Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|    Elizabeth, per diuinae gratiae donum ex uiro conciperet. Sciebat
 2 Serm,     1|     aliquod /356/ diuinae gratiae donum, sed in Mariam superuenit,
 3 Serm,     1|        diuinae bonitatis amor seu donum intelligitur, cum aliquid
 4 Serm,     2|          per aliquod gratiae suae donum, sed in istam superuenit:
 5 Serm,     5|          diceret: Qui post tantum donum noluit dare donum. Nunc
 6 Serm,     5|          tantum donum noluit dare donum. Nunc uero cum dicitur non
 7 Serm,    17|           est, ad unum potestatis donum eis collatus, non ad omnia
 8 Serm,    17| charismata dilatatus. Quod utique donum in subiectos potius redundaret,
 9 Serm,    18|     perceperunt a Domino potioris donum gratiae. Cuius quidem gratiae
10 Serm,    18|        hoc primum, id est maximum donum, iudaicus populus prae caeteris
11 Serm,    18|           etiam ipsum Dei dicatur donum: quantum satagere debemus,
12 Serm,    18|      quantum ad hoc diuini amoris donum pertineat, Apostolus diligenter
13 Serm,    18|      linguarum spiritalis gratiae donum perpendebatur. Repentinus
14 Serm,    22|      esset, quam illud praedictum donum in remissione peccatorum
15 Serm,    22|            si diligenter et illud donum discernere ualeamus. Ibi
16 Serm,    33|         utique hoc tantae gratiae donum, ut inspiratione et uirtute