iustus, quanto proprio iudicio magis reus. Tanto amplius
 3 Serm,     8|         417 uerius quam humano iudicio simus. Ad hanc utique Babylonem,
 4 Serm,     8|         Ac si diceret: Ille in iudicio mei non errat, et qualis
 5 Serm,    12|   nostram sufficit, cui diuino iudicio deputati sumus, et ob hoc
 6 Serm,    29|      sponsa dicenda, surget in iudicio, et condemnabit generationem
 7 Serm,    29|         tam diuino quam humano iudicio liberata, quorum neutrum
 8 Serm,    29|      nihil horum fecerim.~ ~In iudicio prius constituta, cum illi
 9 Serm,    29|      famam ex hoc tam mirabili iudicio suo creuisse, ut ipse quoque
10 Serm,    33|       praesumptionis temerario iudicio a Domino correptus est;
11 Serm,    34|        si eo ignorante, diuino iudicio, quacumque occasione id
12 Serm,    35|        diuino facile contempni iudicio iuxta illud apostoli:~ ~
13 Serm,    35|    fiunt attendit. Hi quidem a iudicio hominum remoti tanto liberius
14 Serm,    35|      gloriantes, et de aliorum iudicio plurimum praesumentes, nihil
15 Serm,    35| amplius remoti erant ab humano iudicio. Quod experimento ipso nuper
16 Serm,    35| amplius humano quoque patemus <iudicio>...~ ~ ~